Mei Awm Law

ေလးျဖဴ-ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္




01-တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔
02-သံေယာဇဥ္
03-ငါ႔ရဲ႕လမင္း
04-အလြမ္း
05-မလုပ္နဲ႔
06-စာမ်က္ႏွာ(၁၅)
07-အလဲအကြဲ
08-၀ိေရာဓိ
09-ျပန္ခဲ႔ပါ
10-ဒါလီေန႔
11-အရင္လိုပါပဲ
12-မိုးတိမ္ထဲဝဲ

စီယံ၏ သီခ်င္းေလးေတြ




ခ်င္းျပည္ရဲ႕ ၾကယ္တစ္ပြင္႔ ေၾကြခ်ိန္ ေစာလြန္းတယ္ကြာ.............

FB account သတိ


FB account ရိွသူတိုင္းအတြက္ ရည္ရြယ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ မိတ္ေဆြထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ နာမည္နဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ "Visit the New Facebook" ဆိုတဲ့ လင့္(ခ္)ကို ေပးလာရင္ မဖြင့္ၾကပါနဲ႔။

Black Coffee-သီရိေဂ်ေမာင္ေမာင္


သီရိေဂ်ေမာင္ေမာင္

ငိုညည္းသံ



ေအးစက္လြန္းတဲ႔ မင္းအၿပံဳး
ခ်ိဳ႕တဲ႔လြန္းတဲ႔ မင္းအခ်စ္
ရက္စက္လြန္းတဲ႔ မင္းအလွ
ႏိႈင္းဖို႔ အႏိႈင္းေတြ မဲ႔ခဲ႔တယ္...

မင္းကိုခ်စ္တဲ႔ ေန႔စြဲမ်ား
မင္းကိုလြမ္းတဲ႔ ရက္စြဲမ်ား
မင္းကိုေမွ်ာ္တဲ႔ လမ်ားထဲ
မင္းအတြက္က်တဲ႔ မ်က္ရည္စက္မ်ား
ေပးဆပ္ရသမွ် မင္းနဲ႔တန္ပါတယ္...


မင္းမုန္းတဲ႔ အမုန္းမ်ား
မင္းထားတဲ႔ အညိဳးမ်ား
မင္းေပးတဲ႔ ဒဏ္ရာမ်ား
ေပးဆပ္မႈနဲ႔ မမွ်ေအာင္
လြန္လြန္းတယ္......

