Blog Day အမွတ္တရ(တဂ္ပိုစ္)

အားလံုးပဲ မဂၤလာပါလို႔ ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔က်ေနာ္႔ blog ေလးအေၾကာင္းလည္း သိခ်င္သူရွိေကာင္း ရွိနိုင္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း ခ်င္းကေလးလည္းအားနာ ၿပီးတက္လိုက္ပါတယ္။ ဒါ ပထမဆံုး တက္ေပါ႔ဗ်ာ။ Blog day ကိုဘယ္လိုေပၚေပါက္ လာတယ္။ ဘယ္သူကစတက္ တာေတာ႔ မသိဘူး။ အားလံုးကို ေတာင္းပန္ပါတယ္။

blog ဆိုတာ မသိခင္ က်ေနာ္ ဖရီးသံုးလို႔ရတဲ႔ ဆိုက္တခုခု ရွိရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႔ စဥ္းစားခဲ႔ဖူးတယ္။ com ေတြnetေတြ ဆိုတာ သူတို႔ ဝယ္သံုးတာကိုး။ ကိုယ္ကမွ မဝယ္နုိင္တာ။ ဖရီး ရခ်င္တာက ဘာေၾကာင္႔လည္းဆိုေတာ႔ ကိုယ္ေရးတဲ႔ ကဗ်ာေလးေတြ ဓာတ္ပံုေတြ သီခ်င္းေတြ တစုတစည္း ထားခ်င္လို႔ပါ။ ဒါမွလည္း ဟိုရွာဒီရွာ ရွာစရာ မလိုေတာ႔ဘူေပါ႔။

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင္႔ webs.com မွာ အေကာက္ေလးဖြင္႔နိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ အားလံုးေတာ႔ အဆင္ေျပတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ျမန္မာစာေရးမွားတာ ျပန္ျပင္လို႔မရဘူး...ကိုယ္မကၽြမ္းလို႔ ျဖစ္မွာေပါ႔..ဟိဟိ..ရွိေသးတယ္ template ေျပာင္းလို႔မရဘူး။

Blog ကက်ေနာ္ ေက်ာင္းမွာ စသိတာပါ။ ဆရာ စတီဗင္ က ေက်ာင္းသား ၄၀ ေက်ာ္ေလာက္မွာ blog တခုစီလုပ္ေပးတယ္။ သူကေျပာတယ္ ဒီမွာ မင္းတို႔ေရးသမွ် ဆရာ လည္းဖတ္လို႔ရတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ဖတ္လို႔ရတယ္။ ဘယ္လို ဓာတ္ပံု စာေတြ ဗီဒီယိုေတြ ဘယ္လို တင္မယ္ ဆိုတာ ရွင္းေပမယ္႔ ငါ႔လို ငတံုးက တခါသင္ေပးတာ နဲ႔ ဘယ္လံုေလာက္မလဲ။ စကားပံုမွာ အရိပ္ျပရင္ အေကာင္ျမင္ရမယ္တဲ႔ က်ေနာ္ ငတံုးကေတာ႔ အေကာင္ျပရင္ ေတာင္ အရိပ္ မျမင္နိုင္ဘူး။

အဲဒီ ေနာက္တပတ္ေလာက္မွာေတာ႔ ကုလားမ တေယာက္က template လွလွ ေလးနဲ႔ လာၾကြားတယ္။ ကိုယ္ကေတာ႔ မလုပ္တတ္ေတာ႔ အို template ေတာင္ ေျပာင္းလို႔ရတာကိုးေပါ႔ဗ်ာ။ ဒါနဲ႔ ဒိန္းမတ္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ကိုမင္းသုခ blog ကိုပို႔ေပးတယ္။ သူဆိုက္ကိုၾကည္႔တာနဲ႔ blogspot.com ဆရာလုပ္ေပးတာနဲ႔တူတယ္။ အိုး ဒီလို ဆိုက္ၾကီးေတြေတာင္ လုပ္လို႔ရတာေပါ႔။ ဒါနဲ႔ပဲ blog ကို စတင္ေလ႔လာေတာ႔တာပဲ။

