(ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားသူ - ခရစ္ယာန္ဘုန္းႀကီး ေဂ်၊ ဝစ္(လ္)ဆင္၊ အမ္ေအ (ေအာက္စဖို႔တကၠသိုလ္) ဘံုဘုိင္ၿမိဳ႕ (၁)

by Ernesto Kee Ling on Wednesday, August 3, 2011 at 5:06am

ခရစ္ေတာ္၏ေဟာေျပာခ်က္မ်ားသည္ဗုဒၶ၏ေဟာေျပာခ်က္မ်ားႏွင့္အဘယ္ေၾကာင့္ဆင္တူေနသနည္း။ ခရစ္ေတာ္သည္ အရိမိေတၱယ်ဘုရားအေလာင္းေတာ္ျဖစ္သည္ ဟူေသာစကား မွန္ပါသေလာ။
(ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားသူ - ခရစ္ယာန္ဘုန္းႀကီး ေဂ်၊ ဝစ္(လ္)ဆင္၊ အမ္ေအ (ေအာက္စဖို႔တကၠသိုလ္) ဘံုဘုိင္ၿမိဳ႕၊ အက္လီဖင္စတံုးေကာလိပ္ေက်ာင္း၊ အဂၤလိပ္ဘာသာပါေမာကၡ၊ ေျဖဆိုသူ - ဆရာေတာ္ အရွင္အရိယဓမၼ။)


ဆရာေတာ္အရွင္အရိယဓမၼ။ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာစိတ္ထားရွိေရး၊ က႐ုဏာတရားပြားမ်ားေရး၊ သည္းခံေရး၊ အျပစ္မွခြင့္လႊတ္ ေရး စတဲ့ အေရးကိစၥတို႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ခရစ္ေတာ္ ေဟာေျပာထားတဲ့တရားမ်ားဟာ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကိုယ္တိုင္ ေဟာေျပာေတာ္မူခဲ့တဲ့တရားမ်ားနဲ႔ ဆင္တူပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို ဆင္တူသလိုလိုရွိတာနဲ႔ ခရစ္ေတာ္ဟာ အရိမိေတၱယ် အေလာင္းေတာ္ပဲျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားကေတာ့ အေၾကာင္းအက်ိဳးဆက္စပ္မႈသေဘာတရားနဲ႔ ကန္႔လန္႔ဆန္႔က်င္ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီအယူအဆကို ပယ္ရွားပစ္ဖို႔ရန္ ဦးပၪၨင္းက အေမးပုစၦာအခ်ိဳ႕ကို ေမးဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီ အေမးပုစၦာေတြကို ဒကာႀကီးက ေျဖဆိုေစလိုပါတယ္။
(ဤကဲ့သို႔ ဆရာေတာ္က မိန္႔ျမြက္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ေအာက္ပါေမးခြန္းကို စတင္ေမးပါသည္။)

ဆရာေတာ္။ ဘယ္အရြယ္မွာ ခရစ္ေတာ္ဟာ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးတို႔ရဲ႕ဘုရားေက်ာင္းမွထြက္ခြာၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါ သလဲ ဒကာႀကီး။
ဝစ္လဆင္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ (၁၂)ႏွစ္အရြယ္မွာ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးတို႔ရဲ႕ဘုရားေက်ာင္းမွထြက္ခြာၿပီး အမိအဘတို႔ကို စြန္႔ခြာသြားခဲ့ပါတယ္။
ဆရာေတာ္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘယ္အရြယ္ကစၿပီး တရားေဟာသလဲ။
ဝစ္လဆင္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ သူ႔ရဲ႕တရားဓမၼတို႔ကိုသက္ေတာ္ (၃၀)က စတင္ေဟာခဲ့ပါတယ္ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ဒါျဖင့္ရင္ အသက္ (၁၂)ႏွစ္က အသက္(၃၀)အထိ (၁၈)ႏွစ္လံုးလံုး ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘယ္သြား ေနပါသလဲ။

ဝစ္လဆင္။ ဒီ (၁၈)ႏွစ္လံုးလံုး ခရစ္ေတာ္ဟာ သူ႔ရဲ႕ေမြးစားဖခင္ သွ်င္ေယာသ (စိန္႔ဂ်ိဳးဇက္) နဲ႔အတူတကြ ေနထိုင္လ်က္ ရွိပါတယ္
ဆရာေတာ္။ ဒီ အဘိုးတန္တဲ့(၁၈)ႏွစ္လံုးလံုး ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘာမ်ား လုပ္ေေနပါသလဲ။
ဝစ္လဆင္။ သူ႔ရဲ႕ေမြးစားဖခင္ သွ်င္ေယာသကို ကူညီၿပီး လက္သမားအလုပ္ကို လုပ္ေနဟန္တူပါတယ္ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ဒါျဖင့္ ခရစ္ေတာ္ဟာ လူသားတို႔အား အကုသိုလ္ကံတရားမွ တနည္းအားျဖင့္ ငရဲဘံုမွ ကယ္တင္ရန္ ေမြးဖြားလာျခင္းမဟုတ္ဘဲ သွ်င္ေယာသကို လက္သမားအလုပ္မွာ ဝင္ေရာက္ကူညီဖုိ႔ရန္ ေမြးဖြားလာရတယ္လို႔ ဆုိလို ပါသလား ဒကာႀကီး။
ဝစ္လဆင္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ လူသားတို႔ကို အကုသိုလ္ကံတရားမွ တနည္းအားျဖင့္ ငရဲဘံုမွ ကယ္တင္ရန္ ဖြားျမင္လာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ၏တရားဓမၼတို႔ကို ေဟာေျပာရန္ ဖခင္ထာဝရဘုရားသခင္ရဲ႕အမိန္႔ေတာ္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား။
ဆရာေတာ္။ ဒါျဖင့္ ခရစ္ေတာ္ဟာ ဖခင္ထာဝရဘုရားသခင္ရဲ႕အမိန္႔ေတာ္ကိုေစာင့္ေနဆဲ (၁၈)ႏွစ္ကာလအတြင္း ေသၾကရတဲ့ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူေတြဟာ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းကိုပဲသြားသလား၊ ငရဲျပည္ကိုပဲ သြားၾကရသလား။