ဇက္ဗီ

ဘုရားသခင္ တန္ခိုးေတာ္ ျပျခင္းျဖစ္ရပ္မွန္



အိႏၵိယႏိုင္ငံ ျမိဳ့တျမိဳ့၌ ေ၀ကလာနီမယ္ ဘုရားေက်ာင္းျကီးတေက်ာင္းရွိသည္။ အာအယ္ဘရာ ဆိုေသာ ပုဂၢိဳလ္တဦးသည္ တခုေသာတနဂ္ေႏြေန႔တစ္ေန႔၌ ဘုရားေက်ာင္းသုိ႔သြားျပီး ဆုေတာင္းေနစဥ္အခ်ိန္တြင္း သန္႔ရွင္း ေသာ၀ိဥာဥ္ေတာ္မွ ကေလးငယ္တေယာက္အသြင္ျဖင့္ ဖန္ဆင္းျပခဲ့ပါသည္ ထုိ ဖန္ဆင္းျပခဲ့ေသာ ကေလး ငယ္မွ အာအယ္ဘရာအေရွ့မွရပ္ျပီး “မေၾကာက္ပါနဲ့ ငါစကားတခြန္း ေျပာမယ္ ေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္ပါ ေလာကၾကီးထဲ ၾကြဆင္းလာျပီး ေႏြးေထြးေသာ သူ႔ရဲ႕အခ်စ္ေတြနဲ႔ ေလာကီသားေတြကိုကယ္တင္ျပီးေကာင္ခ်ီး ေပး မယ့္ သတင္းကို ေနရာအႏွံ႔ျဖန္္႔ေ၀ေပးပါ။ သင္တို႔ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာအျဖာျဖာခံစားရပါလိမ့္မယ္။” အဲဒီလိုုစကားေျပာျပီး သန့္ရွင္းေသာ၀ိဥာဥ္ေတာ္ ကေလးငယ္မွာကိုယ္ေယာင္ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ပါသည္။
ဒီသတင္းကို ျမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကလူတဦးၾကားသိေသာအခါ စာအေစာင္ေရ ၁၅၀ ေစာင္ ျဖန့္ေ၀ ခဲဲ့ေသာ ေၾကာင့္ ၆၂ သန္းထီဆုၾကီးေပါက္ခဲ့ပါသည္။ သူကေတာ့ ကီဘာကာကန္တန္ ဆိုသူျဖစ္သည္။
ထိုအျပင္အာကာရာျမဳိရွိ လူတဦးသည္ ဒီသတင္းကိုစာေစာင္ေရ ၆၁၅ ေစာင္ျဖန္ေ၀ခဲ့ေသာေၾကာင့္
(၂၄)ရက္အတြင္း ေရႊအျပည့္ပါေသာအိတ္တလုံးရရွိခဲ့သည္။
ထုိေနာက္ လူတဦးက ထိုစာကိုထပ္မံလက္ခံရရွိခဲ့ျပီး-ေစာင္ေရ(၁၀၀)ထပ္မံျဖန့္ေ၀ခဲ့သည္။ ထိုစာကို ယံုၾကည္မွဳမရွိေသာလူတဦးက အလကားစာပါ-အဓိပၸါယ္မရွိပါဘူးဆိုျပီးဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္သူ ရဲ့ ကေလးေသဆုံးသြားခဲ့ရပါသည္။
အကာရာၿမိဳ႕့ရွိ ဘာရာဆဲ ဆိုေသာသူက စာပါသတင္းနဲ့ပတ္သက္ျပီး ကဲ့ရဲ့ရႈတ္ခ်ခဲ့ေသာေၾကာင့္ လူေနမေကာင္းျဖစ္စီးပြါးေရးပါပ်က္ခဲ့ရျပီးွ ဇနီးသည္ပါေသဆံုးခဲ့ရသည္။
ထို႔ေနာက္ မဒါန္ၿမိဳ႕ေနသူငယ္ခ်င္းငါးေယာက္မွ ေပါင္းျပီးစာေစာင္ေရ(၁၆၀)ကိုျဖန့္ေ၀ခဲ့ေသာ
ေၾကာင့္ သူတို့အားလုံးစီးပြါးေရးတက္ အစစအရာရာအဆင္ေျပလာခဲ့ရသည္။
ရုရွႏိုင္ငံတြင္ကားေမာင္းေနေသာ လူတဦးက ဒီသတင္းကိုၾကားသိျပီးစာအေစာင္ေရ (၁၀၀၀) ျဖန့္ေ၀
ခဲ့ျပီးေနာက္(၂၅)သန္းထီဆုၾကီးေပါက္သြားသည္။ လူတဦးက စာကိုထပ္မံလက္ခံရရွိျပီး (၉)ရက္အတြင္း ထပ္မံျဖန္႔ေ၀ခဲ့ေသာေၾကာင့္ အစစအရာရာျပည့္စုံ ျပီးလုိခ်င္တာရခဲ့ပါသည္။
ကုမၸဏီ သူေ႒းတစ္ဦးသည္ သန့္ရွင္းေသာ၀ိဥာဥ္ေတာ္မွ ေျပာေသာစာကားကို မယုံၾကည္ေသာေၾကာင့္ (၁၅)ရက္ေက်ာ္သည့္တိုင္ေအာင္ထပ္မံမျဖန္႔ေ၀ခဲ့ပါ ထိုသို႔မျဖန္႔ ေ၀ခဲ့ေသာေၾကာင့္ သူပုိင္ဆိုင္ေသာ ကုမၸဏီကိုပိတ္လိုက္ရသည္အထိ ပ်က္စီးဆံုးရုွံးခဲ့ရပါသည္။
သန္႔ရွင္းေသာ၀ိဥာဥ္ေတာ္ကိုျမတ္ႏိုးတန္ဘုိးထားေသာလူပုဂိၢဳလ္တိုင္း မည္သည့္အခါမွ ဆင္းရဲမည္ မဟုတ္ပါ ဒီအျဖစ္အပ်က္က တကယ့္အမွန္တရားပါ။ မည္သူမဆိုဒီစာကိုလက္ခံရရိွခဲ့ရင္ (၁၀)ရက္အ တြင္းေရွ႕ဆက္ထပ္မံျဖန္႔ေဝေပးပါလုိ႕ အႏုုူးအညြတ္ေတာင္းဆိုလုိက္ပါသည္။