ျမန္မာျပည္မွာ ဆိုရင္ ကြန္ပ်ဴတာ ျမင္ဖူး ကိုင္ဖူးတာမွ မဟုတ္တာ။ ဟီးးး ေမ႔လို႔ ကိုင္ဖူး ျမင္ဖူးတယ္။ 99/2000 မွာ ေက်ာင္းမွာ ကြန္ဗ်ဴတာ ဖြင္႔ပြဲရွိတယ္။A ခန္း B ခန္းက ရုပ္ရည္ နည္းနည္းရွိတဲ႔ အေကာင္ေတြ ေခၚၿပီး ကြန္ဗ်ဴတာ ခန္းမွာ နာမည္ေရးခိုင္းတယ္..ဆရာက လက္ေတြ ကိုင္ေရးခိုင္းတယ္။ လက္ေတြ တုန္ ရင္ေတြ ခုန္လို႔ေပါ႔။ အဲဒီမွာပဲ ဆရာကိုေခၚ ဓာတ္ပံု တဖ်ံ႕ဖ်ံ႕နဲ႔ ေအာက္လား အထက္လား ေအာင္ျမင္ေၾကာင္းပို႔ေတာ႔ တာပဲ။ အဲဒီေနာက္ေတာ႔ မေတြ႔ရေတာ႔ဘူး။ အဲဒီ အခြင္႔ အေရးေလးေၾကာင္႔လည္း ကြန္ဗ်ဴတာ ဆိုတဲ႔ အေကာင္ ျမင္ဖူးတာပါ။ရုပ္ရည္မရွိရင္ ဝင္မရပါ...ေၾကာ္ျငာဝင္တာေနာ္။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ က်ေနာ္ အမ်ားပိုင္နာမည္နဲ႔ blog ကေလးတခုဖန္တီးနိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ က်ေနာ္ျပန္ စဥ္းစားတယ္ အမ်ားပိုင္နာမည္နဲ႔ လုပ္တာ မေကာင္းဘူး ...အမွားတခုခု လုပ္မိရင္ က်ေနာ္႔ေၾကာင္႔ အမ်ားနာမည္ မပ်က္ေစခ်င္ဘူး...ဒီလိုနဲ႔ပဲ 26/3/2011 မွာ ZP.LINTAN ကိုယ္႔နာမည္နဲ႔ blog ေလး ဖန္တီးျပန္ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ၆လပည္႔ေတာ႔မယ္။

တိုင္းရင္းသားေလး ဆိုေတာ႔လည္း blog ေလာကမွာေတာင္ လူခ်စ္လူခင္နည္းပါးတယ္။ မင္းဘာေတြ comment ေတြရခ်င္ လို႔ blog ေလာကထဲ ေရာက္လာတာမ ဟုတ္ပါဘူး။ ေတာ္လို႔ တတ္လို႔ ပညာေတြ ျပခ်င္လို႔လည္းေရာက္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဝါသနာ သက္သက္နဲ႔ ဒီေလာကထဲ အခက္အခဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေက်ာ္ျဖတ္ ကာေရာက္လာတာပါ။ အားမေပးနဲ႔ လို႔ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး...အားလံုးက ခင္မင္နိုင္ပါတယ္။

လူခ်စ္ လူခင္နည္းတာ က်ေနာ္႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္လည္းပါပါတယ္။ သူမ်ားဆိုက္ေရာက္ရင္ ေျခရာ လက္ရာေတြသိပ္မခ်န္ ရဲဘူး။သူ႔ရဲ႕ ပိုစ္နဲ႔ ငါ႔ရဲ႕ ေကာ္မံ မတန္မွာကို ေၾကာက္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုက္ႀကီးေတြမွာ ေျခရာေတြ ခ်န္ခ်င္ ေပမယ္႔ ကိုယ္႔ကို ျပန္ၾကည္႔တယ္...ငါဟာ ဘာအေကာင္မွ မဟုတ္ေသးဘူး ဆိုတာသိတယ္။

က်ေနာ္ အစမွာ စိတ္ကူးတာကေတာ႔ ကိုယ္တိုင္ေရးတဲ႔ စာ ဓာတ္ပံု သီခ်င္းေတြတင္မယ္ေပါ႔။ ေကာ္ပီ မတင္ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္တာ ျပႆက နည္းပညာမွာစေတာ႔တာပါပဲ...က်ေနာ္ ဖတ္ဖူးတဲ႔ နည္းပညာေတြ blog ျပင္လာရင္ ဘယ္ဆိုက္ ဖတ္ဖူးတာ မမွတ္ေတာ႔ နည္းပညာ ဆိုက္ေတြ လိုက္ေမႊေတာ႔တာပဲ..တခါတေလ မေတြ႔လို႔စိတ္ညစ္ရေသးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ႔ နည္းပညာေတြ ကူးၿပီး ကိုယ္႔ဆိုက္မွာ ထားတာ ျပန္ရွာတာလြယ္ကူတယ္...ဒါေကာ္ပီကူးျခင္းရဲ႕ နိဒါန္းေပါ႔။ ၿပီးေတာ႔ က်ေနာ္ blog ေတြလိုက္ ဖတ္တယ္။ က်ေနာ္ဖတ္တဲ႔ စာေကာင္းေပေကာင္းေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဖတ္ေစခ်င္တယ္ သိေစခ်င္တယ္။ က်ေနာ္ တေယာက္တည္း ဖတ္ရင္ က်ေနာ္တစ္တည္း ပညာရွိၾကီး ျဖစ္လာမွာ ေၾကာက္လို႔..ဟီးးးးးးးးးးးး

