ေရသူမေလးပံုျပင္ကို ေျပာျပမယ္။ ပထမဦးစြာ အေရးအသား ညံ႔တာရယ္၊စာလံုးေပါင္းမမွန္တာေတြ အတြက္ နားလည္ေပးၾကပါ လို႔ေတာင္းပန္ပါရေစ။ ဒီပံုျပင္ေလးကေတာ႔ တကယ္လိုလို ဒ႑ာရီလိုလို ျဖစ္ေနတယ္။
ပံုျပင္ေလးကေတာ႔ ဒီလိုပါ...
ေရွးေရွးတုန္းက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ေခ်ာင္းသြားတယ္။ ငါးထြက္ရွာတာေပါ႔။ သူငါးရွာတဲ႔ ေရကန္ေဘးမွာ ေကာင္မေလး ဂ်ပ္ခုပ္၊ယက္ကန္းယက္ေနတာ ေနာက္ဘက္ကေန ျမင္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးက ေနာက္ဘက္မွာ ၾကည္႔ေတာ႔ အရမ္းလွေနတယ္။ အလြန္႔အလြန္ လွလြန္းေတာ႔လည္း ေကာင္ေလးက သူမ မ်က္ႏွာကို ျမင္ခ်င္တာေပါ႔။ အမွန္ေတာ႔ ျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္တာေပါ႔။
ေကာင္ေလးကစေျပာတယ္...ေကာင္မေလးေရ မင္းမ်က္နွာေလး ျမင္ခြင္႔ရမယ္ ဆိုရင္ ခဏေလး ျမင္ပါရေစ။ ေကာင္မေလးက...ငါက မလွဘူး မျမင္ခ်င္ပါနဲ႔။ အဲေဆး ကိုယ္႔လမ္းကို သြားစမ္းပါကြာ။ ဒါေပမယ္႔ ေကာင္ေလး အႀကိမ္ႀကိမ္ ပူဆာတာနဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ႔...ေကာင္မေလးကေျပာတယ္...ငါ႔မ်က္ႏွာျမင္ရင္ မင္းမေျပးနဲ႔ေနာ္။ ဘယ္ေျပးမလဲ...ေနာက္ဘက္မွာ ၾကည္႔ရင္ေတာင္ ဒီေလာက္လွတဲ႔ ေကာင္မေလး။ မေျပးဘူး ကတိ ကတိ။ တကယ္မေျပးနဲ႔ေနာ္။ မေျပးဘူး ျမန္ျမန္တာ ဖူးေျမွာ္ခြင္႔ျပဳပါ။
ဒါနဲ႔ေကာင္မေလးလည္း မတတ္နိုင္လို႔ ေကာင္ေလးရွိရာဖက္ကို လွည္႔လာတယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာက ေခ်ာက္ကမ္းပါးႀကီးပဲ။
ေရတံခြန္လို ေရေတြက် လာတာေကာင္ေလးေတြ႔လိုက္တယ္။ သူေမွ်ာ္လင္႔တဲ႔ ေကာင္မေလး မ်က္ႏွာနဲ႔ေတာ႔ ခစီးတျခား လီးတျခား ဆိုသလိုေပါ႔ဗ်ာ။
ေကာင္ေလးက ေၾကာက္လန္႔တၾကားနဲ႔ အိမ္ကိုေျပးသြားေတာ႔တယ္။ လမ္းမွာ သူ႔ေျခမ ေက်ာက္ခဲကို ကန္မိတာနဲ႔ အဲဒီေနရာမွာ ေသြးေတြ က်က်န္ေနတယ္။ ေနာက္ကေန တေကာက္ေကာ္ လိုက္လာတဲ႔ ေကာင္မေလးက က်က်န္ခဲ႔တဲ႔ သူ႔ေသြးကို လွ်ာနဲ႔ယက္တယ္။ ေကာင္ေလးက အိမ္ကို ေရာက္ၿပီး သူ႔အျဖစ္အပ်က္ေတြ ကို သူ႔မိဘေတြ ေျပာျပၿပီးမွေတာ႔ အသက္ကို ရံႈးသြားရွာတယ္တဲ႔။အဲဒီေရ ကန္ကို အခုထိ ေရသူမေလးရဲ႕ ဂ်ပ္ခုပ္စင္၊ယက္ကန္းစင္ လို႔ အမည္တြင္ လ်က္ရွိပါတယ္။
ပံုျပင္ေလး ကေတာ႔ ဒါပါပဲ.....
google မွာ သြားရွာၾကည္႔ေတာ႔ ေရသူမေလးေတြ လွေနတာပဲ။
ခ်င္းျပည္က မုန္းေခ်ာင္းမွာပါ။ မုန္းေခ်ာင္းက ခ်င္းျပည္ ေတာင္ပိုင္းမွာ ျမစ္ဖ်ားခံၿပီး ဧရာဝတီျမစ္ထဲ ကိုစီးဝင္ပါတယ္။ ေခတ္အေျခအေနေကာင္းလာလို႔ ျမန္မာျပည္ ျပန္ျဖစ္ရင္ေတာ႔ ဓာက္ပံုကိုပါ တင္ေပးမယ္။ အဲဒီ ေရကန္နားမွာ လူအုပ္လိုက္ သြားရင္ေတာ႔ မေၾကာက္ဘူး။ တေယာက္တည္းသြားရင္ေတာ႔ ပံုျပင္ထဲက ေရသူမေလးကို ျမင္ေတာ႔ မလိုလို ေရကန္ၾကည္႔ရင္ စိမ္းသလိုလို ျပာသလိုလို ၾကက္သီးေတြ ထတတ္ပါတယ္။ အေပၚကပံု ကိုၾကည္႔လိုက္ရင္ ေရသူမေလး ယက္ကန္းယက္တဲ႔ပံုစံ ကြက္တိပဲ။ ေရသူမေလးထိုင္တဲ႔ေနရာ ယက္ကန္းသြား ခ်ိတ္တဲ႔ေနရာ ကြက္တိျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီယက္ကန္းစင္ရွိတဲ႔ ဘက္ကို သြားလာလို႔ အဆင္မေျပဘူး။ေခ်ာက္ႀကီး ျဖစ္ေနတယ္။ တဖက္ကမ္း မွာေတာ႔ သြားလာလို႔ အဆင္ေျပတယ္။ေကာင္ေလးလည္း သြားလာလို႔ရတဲ႔ ဘက္မွာ ရပ္မွာကေတာ႔ ေသခ်ာတယ္။သဘာဝရဲ႕ ဖန္တီးမႈ နဲ႔ ပံုျပင္ ကေတာ႔တိုက္ဆိုင္မႈ လား။တကယ္လား ေတာ႔က်ေနာ္ လည္းမသိဘူး။
အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္လ်က္....ဇက္ဗီလင္းတန္း
Posted by