ဝစ္လဆင္။ ဒီ(၁၈)ႏွစ္ကာလအတြင္း ေသေၾကပ်က္စီးၾကရတဲ့ လူေတြဟာ အကုသိုလ္ကံထဲနစ္မြန္းၿပီး ငရဲဘံုသို႔ ေရာက္ကုန္ၾကရပါတယ္ ဆရာေတာ္။ ဘာျပဳလို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီလူသားေတြအတြက္ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းတံခါး မပြင့္ ေသးလို႔ပါ ဆရာေတာ္
ဆရာေတာ္။ ဒကာႀကီး ယခုေျပာတဲ့စကားအရဆုိရင္ ခရစ္ေတာ္ဟာ လူသားတရပ္လံုးကိုကယ္တင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ မဟုတ္ဘဲ သူ႔ကို လက္ဝါးကပ္တုိင္မွာ ကပ္ခ်ည္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ေသၾကရတဲ့လူေတြကိုသာ ကယ္တင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေပါ့။
ဝစ္လဆင္။ ဒီေမးခြန္းဟာ ခက္ခဲ႐ႈပ္ေထြးတဲ့ ေမးခြန္းျဖစ္တဲ့အတြက္ တပည့္ေတာ္ မေျဖတတ္ပါ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ဒကာႀကီး ဒါကို မေျဖႏိုင္ရင္ ဒကာႀကီးတုိ႔ရဲ႕ ဂိုဏ္းမႀကီးျဖစ္တဲ့ အဂၤလန္ျပည္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္က ေျဖႏိုင္ပါ့ မလား။
ဝစ္လဆင္။ ဒါဟာ နက္နဲ႐ႈပ္ေထြးတဲ့ျပႆနာတရပ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဂၤလန္ျပည္ ကင္တာဘာရီၿမိဳ႕က ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ႀကီးလည္း ေျဖႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ဆရာေတာ္။

ဆရာေတာ္။ "နက္နဲ႐ႈပ္ေထြးတဲ့" ဆိုတဲ့စကားရဲ့ အဓိပၸာယ္ဟာ ဘာလဲ ဒကာႀကီး။
ဝစ္လဆင္။ နက္နဲ႐ႈပ္ေထြးတယ္ဆုိတာဟာ သာမန္လူသားထက္ တတ္သိနားလည္တဲ့ နတ္ အစရွိတဲ့ သူတို႔ ကိုယ္တုိင္ မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားတဲ့အမွန္တရားပါပဲ ဆရာေတာ္။ ဒီတရားကို ထာဝရဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ ျမတ္ သာလွ်င္ ေျဖရွင္းႏိုင္ပါမယ္ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ဒါျဖင့္ ဒကာႀကီးတို႔ရဲ႕ ခရစ္ယာန္ဘာသာမွာ လွ်ိဳ႕ဝွက္တဲ့ အမွန္တရားမ်ားပါဝင္လ်က္ရွိတယ္ေပါ့။ ဒါျဖင့္ရင္ ခရစ္ယာန္ဘာသာတရားေတာ္ဟာမျပည့္စံုေသးဘူးလို႔ ဆုိရေပလိမ့္မယ္။ ယခုတိုင္ ခရစ္ယာန္ဘာသာတရား နဲ႔ ဆုိင္ရာ တရားအခ်ိဳ႕ဟာ ေမွာင္ထဲမွာပဲ ရွိေနေသးတယ္ေပါ့။ ဟုတ္သလား ဒကာႀကီး။
ဝစ္လဆင္။ တပည့္ေတာ္မွာ အျခားအေျဖေပးစရာမရွိေလေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္လို႔ပဲ ဝန္ခံရမွာပဲ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ဒီ(၁၈)ႏွစ္လံုးလံုး တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ေနတဲ႔ဘဝကို အေမရိကတုိက္ ခ်ီကာဂိုၿမိဳ႕က ကမၻာေက်ာ္ခရီးလွည့္လည္သူ သုေတသနပုဂၢိဳလ္ ပါေမာကၡ ဂိုးရစ္(ခ္)ရဲ့ မွတ္တမ္းအရ ဦးပၪၨင္း ယခု ရွင္းလင္းျပပါ့မယ္။ ဒကာႀကီး ဂ႐ုစိုက္ၿပီး နားေထာင္ေစခ်င္ပါတယ္။