အြန္လိုင္ေပၚက သူငယ္ခ်င္းေတြ မရည္ရြယ္ပါဘူး။ ဟိုမွာ blogger မေျပာနဲ႔ blog ဖတ္တဲ႔လူမရွိသေလာက္ပဲ။ က်ေနာ္တို႔ဘက္ကိုေျပာတာပါ။ က်ေနာ္ အမွတ္တရ ဗီဒီယိုေတြတင္တာ ေၾကာင္႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ လာလာၾကည္႔တယ္။ဒါနဲ႔ သူတို႔ ဖတ္မိမလားလို႔ ေကာ္ပီကူးတင္ေပးတာပါ။ ဒါေကာ္ပီ ကူးျခင္းရဲ႕ နိဂံုးပါ။

က်ေနာ္တို႔ဘက္မွာ လူေပါင္းမ်ားစြာရွိေပမယ္႔ blogger ေတာ႔မရွိေသးဘူး..ေလာေလာဆယ္ blogger လိုလိုက ရွားရွားပါပါ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္တည္းပါ။ ခ်င္းကေလးနဲ႔ဆိုရင္ ၂ေယာက္ေပါ႔...ကိုစံပီးက နာမည္ေတာ႔ခ်င္းပဲ။ သူနဲ႔မသိရေသးဘူး...ဆိုက္ၾကီးေတြကေတာ႔ရွိပါတယ္။ သူတို႔ကၾကီးလြန္းတယ္။

ေမ႔လို႔ အခုကို ခ်င္းကေလး (သို႔) ခင္ေမာင္ခ်င္း ဆိုရင္ စာအေရးအသား ေကာင္းတယ္။ အားလံုးသိၿပီးသားပါ။ သူ႔လို ခ်င္းblogger မ်ားမ်ားထြက္လာဖို႔ ဆုေတာင္းပါတယ္။ခင္မင္သူဆိုလို႔ blogger အားလံုးနဲ႔ခင္ပါတယ္။ စၾက ေနာက္ၾက ေျပာင္ၾကတာ ကေတာ႔ ကဗ်ာ ဆရာမ မမJasmine နဲ႔ ခ်င္းကေလးပါပဲ....

ျမန္မာ blogger ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တစ္ခုေလာက္ေတာ႔ ေျပာပါရေစ...ဟိုးတေလာက myanmar blogger ကိုႀကီးေက်ာ္ ရႈံးသြားေၾကာင္း ဘယ္ဆိုက္မွာလည္း မမွတ္မိေတာ႔ဘူး။ သြားဖတ္တယ္...လိဒ္ကိုလိုက္သြားေတာ႔ ကိုႀကီးေက်ာက္ရဲ႕ ဆိုက္ကိုေရာက္သြားတယ္။ အမွန္ဆိုရင္ က်ေနာ္ ကိုၾကီးေက်ာက္ရဲ႕ေခတ္ မမီလာဘူး။ ရင္းလည္းမရင္း ႏွီးရေသးဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ကိုယ္႔ရင္ထည္းမွာ တမ်ိဳးႀကီး ျဖစ္တာ ကေတာ႔ အမွန္ပဲ။ ဒါနဲ႕ က်ေနာ္ စဥ္းစားတယ္။ျမန္မာblogger ေတြဟာ လူခ်င္းမရင္းႏွီးေပမယ္႔ စိတ္ခ်င္းေတာ႔ ဆက္ႏြယ္ ေနတယ္ဆိုတာ သိရတယ္။ တဦးနဲ႔ တဦး တိုက္ခိုက္ မုန္းတီးမယ္႔ အစား တဦးနဲ႔တဦ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနသြားမယ္ဆိုရင္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ေလာက္မွာ ဆိုရင္ IT ေလာကမွာ ကမၻာမွာ ျမန္မာ ဆိုတာ မ်က္ႏွာ ျပနိုင္ေလာက္ၿပီ.....

စာၾကြင္း
ေနာက္မွာပဲ blogger မ်ားနဲ႔ေတြ႔ဆံုျခင္း ဆက္ေရးမယ္
comment ေပးလို႔မရဘူး။template ေၾကာင္႔ထင္တယ္။မေန႔ကပဲ ေျပာင္းထားတာ ပင္ပန္းလို႔ ေလာေလာ ဆယ္ေတာ႔ မေျပာင္းေသးဘူး...သူ႔ရဲ႕ မူရင္း Demo မွာသြားစမ္းတာလည္းမရဘူး ။မ်က္စိလည္ၿပီး နည္းပညာရွင္မ်ားေရာက္လာရင္ လည္း ဘယ္လိုျပင္မယ္ ဆိုတာသိရင္ ဆီဗံုးမွာေျပာေပးၾကပါ...နည္းပညာရွင္ မဟုတ္ရင္လည္း နည္းလမ္းေလးသိရင္ ေျပာေပးၾကပါလို႔ .....

ဇက္ဗီလင္းတန္း