ေဆာင္းဦး ေဝသနာ

အျပင္မွာ ေလရူးတိုက္လို႔

ဒီေဆာင္းဦးမွာ

သစ္ရြက္ေတြ တဖ်ပ္ဖ်ပ္

ေၾကြသံ ငါၾကားတယ္...

အျပင္မွာေရာ အတြင္းမွာပါ

သိပ္သိပ္ ခ်မ္းလို႔

ငါ႔အသည္းလည္း ခိုက္ခိုက္တုန္ေနၿပီ

ငါတင္းထားတဲ႔ စိတ္ဓာတ္

ဒီေဆာင္းဦးမွာ

အလြမ္းဒဏ္သင္႔လို႔

သစ္ရြက္ေဟာင္းလို

ေၾကြလုၿပီ......

ဆင္ျခင္တတ္တဲ႔ ငါ႔အသိစိတ္ေသးေသးေလး
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကင္းမဲ႔လွတဲ႔ အေဝးတစ္ေနရာ
ဒီေဆာင္းဦးမွာ ငါ႔စိတ္ေတြ
တစတစႏွင္႔ အရႈံးဘက္ကို နဲ႔နဲ႔ယိုင္လာၿပီ...

အားေပးေဖာ္ ရွာမေတြ႔တဲ႔
ဆံပင္ျဖဴေတြၾကားမွာ
ယံုၾကည္ခ်က္ ပါးပါးေလး
မခိုင္႔တခိုင္ ဟိုယိုင္ဒီယိုင္
လမ္းစေလးမႈန္ဝါးဝါးေပမယ္႔
နက္ျဖန္ ဆိုတဲ႔ အရာ
ပိုင္ဆိုင္ သေရြ႕ေတာ႔
ဘယ္သူမွ မသိတဲ႔
ရင္ထဲကေဝသနာနဲ႔
လက္ခုတ္ၾသဘာသံေတြ
တိတ္ဆိတ္တဲ႔
ကံစီမံရာ
ဇာတ္ဆရာရဲ႕ အလိုက်
ေလွာင္ရီသံေတြၾကားမွာ
လမ္းေဘးက အရူးတစ္ေယာက္လို
ရက္စက္စြာ ငါ က လိုက္ဦးမယ္......

ဇက္ဗီလင္းတန္း