ပါေမာကၡ ဂိုးရစ္(ခ္)ဟာ တိဘက္ျပည္ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားမွ ခရစ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေဟၿဗဲဘာသာနဲ႔ ေရးသားထားတဲ့မွတ္စုကို ရခဲ့ၿပီး ၁၉၂၅ခုႏွစ္က "ခရစ္ေတာ္၏ မသိေသးေသာ သြန္သင္ေဟာေျပာခ်က္မ်ား" (The untold teachings of the Christ by Prof. Goldricke 1925) ဆုိတဲ့ နာမည္နဲ႔ စာအုပ္တအုပ္ကို ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့တယ္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာကို အလြန္သက္ဝင္ယံုၾကည္တဲ့ ပါေမာကၡ ဂိုးရစ္(ခ္)ဟာ (၁၈)ႏွစ္လံုးလံုး ခရစ္ေတာ္ ဒီလိုနစ္ျမဳပ္ကြယ္ေပ်ာက္ေနတဲ့အေၾကာင္းကို အလြန္သိလိုလွလို႔ အေမရိက မွာရွိတဲ့ ခရစ္ယာန္ဘာသာဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ဂိုဏ္းအုပ္တို႔ကို ေမးျမန္းၾကည့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘယ္သူက မွ သူ႔ကိုရွင္းလင္းမေျပာႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူကိုယ္တုိင္ သုေတသနလုပ္ငန္း ထြက္လုပ္တယ္။ ဒီလို ဘယ္သလီဟန္၊ ေဂ်႐ုဆလင္၊ ကိုင္႐ို၊ တူရကီ၊ အိႏၵိယနဲ႔ တိဘက္ျပည္ေတြမွာ အားတက္သေရာ ႀကိဳးပမ္းၿပီး လိုက္လံ စံုစမ္းေတာ့ ေနာက္ဆံုး တိဘက္ျပည္ေတာင္ပိုင္းမြန္ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ မဟာေထရ္ျမတ္ ကို ခရစ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ စာရြက္ေပါင္း (၁၀၀)ေပၚမွာ သူကိုယ္တိုင္ ဒီ(၁၈)ႏွစ္အတြင္း ေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳ ေတြကို မွတ္တမ္းတင္ၿပီး ႀကိဳးနဲ႔ က်က်နန ခ်ည္ေႏွာင္ကာ သူ႔ကို တရားဓမၼမ်ား ေဟာေျပာသြန္သင္တဲ့အေနနဲ႔ ကန္ေတာ့ခဲ့တဲ့ မွတ္တမ္းကို ရခဲ့တယ္။ အဲဒီမွတ္တမ္းထဲမွာ ခရစ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေရးသားထားတာ ကို ေတြ႔ရွိရတယ္လို႔ ဂိုးရစ္(ခ္)က ေရးသားျပတယ္။

"ကၽြႏု္ပ္အား အသက္(၁၂)ႏွစ္အရြယ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးတို႔၏ ထံုးတမ္းအစဥ္အလာအရ ေရဟူဒီဘုန္း ေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသို႔ ေႏြဦးရာသီပဲြေတာ္အတြင္း ေခၚသြားၾကပါသည္။ ထိုေရဟူဒီေက်ာင္း၌ ေရဟူဒီဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား သည္ ထာဝရဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းျခင္း၊ သူ၏က႐ုဏာ၊ သူ၏ေဒါသအမ်က္၊ သူ၏တရားမွန္ကန္ျခင္း စသည့္ တရား တုိ႔ကို ေဆြးေႏြးႏွီးေႏွာေနၾက၏။ ကၽြႏု္ပ္အဘိုး၏ အရွိန္အဝါျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ေရဟူဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားအား ကၽြႏု္ပ္ မသိနားမလည္သည့္ အခ်က္တုိ႔ကို ဝင္၍ ေမးျမန္းခြင့္ရရွိခဲ့၏။ ကၽြႏု္ပ္ ပထမဦးဆံုး ေမးျမန္းသည့္ ေမးခြန္းကား -
"ေယဟိုးဝါသည္ အခ်ိဳ႕ကို လူခ်မ္းသာ၊ အခ်ိဳ႕ကို လူဆင္းရဲ၊ အခ်ိဳ႕ကို ပညာရွိ၊ အခ်ိဳ႕ကို လူ႔အႏၶ၊ အခ်ိဳ႕ကို လူေကာင္း၊ အခ်ိဳ႕ကို လူယုတ္မာ၊ အခ်ိဳ႕ကို ႐ုပ္ရည္အလွအပ၊ အခ်ိဳ႕ကို အ႐ုပ္ဆိုးအၾကည့္တန္၊ အခ်ိဳ႕ကို အသက္ရွည္ရွည္၊ အခ်ိဳ႕ကို အသက္တုိတုိ၊ အခ်ိဳ႕ကို မ်က္စိအေကာင္း၊ အခ်ိဳ႕ကို မ်က္စိမျမင္၊ အခ်ိဳ႕ကို က်န္းက်န္းမာမာ၊ အခ်ိဳ႕ကို ေရာဂါသည္၊ အခ်ိဳ႕ကို အားအင္အေကာင္း၊ အခ်ိဳ႕ကို အားအင္အခ်ည့္အနဲ႔ အစရွိသည္ျဖင့္ လူအခ်င္းခ်င္း ကဲြျပား ျခားနားစြာ အဘယ္ေၾကာင့္ ဖန္ဆင္းထားပါသလဲ" ဟု ျဖစ္၏။
ထိုအခါ ေရဟူဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ပရိႆတ္အားလံုးသည္ အံ့အားသင့္သြားၾက၍ ကၽြႏု္ပ္၏ေမးခြန္းကို မေျဖႏိုင္ ၾကသျဖင့္ -
"အို သူငယ္၊ ဤအခ်က္ကို ေယဟိုးဝါသာလွ်င္ သိႏိုင္သည္" ဟု ေရဟူဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားက ျပန္ေျပာၾက၏။
တဖန္ ကၽြႏု္ပ္က -
"ေယဟိုးဝါသည္ အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္၊ အနာဂတ္ဟူ၍ သံုးပါးေသာကာလတို႔ကို သိပါလ်က္ႏွင့္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ငရဲဘံုကို ဖန္ဆင္းခဲ့ပါသနည္း" ဟု ေမးျမန္းပါသည္။