ဒီစာကို ယံုၾကည္စြာဆက္လက္ျဖန္႔ေ၀ပါက ျဖန္႔ေ၀သူတို့ရဲ့လိုအင္ဆႏၵအားလံုးအျမန္ျပည့္၀လာပါလိမ့္မည္။
ေက်းွဇူးျပဳျပီးဒီစာကို မဖ်က္စီး မေဖ်ာက္ဖ်က္ပါနဲ႔လို႔ထပ္မံေတာင္းပန္လိုက္ပါသည္။
အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါသည္။

မွတ္ခ်က္
အီးေမးထဲကရတဲ႔စာပါ......
ပံုေလးကေတာ႔က်ေနာ္ထည္႔တာပါ။

ဗဒင္၏ သီခ်င္းေတြစုစည္းျခင္း






01.သိပ္ခ်စ္တာပဲ
02.ျပန္လာမယ္ ျပန္ခ်စ္မယ္
03.တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္
04.ေနာင္တ
05.အေဟာင္းဆိုင္
06.ခ်စ္တာမင္းတစ္ေယာက္တည္း
07.ဒီအတိုင္းပဲ ဆင္းလာခဲ႔
08.အရာရာမင္း
09.သိုးမဲေတြအေၾကာင္း
10.ေနရာ(၂)
11.ပ်ိဳပ်ိဳေမ
12.ဘာသာျပန္
13.ေနရာ(၁)
14.ခ်စ္အသည္းေက်ာ္မေလး

Blog Day အမွတ္တရ(တဂ္ပိုစ္)


အားလံုးပဲ မဂၤလာပါလို႔ ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔က်ေနာ္႔ blog ေလးအေၾကာင္းလည္း သိခ်င္သူရွိေကာင္း ရွိနိုင္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း ခ်င္းကေလးလည္းအားနာ ၿပီးတက္လိုက္ပါတယ္။ ဒါ ပထမဆံုး တက္ေပါ႔ဗ်ာ။ Blog day ကိုဘယ္လိုေပၚေပါက္ လာတယ္။ ဘယ္သူကစတက္ တာေတာ႔ မသိဘူး။ အားလံုးကို ေတာင္းပန္ပါတယ္။

blog ဆိုတာ မသိခင္ က်ေနာ္ ဖရီးသံုးလို႔ရတဲ႔ ဆိုက္တခုခု ရွိရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႔ စဥ္းစားခဲ႔ဖူးတယ္။ com ေတြnetေတြ ဆိုတာ သူတို႔ ဝယ္သံုးတာကိုး။ ကိုယ္ကမွ မဝယ္နုိင္တာ။ ဖရီး ရခ်င္တာက ဘာေၾကာင္႔လည္းဆိုေတာ႔ ကိုယ္ေရးတဲ႔ ကဗ်ာေလးေတြ ဓာတ္ပံုေတြ သီခ်င္းေတြ တစုတစည္း ထားခ်င္လို႔ပါ။ ဒါမွလည္း ဟိုရွာဒီရွာ ရွာစရာ မလိုေတာ႔ဘူေပါ႔။

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင္႔ webs.com မွာ အေကာက္ေလးဖြင္႔နိုင္ခဲ႔ပါတယ္။ အားလံုးေတာ႔ အဆင္ေျပတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ျမန္မာစာေရးမွားတာ ျပန္ျပင္လို႔မရဘူး...ကိုယ္မကၽြမ္းလို႔ ျဖစ္မွာေပါ႔..ဟိဟိ..ရွိေသးတယ္ template ေျပာင္းလို႔မရဘူး။

Blog ကက်ေနာ္ ေက်ာင္းမွာ စသိတာပါ။ ဆရာ စတီဗင္ က ေက်ာင္းသား ၄၀ ေက်ာ္ေလာက္မွာ blog တခုစီလုပ္ေပးတယ္။ သူကေျပာတယ္ ဒီမွာ မင္းတို႔ေရးသမွ် ဆရာ လည္းဖတ္လို႔ရတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ဖတ္လို႔ရတယ္။ ဘယ္လို ဓာတ္ပံု စာေတြ ဗီဒီယိုေတြ ဘယ္လို တင္မယ္ ဆိုတာ ရွင္းေပမယ္႔ ငါ႔လို ငတံုးက တခါသင္ေပးတာ နဲ႔ ဘယ္လံုေလာက္မလဲ။ စကားပံုမွာ အရိပ္ျပရင္ အေကာင္ျမင္ရမယ္တဲ႔ က်ေနာ္ ငတံုးကေတာ႔ အေကာင္ျပရင္ ေတာင္ အရိပ္ မျမင္နိုင္ဘူး။

