2010 မွာ
ျပန္မယ္ ျပန္မယ္နဲ႔
မျပန္နိုင္တဲ႔
သားတစ္ေယာက္
လမ္းစေလး မႈန္၀ါး၀ါး
ေပမယ္႔
ယံုၾကည္ခ်က္တစ္ခုနဲ႔သာ
ယံုၾကည္ရာလမ္း
တစ္လွမ္းျခင္းလွမ္းေနဆဲ...
လာမယ္ လာမယ္နဲ႔
သားတစ္ေယာက္ကို
ေမွ်ာ္ေနသူ
အေမအိုတစ္ေယာက္လည္း
အခုေလာက္ ဆိုရင္
လည္ပင္းေတာင္
ကုလားအုတ္ လည္ပင္းေလာက္
ရွည္ေနေလာက္ၿပီ....
အို...လူေတြရဲ႕ အတၱေတြ
ဘယ္ေတာ႔ ဆံုးနိုင္မလဲ
အိုး...လူေတြရဲ႕ ဒုကၡမ်က္ရည္ေတြ
ဘယ္ေတာ႔ ခန္းေျခာက္နိုင္မလဲ
ေဖေဖႏွင္႔ေမေမရယ္
ျဖစ္နိုင္ေသးရင္
ဆံုနိုင္ခြင္႔ေလးေတာ႔
ရခ်င္ေသးတယ္။ ။
Zp.လင္းတန္း
Posted by