ထိုအခါ ေရဟူဒီဆရာေတာ္မ်ားက -
"ယုတ္မာညစ္ညမ္းသူတို႔ကို အျပစ္ဒဏ္ေပးရန္ ငရဲဘံုကို ဖန္ဆင္းခဲ့သည္" ဟု ျပန္ေျဖ၏။
ထိုေနာက္တဖန္ -
"ေယဟိုးဝါသည္ သူ၏ဖန္ဆင္းမႈဆိုင္ရာ အနာဂတ္ကာလ၏သေဘာကို သိျမင္ပါလ်က္ႏွင့္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ယုတ္မာ ညစ္ညမ္းသူတို႔ကို ဖန္ဆင္းရပါသနည္း" ဟု ကၽြႏု္ပ္က ထပ္၍ေမးလိုက္ျပန္သည္။ ထိုအခါ အားလံုးေသာ ေရဟူဒီဘုန္း ေတာ္ႀကီးမ်ားသည္ မည္သို႔မွ် မေျဖႏိုင္ၾကေတာ့ဘဲ ကၽြႏု္ပ္အား သူတို႔အားလံုး၏ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္အျဖစ္ ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ၾက၏။ ထုိ႔ေနာက္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ကၽြႏု္ပ္၏ ျမင့္ျမတ္သည့္ ရာထူးအရွိန္ကို အသံုးျပဳလ်က္ ႏွင္တံတေခ်ာင္းကို ယူကာ ဘုရားတန္ေဆာင္းထဲ၌ သူတို႔လုယက္တိုက္ခိုက္၍ရေသာ ပစၥည္းတို႔ကို ေရာင္းခ်ေနၾကသူမ်ားအား ႏွင္တံႏွင့္ ႐ိုက္ၿပီး -
"ဤေနရာကား ေယဟိုးဝါ ဘုရားတန္ေဆာင္းျဖစ္သည္။ အသင္တုိ႔အတြက္ ေစ်းေရာင္းစရာ ေနရာမဟုတ္" ဟုဆိုကာ ႏွင္ထုတ္ပစ္လိုက္၏။

ေယဟိုးဝါ၏တရားကား ရွက္ဖြယ္ျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ အေျခအျမစ္မရွိေၾကာင္းကို သိျမင္လာေသာ ကၽြႏု္ပ္သည္ အလြန္ျမင့္ ျမတ္သည့္ ဂုဏ္ထူး၊ ေနရာထူးတို႔ကို ရေနသည့္တုိင္ေအာင္ ဤမဟုတ္မမွန္ေသာစကားကိုရြံရွာမုန္းတီး၍ 'အမွန္တရား' ကို မေတြ႔ေတြ႔ေအာင္ရွာႀကံမည္ဟု သႏၷိ႒ာန္ခ်လိုက္၏။ ထိုေနာက္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းထဲမွထြက္၍ ၿမိဳ႕ေတာ္မွ ထြက္ခြာလာခဲ့၏။ ငါးမိုင္ ေျခာက္မိုင္ေက်ာ္ခန္႔လမ္းေလွ်ာက္မိေသာအခါ ခရီးသြားကုန္သည္တစုႏွင့္ေတြ႔၏။ သူတို႔၏ဝတ္စားဆင္ယင္ပံုမွာ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ကဲြျပားျခားနားလ်က္ရွိရာ သူတို႔သည္ တုိင္းတပါးမွ လာေရာက္ၾက သည့္ ကုန္သည္မ်ား ျဖစ္ရမည္ဟု သတိျပဳမိ၏။ သို႔ႏွင့္ သူတို႔အနီးသို႔ခ်ဥ္းကပ္လိုက္ရာ ကံအားေလ်ာ္စြာ သူတို႔ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ေတြ႔ၿပီး သူတို႔အား "မည္သည့္အရပ္မွ မည္သည့္ကိစၥျဖင့္ လာၾကသနည္း" ဟု ေမးျမန္းလိုက္ပါသည္။