အဲဒီ ေနာက္တပတ္ေလာက္မွာေတာ႔ ကုလားမ တေယာက္က template လွလွ ေလးနဲ႔ လာၾကြားတယ္။ ကိုယ္ကေတာ႔ မလုပ္တတ္ေတာ႔ အို template ေတာင္ ေျပာင္းလို႔ရတာကိုးေပါ႔ဗ်ာ။ ဒါနဲ႔ ဒိန္းမတ္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ကိုမင္းသုခ blog ကိုပို႔ေပးတယ္။ သူဆိုက္ကိုၾကည္႔တာနဲ႔ blogspot.com ဆရာလုပ္ေပးတာနဲ႔တူတယ္။ အိုး ဒီလို ဆိုက္ၾကီးေတြေတာင္ လုပ္လို႔ရတာေပါ႔။ ဒါနဲ႔ပဲ blog ကို စတင္ေလ႔လာေတာ႔တာပဲ။

ျမန္မာျပည္မွာ ဆိုရင္ ကြန္ပ်ဴတာ ျမင္ဖူး ကိုင္ဖူးတာမွ မဟုတ္တာ။ ဟီးးး ေမ႔လို႔ ကိုင္ဖူး ျမင္ဖူးတယ္။ 99/2000 မွာ ေက်ာင္းမွာ ကြန္ဗ်ဴတာ ဖြင္႔ပြဲရွိတယ္။A ခန္း B ခန္းက ရုပ္ရည္ နည္းနည္းရွိတဲ႔ အေကာင္ေတြ ေခၚၿပီး ကြန္ဗ်ဴတာ ခန္းမွာ နာမည္ေရးခိုင္းတယ္..ဆရာက လက္ေတြ ကိုင္ေရးခိုင္းတယ္။ လက္ေတြ တုန္ ရင္ေတြ ခုန္လို႔ေပါ႔။ အဲဒီမွာပဲ ဆရာကိုေခၚ ဓာတ္ပံု တဖ်ံ႕ဖ်ံ႕နဲ႔ ေအာက္လား အထက္လား ေအာင္ျမင္ေၾကာင္းပို႔ေတာ႔ တာပဲ။ အဲဒီေနာက္ေတာ႔ မေတြ႔ရေတာ႔ဘူး။ အဲဒီ အခြင္႔ အေရးေလးေၾကာင္႔လည္း ကြန္ဗ်ဴတာ ဆိုတဲ႔ အေကာင္ ျမင္ဖူးတာပါ။ရုပ္ရည္မရွိရင္ ဝင္မရပါ...ေၾကာ္ျငာဝင္တာေနာ္။


ဒီလိုနဲ႔ပဲ က်ေနာ္ အမ်ားပိုင္နာမည္နဲ႔ blog ကေလးတခုဖန္တီးနိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ႔ က်ေနာ္ျပန္ စဥ္းစားတယ္ အမ်ားပိုင္နာမည္နဲ႔ လုပ္တာ မေကာင္းဘူး ...အမွားတခုခု လုပ္မိရင္ က်ေနာ္႔ေၾကာင္႔ အမ်ားနာမည္ မပ်က္ေစခ်င္ဘူး...ဒီလိုနဲ႔ပဲ 26/3/2011 မွာ ZP.LINTAN ကိုယ္႔နာမည္နဲ႔ blog ေလး ဖန္တီးျပန္ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ၆လပည္႔ေတာ႔မယ္။

တိုင္းရင္းသားေလး ဆိုေတာ႔လည္း blog ေလာကမွာေတာင္ လူခ်စ္လူခင္နည္းပါးတယ္။ မင္းဘာေတြ comment ေတြရခ်င္ လို႔ blog ေလာကထဲ ေရာက္လာတာမ ဟုတ္ပါဘူး။ ေတာ္လို႔ တတ္လို႔ ပညာေတြ ျပခ်င္လို႔လည္းေရာက္လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဝါသနာ သက္သက္နဲ႔ ဒီေလာကထဲ အခက္အခဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေက်ာ္ျဖတ္ ကာေရာက္လာတာပါ။ အားမေပးနဲ႔ လို႔ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး...အားလံုးက ခင္မင္နိုင္ပါတယ္။