ထိုအခါ ခရီးသြားကုန္သည္မ်ား၏ေခါင္းေဆာင္မ်ားက သူတို႔သည္ တိဘက္ျပည္မွျဖစ္ေၾကာင္း၊ တိဘက္ျပည္ သားေရ မ်ား၊ ဦးခ်ိဳမ်ားႏွင့္ ထူးဆန္းသည့္ပစၥည္းမ်ားကို ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕မွ ေရႊေငြ ေက်ာက္သံပတၱျမားႏွင့္ အျခားအဘိုးတန္ေဆးဝါးတို႔ႏွင့္ ဖလွယ္ရန္ လာၾကေၾကာင္း ေျပာျပ၏။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ေခါင္းေဆာင္၏ စိတ္ေနသေဘာ ထားကို သေဘာက်မိသျဖင့္ စကားေျပာရင္းဆုိရင္းႏွင့္ပင္ ေလာက၌ အခ်ိဳ႕လူတို႔က ဆင္းရဲ၊ အခ်ိဳ႕က ႐ုပ္ေခ်ာ၊ အခ်ိဳ႕က အက်ည္းတန္၊ အခ်ိဳ႕က က်န္းမာ၊ အခ်ိဳ႕က ခ်ည့္နဲ႔လ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ မညီမမွ်ေမြးဖြားၾကသနည္း ဟူေသာ ေရဟူဒီဘုန္းႀကီးမ်ားအား ပထမဆံုးေမးသည့္ ေမးခြန္းကို ေမးၾကည့္၏။
ထိုအခါ ကုန္သည္အဖဲြ႕ေခါင္းေဆာင္က -
"အို ခ်စ္လွစြာေသာသူငယ္၊ လူသားမ်ားအနက္ အခ်ိဳ႕က ဆင္းရဲ၊ အခ်ိဳ႕က ခ်မ္းသာ၊ အခ်ိဳ႕က ပညာရွိ၊ အခ်ိဳ႕က ပညာမဲ့၊ အခ်ိဳ႕က ႐ုပ္ေခ်ာ၊ အခ်ိဳ႕က အက်ည္းတန္၊ အခ်ိဳ႕က က်န္းက်န္းမာမာ၊ အခ်ိဳ႕က အင္အားခ်ည့္နဲ႔ အျဖစ္ျဖင့္ တဦးႏွင့္တဦး အသြင္မတူဘဲ ေမြးဖြားၾကရသည္မွာ အတိတ္ဘဝက ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မေနာကံတည္းဟူေသာ ကမၼ သတၱိတို႔ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ ႐ုပ္အဆင္းအားျဖင့္ လွပေခ်ာေမြ႔၍ လွပေသာ အဝတ္တန္ဆာတို႔ကို ဝတ္ဆင္ၿပီးလွ်င္ မွန္ ေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္ေသာအခါ လွပ၍က်က္သေရရွိေသာအသြင္သဏၭာန္သည္ ထင္လာကာ ႐ုပ္အဆင္းအားျဖင့္ ဆိုးဝါး ၍ စုတ္ျပတ္ေဟာင္းႏြမ္းေသာ အဝတ္တို႔ကို ဝတ္ဆင္ထားသူတေယာက္သည္ မွန္ေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္ေသာအခါ အ႐ုပ္ဆိုး၍ က်က္သေရယုတ္လွသည့္ အသြင္သဏၭာန္သည္ ထင္လာဘိသကဲ့သို႔ အခ်ိဳ႕လူသားတို႔သည္ အတိတ္ဘဝက ကမၼသတၱိေကာင္းၾကသျဖင့္ စည္းစိမ္ဥစၥာခ်မ္းသာၾက၏။ ႐ုပ္အဆင္းသဏၭာန္လွၾက၏။ ပညာဉာဏ္ ထက္ျမက္ၾက၏။ က်န္းမာသန္စြမ္းၾက၏။ ကိုယ္လက္အဂၤါ ျပည့္စံုၾက၏။ အသက္ရွည္ၾက၏။

အခ်ိဳ႕လူသားတုိ႔ကား အတိတ္ဘဝက ကမၼသတၱိ ညံ့ဖ်င္းၾကေသာေၾကာင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးၾက၏။ အ႐ုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္ၾက၏။ အသိဉာဏ္ ကင္းမဲ့ ထံုထိုင္းၾက၏။ အင္အားခ်ည့္နဲ႔ၾက၏။ ကိုယ္အဂၤါ မျပည့္မစံုခ်ိဳ႕တဲ့ၾက၏။ ဤကဲ့သို႔ လူသားအခ်င္းခ်င္း တဦးႏွင့္ တဦး ကဲြျပားျခားနားၾကရျခင္းမွာ အထက္ကေျပာခဲ့သကဲ့သို႔ အတိတ္ဘဝက ကမၼသတၱိ အဆိုးႏွင့္အေကာင္းအရသာ ျဖစ္၏။ မည္သည့္ ထာဝရဘုရား၊ သို႔မဟုတ္ ေယဟိုးဝါ၏ ဖန္ဆင္းမႈေၾကာင့္မွ် မဟုတ္ေခ်။ တနည္းအားျဖင့္ ဥပမာ ေပးရေသာ္ ဥယ်ာဥ္မွဴးတေယာက္သည္ ခ်ိဳေမႊးေသာအပင္ကို စိုက္လွ်င္ ခ်ိဳေမႊးေသာ အသီးကို စားရ၍ ခါးေသာအပင္ ကို စိုက္လွ်င္ ခါးေသာအသီးကို စားရဘိသကဲ့သို႔ ျဖစ္၏"
ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက ေျဖလိုက္သည့္အေျဖကို ၾကားလိုက္ေသာအခါ ကၽြႏု္ပ္သည္ အလြန္ဝမ္းသာအားရျဖစ္ ကာ သူ႔အား "မည္သူေဟာၾကားသည့္တရားတုိ႔ကို လိုက္နာပါသနည္း" ဟု ေမးမိ၏။
ထိုအခါ ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက - "အို ခ်စ္လွစြာေသာသူငယ္၊ ကၽြႏု္ပ္ကား ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ေဟာၾကား ေတာ္မူေသာ တရားကိုသာ လိုက္နာက်င့္သံုး၏။ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ေလာကသံုးပါးတြင္ ပညာအရွိ ဆံုး ျဖစ္သည္။ အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို အၾကြင္းမဲ့သိေတာ္မူသည့္ သဗၺညဳတေရႊဉာဏ္ေတာ္ရွင္လည္း ျဖစ္သည္။ ဓမၼစၾကာတရားရွင္လည္း ျဖစ္သည္။ သစၥာေလးပါး တရားေတာ္ကိုလည္း ပိုင္းျခားထင္ထင္ သိျမင္ေတာ္မူသည္။ အနႏၱဉာဏ္ေတာ္၊ အနႏၱတန္ခိုးေတာ္ရွင္လည္း ျဖစ္ေတာ္မူသည္" ဟု ျပန္၍ ေျဖၾကား၏။ ထိုအခါ ကၽြႏု္ပ္သည္ ဗုဒၶ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ေဟာၾကားေတာ္မူသည့္ တရားေဒသနာတို႔ကို လိုက္နာက်င့္သံုးလိုလွသျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္၏မိတ္ေဆြသစ္ ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးအား ကၽြႏု္ပ္ကို တိဘက္ျပည္သုိ႔ ေခၚေဆာင္၍ ဆရာေတာ္ႀကီးတပါးထံ အပ္ႏွံေပးပါရန္ ေတာင္းပန္လိုက္၏။

ကၽြႏု္ပ္က ဤကဲ့သို႔ ေတာင္းပန္လိုက္ေသာအခါ ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက - "အို သူငယ္၊ ကၽြႏု္ပ္သည္ သင့္အား ကၽြႏု္ပ္တုိ႔တိဘက္ျပည္သို႔ ေခၚသြားလိုပါ၏။ သို႔ရာတြင္ သင္သည္ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ အလြန္ႏုနယ္၍ မိဘႏွစ္ပါးတို႔၏ အုပ္ထိန္းျခင္းမွ မကင္းလြတ္ေသးသျဖင့္ သင္၏မိဘမ်ားကိုယ္တိုင္ သင့္အား ကၽြႏု္ပ္၏ လက္တြင္းသို႔ မအပ္ႏွံသမွ် ကၽြႏု္ပ္သည္ သင့္အား တိဘက္ျပည္သို႔ ေခၚ၍မသြားႏိုင္ပါ" ဟု ျပန္၍ေျဖဆုိပါသည္။

ဤတြင္ ကၽြႏု္ပ္က -
"အို မိတ္ေဆြ ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး၊ ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ စိုးစဥ္းမွ် မစိုးရိမ္ပါလင့္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ အသက္ အရြယ္ အားျဖင့္ အလြန္ႏုနယ္လွေသာ္လည္း အသိပညာႏွင့္ပတ္သက္ေသာအခါ မႏုနယ္ပါ။ ရာထူးဌာနႏၲရအားျဖင့္ ျမင့္မားသူ တဦးျဖစ္ပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္၏ ခန္႔ညားထယ္ဝါလွသည့္ ဝတ္စံုႏွင့္ ဤအထိမ္းအမွတ္လက္စြပ္တုိ႔ကိုၾကည့္ပါ။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ဤၿမိဳ႕မွ ေရဟူဒီဘုန္းႀကီးမ်ားထဲတြင္ အခ်ဳပ္အျခာျဖစ္ပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ကၽြႏု္ပ္မသိမျမင္ခဲ့ဘူးသည့္ ေယဟိုးဝါ၏ မူမမွန္ေသာတရားတုိ႔ကို မုန္းတီးရြံရွာလွသျဖင့္ သစၥာတရားကို မရရေအာင္၊ မေတြ႔ေတြ႔ေအာင္ ရွာေဖြ ေလ့လာမည္ ဟူေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္၏ေက်ာင္းကို စြန္႔ခြာခဲ့သူ ျဖစ္၏။ အကယ္၍သာ ကၽြႏု္ပ္သည္ သင္ႏွင့္ ယခုကဲ့သို႔ မေတြ႔ခဲ့ပါက သစၥာတရားကိုရွာေဖြရန္ ေတာႀကီးမ်က္မည္းထဲသို႔ ေရာက္ေနမည္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္ သည္ သင္ႏွင့္ ေတြ႔သည္ျဖစ္ေစ၊ မေတြ႔သည္ျဖစ္ေစ၊ သင္က ေခၚသည္ျဖစ္ေစ၊ မေခၚသည္ျဖစ္ေစ၊ ဤၿမိဳ႕ ဤေဒသမွ အမွန္မုခ် ထြက္ခြာမည္ ျဖစ္သည္"

ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးသည္ ကၽြႏု္ပ္၏ ရဲရင့္တိက်ေသာစကားႏွင့္ ျပင္းထန္ေသာဆံုးျဖတ္ခ်က္တို႔ကို ၾကားေသာ အခါ ကၽြႏု္ပ္အား တိဘက္ျပည္သုိ႔ ေခၚသြားရန္ႏွင့္ တိဘက္ျပည္သို႔ေရာက္ေသာအခါ သူ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္သည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးထံ အပ္ႏွံေပးရန္ သေဘာတူေလ၏။
ကံေကာင္းေထာက္ပံ့သျဖင့္ ခရီးသြားကုန္သည္တုိ႔သည္ ထိုေန႔မွာပင္ တိဘက္ျပည္သို႔ ျပန္ၾကရန္ စီစဥ္ထားၾကေသာ ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူတို႔ႏွင့္အတူ တိဘက္ျပည္သုိ႔ လိုက္သြားခြင့္ရခဲ့၏။ (၄)လၾကာမွ် အလြန္ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ႏွင့္ ခရီးၾကမ္းႏွင္ခဲ့ၾကၿပီးေနာက္ ကၽြႏု္ပ္သည္ တိဘက္ျပည္ေတာင္ပိုင္း မြန္ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း၊ ေက်ာင္း ထိုင္ဆရာေတာ္ အရွင္အရိယပုတၱမဟာေထရ္ ထံသို႔ေရာက္ခဲ့၏။ ကၽြႏု္ပ္သည္ တိဘက္ဘာသာစကားကို မတတ္ကၽြမ္း ေသာ္လည္း ခရီးသြားကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး၏ အကူအညီျဖင့္ အရွင္အရိယပုတၱမဟာေထရ္ျမတ္၏ ေျခေတာ္ရင္း တြင္ ခုိလံႈလိုေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားႏိုင္ခဲ့၏။

ဆရာေတာ္မဟာေထရ္ျမတ္သည္ ကၽြႏု္ပ္အား အစမ္းသေဘာျဖင့္ (၆)လတိတိ သူ၏ေျခေတာ္ရင္းတြင္ ပညာသင္ၾကား ေပးကာ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့၏။ ထိုအခ်ိန္ကာလအတြင္း ကၽြႏု္ပ္သည္ တိဘက္ဘာသာကို ေလ့လာခဲ့၏။ (၆)လေစ့ေသာ အခါ မဟာေထရ္ျမတ္သည္ ကၽြႏု္ပ္၏ ဆႏၵျပင္းျပမႈကို ယံုၾကည္စိတ္ခ်ကာ ကၽြႏု္ပ္အား သံဃာအပါး ၃၀ ေက်ာ္ႏွင့္ အလြန္ႀကီးမားလွသည့္ ပရိႆတ္ေရွ႕ေမွာက္၌ သာမေဏ ဇီဝကိရိတ ဟူေသာဘဲြ႕ (ေဟျဗဘာသာအရ "ေယ႐ႈ ခရစ္ေတာ္") ျဖင့္ ရွင္သာမေဏအျဖစ္ႏွင့္ သာသနာ့ေဘာင္အတြင္းသို႔ သြတ္သြင္းခ်ီးျမႇင့္ေတာ္ မူေလ၏။"
"တိမ္ျမဳပ္ေနေသာ ခရစ္ေတာ္၏ေဟာေျပာခ်က္မ်ား" ဟူေသာက်မ္းသည္ စာမ်က္ႏွာေပါင္း (၆၀၀)ေက်ာ္ရွိရာ ထို က်မ္းဂန္ တခုလံုးကို ကုန္ေအာင္ ဦးပၪၨင္းဟာ အႀကိမ္ (၂၀) ထက္မနည္း ေဟာရမယ္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်န္တဲ့ အပိုင္းကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ၿပီး ေဟာပါရေစ။

သာမေဏရ ဇီဝကိရိတ (သို႔မဟုတ္) ရွင္သာမေဏဟာ ၇ႏွစ္ႏွင့္၆လတုိင္တိုင္ ရွင္သာမေဏတို႔ လိုက္နာက်င့္သံုးရမည့္ က်င့္ဝတ္သိကၡာတို႔ကို က်က်နန ထိန္းသိမ္းခဲ့ေလေတာ့ ရွင္အရိယပုတၱမဟာေထရ္ျမတ္က အသက္ (၂၀) အရြယ္သို႔ ေရာက္တဲ့အခါမွာ ရဟန္းေတာ္အျဖစ္ ဥပသမၸဒါ ျပဳေပးေတာ္မူသတဲ့။
ရဟန္းေတာ္ ရွင္ကိရိတ ဟာ စိတ္အားလည္း ထက္သန္၊ ဗုဒၶရဲ႕တရားကိုလည္း အလြန္ယံုၾကည္ကိုးစားေတာ္မူတဲ့ အတြက္ စာေပပရိယတ္ကိုလည္း တဖက္က သင္အံက်က္မွတ္၊ တဖက္က သမထတရားတို႔ကို ေလ့လာအားထုတ္ေန ေတာ့ မၾကာမီအတြင္းမွာ စ်ာန္အဘိညာဥ္ေတြကိုရၿပီး တန္ခိုးေတြကို ျပႏိုင္လာသတဲ့။ သူ႔ရဲ႕ဆရာေတာ္ အရွင္အရိယ ပုတၱ ကလည္း ရဟႏၱာတပါး ျဖစ္ေလေတာ့ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ အနာဂတ္အေရးကို သိျမင္ေတာ္မူတယ္တဲ့။

ခရစ္ေတာ္ဟာ အလြန္ဆိုးဝါးတဲ့ ေသျခင္းတရားနဲ႔ ေတြ႕ႀကံဳရမယ့္ အေရးကို ျမင္ေတာ္မူသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ရဟန္းေတာ္ ဇီဝကိရိတ က သူ႔အရပ္ သူ႔ဌာနသို႔ ျပန္ရန္ အခြင့္ေတာင္းေတာ့ အခြင့္မျပဳဘဲ ျငင္းဆန္ေနသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ တႀကိမ္မွ် သာမဟုတ္ဘဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ အဖန္ဖန္ေလွ်ာက္ထား ေတာင္းပန္ေလေတာ့ -
"အို ခ်စ္သား ဇီဝကိရိတ၊ ခ်စ္သားဟာ ေအာက္ပါအခ်က္ေတြကို လိုက္နာက်င့္သံုးမယ္ဆုိရင္ ခ်စ္သားအား သြားခြင့္ျပဳ မယ္။ ဆရာေတာ္လိုလားတဲ့အခ်က္ေတြကေတာ့
(၁) အကယ္၍ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးမ်ား (သို႔မဟုတ္) ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားကသင့္အား တံေတြးမ်ားေထြး၍ ႐ံႈ႕ခ်ကဲ့ရဲ့ၾကသည့္ တုိင္ေအာင္၊ ခဲအုတ္မ်ားႏွင့္ ေပါက္သည့္တိုင္ေအာင္၊ ဆဲေရးတိုင္းထြာသည့္တိုင္ေအာင္ ခ်စ္သားက ခ်စ္သား၏ စ်ာန္ အဘိညာဥ္တန္ခိုးကို အသံုးျပဳ၍ မတံု႔ျပန္ပါႏွင့္။
(၂) အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက သင့္အား မဟုတ္မမွန္ မတရားသျဖင့္ စြပ္စဲြသည့္တုိင္ေအာင္ ခ်စ္သားက ပကတိ တည္ၿငိမ္ေသာသေဘာႏွင့္ သည္းခံရမည္ ျဖစ္၏။

(၃) အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက သင္၏မ်က္ေမွာက္မွာပင္ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကိုလည္းေကာင္း၊ တရား ေတာ္ျမတ္ကို လည္းေကာင္း၊ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ သြားပုပ္ေလလြင့္ မတရားသျဖင့္ ေျပာသည့္ တုိင္ေအာင္ နည္းပရိယာယ္ကို သံုးလ်က္ သူတို႔၏မိုက္မွားမႈကို သိျမင္လာေအာင္ ေဟာေျပာညႊန္ျပရမည္ ျဖစ္၏။ အေၾကာင္းေသာ္ကား သူတို႔သည္ ဘာမွ်မသိမျမင္ နားမလည္ၾက၍သာ ျပဳမူၾကျခင္းျဖစ္ရာ သူတို႔အား အျပစ္မွ အခြင့္ လႊတ္ရမည္ ျဖစ္၏။
(၄) အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက အထင္အျမင္လဲြမွားသည္ရွိေသာ္ နားလည္လာသည့္တိုင္ေအာင္ ဥပမာ ဥပေမယ် မ်ားကိုေဆာင္ကာ ေဟာေျပာရွင္းလင္းရမည္ျဖစ္၏။
(၅) မည္ကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္ေစ၊ သင့္အား ကန္႔လန္႔ဆန္႔က်င္ျပဳလုပ္ေနၾကသည့္ သင္၏ရန္သူမ်ားအား မုန္းတီးျခင္း၊ ေဒါသ ျဖစ္ျခင္း စသည့္ အရိပ္လကၡဏာတို႔ကို မျပပါႏွင့္။
(၆) သင္သည္ အခါမလပ္ မေမ့မေလ်ာ့ေသာစိတ္ဓါတ္ႏွင့္စ်ာန္အဘိညာဥ္တရားတို႔ကိုပြားမ်ားပါေလ။ ေမတၱာကမၼ႒ာန္း ကို ပြားမ်ားကာ ကမၻာေလာကႀကီးတဝွမ္းလံုးကို သင္၏ေမတၱာက႐ုဏာတရားျဖင့္ လႊမ္းမိုးပါေစ။

(၇) အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူ (သို႔မဟုတ္) လူတစုက သင့္အား႐ိုက္ႏွက္သတ္ျဖတ္ေစကာမူ ေသသည္အထိ အသိတရားကင္းမဲ့စြာ မိုက္မွားသူတို႔အေပၚတြင္ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာတရားမ်ား ပြားမ်ားကာ ေနာက္ဆံုးေသသည့္အခ်ိန္ အထိ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ ဂုဏ္ေတာ္တရားကို အခါမလပ္ ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့ပါေလ။ သုိ႔မွသာလွ်င္ သင္သည္ ေသ သည္၏အျခားမဲ့၌ အလြန္ခ်မ္းသာသုခႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ျဗဟၼာ့ဘံုသို႔ ေရာက္မည္ျဖစ္၏။

ခ်စ္သား၊ သင္သည္ ဤအခ်က္ (၇)ခ်က္ကို လိုက္နာက်င့္သံုးပါမည္ဟု ကတိေပးခဲ့လွ်င္ သင္သည္ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးမ်ား အား မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် မျပဳျပင္ မေျပာင္းလဲႏိုင္မွန္းကို သိလ်က္ႏွင့္ အခြင့္ေပးရေခ်မည္။ သင္သည္ ဣသေရလ လူမ်ိဳးမ်ားအား ျပဳျပင္ႏိုင္ေသာ္လည္း သူတို႔သည္ သင္၏တရားမ်ားကို အထင္အျမင္မွားကာ သင္ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ သင္ေဟာေျပာသည့္တရားတို႔ထဲမွ (၁) ခ်စ္ခင္ၾကင္နာျခင္း၊ (၂) က႐ုဏာပြားမ်ားျခင္း၊ (၃) ေလးစားျခင္း၊ (၄) ဥေပကၡာ ျပဳျခင္း၊ (၅) သည္းခံျခင္း၊ (၆) အျပစ္မွခြင့္လႊတ္ျခင္း (၇) ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ျခင္း စသည့္ အခ်က္အလက္တို႔ကိုသာ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္း၍ သင္၏နာမည္ျဖင့္ ဘာသာအယူဝါဒတရပ္ကိုထူေထာင္ၾကလိမ့္မည္" ဟူ၍ အမိန္႔ရွိကာ အရိယ ပုတၱ မေထရ္ျမတ္ဟာ ဇီဝကရိတ အား ျပန္ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္။ ဇီဝကရိတကလည္း သူ႔ရဲ႕ဆရာေတာ္ အမိန္႔ရွိေတာ္မူတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို ေသသည္အထိ လိုက္နာက်င့္သုံးပါ့မယ္လို႔ ကတိကဝတ္ျပဳကာ သူရဲ့ ေနရပ္ဌာနသုိ႔ ျပန္လာခဲ့ တယ္။

ဆက္ရန္...
Source...လူဗိုလ္ဟူသည္...