လူခ်စ္ လူခင္နည္းတာ က်ေနာ္႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္လည္းပါပါတယ္။ သူမ်ားဆိုက္ေရာက္ရင္ ေျခရာ လက္ရာေတြသိပ္မခ်န္ ရဲဘူး။သူ႔ရဲ႕ ပိုစ္နဲ႔ ငါ႔ရဲ႕ ေကာ္မံ မတန္မွာကို ေၾကာက္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုက္ႀကီးေတြမွာ ေျခရာေတြ ခ်န္ခ်င္ ေပမယ္႔ ကိုယ္႔ကို ျပန္ၾကည္႔တယ္...ငါဟာ ဘာအေကာင္မွ မဟုတ္ေသးဘူး ဆိုတာသိတယ္။

က်ေနာ္ အစမွာ စိတ္ကူးတာကေတာ႔ ကိုယ္တိုင္ေရးတဲ႔ စာ ဓာတ္ပံု သီခ်င္းေတြတင္မယ္ေပါ႔။ ေကာ္ပီ မတင္ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္တာ ျပႆက နည္းပညာမွာစေတာ႔တာပါပဲ...က်ေနာ္ ဖတ္ဖူးတဲ႔ နည္းပညာေတြ blog ျပင္လာရင္ ဘယ္ဆိုက္ ဖတ္ဖူးတာ မမွတ္ေတာ႔ နည္းပညာ ဆိုက္ေတြ လိုက္ေမႊေတာ႔တာပဲ..တခါတေလ မေတြ႔လို႔စိတ္ညစ္ရေသးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ႔ နည္းပညာေတြ ကူးၿပီး ကိုယ္႔ဆိုက္မွာ ထားတာ ျပန္ရွာတာလြယ္ကူတယ္...ဒါေကာ္ပီကူးျခင္းရဲ႕ နိဒါန္းေပါ႔။ ၿပီးေတာ႔ က်ေနာ္ blog ေတြလိုက္ ဖတ္တယ္။ က်ေနာ္ဖတ္တဲ႔ စာေကာင္းေပေကာင္းေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဖတ္ေစခ်င္တယ္ သိေစခ်င္တယ္။ က်ေနာ္ တေယာက္တည္း ဖတ္ရင္ က်ေနာ္တစ္တည္း ပညာရွိၾကီး ျဖစ္လာမွာ ေၾကာက္လို႔..ဟီးးးးးးးးးးးး

အြန္လိုင္ေပၚက သူငယ္ခ်င္းေတြ မရည္ရြယ္ပါဘူး။ ဟိုမွာ blogger မေျပာနဲ႔ blog ဖတ္တဲ႔လူမရွိသေလာက္ပဲ။ က်ေနာ္တို႔ဘက္ကိုေျပာတာပါ။ က်ေနာ္ အမွတ္တရ ဗီဒီယိုေတြတင္တာ ေၾကာင္႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ လာလာၾကည္႔တယ္။ဒါနဲ႔ သူတို႔ ဖတ္မိမလားလို႔ ေကာ္ပီကူးတင္ေပးတာပါ။ ဒါေကာ္ပီ ကူးျခင္းရဲ႕ နိဂံုးပါ။

က်ေနာ္တို႔ဘက္မွာ လူေပါင္းမ်ားစြာရွိေပမယ္႔ blogger ေတာ႔မရွိေသးဘူး..ေလာေလာဆယ္ blogger လိုလိုက ရွားရွားပါပါ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္တည္းပါ။ ခ်င္းကေလးနဲ႔ဆိုရင္ ၂ေယာက္ေပါ႔...ကိုစံပီးက နာမည္ေတာ႔ခ်င္းပဲ။ သူနဲ႔မသိရေသးဘူး...ဆိုက္ၾကီးေတြကေတာ႔ရွိပါတယ္။ သူတို႔ကၾကီးလြန္းတယ္။

ေမ႔လို႔ အခုကို ခ်င္းကေလး (သို႔) ခင္ေမာင္ခ်င္း ဆိုရင္ စာအေရးအသား ေကာင္းတယ္။ အားလံုးသိၿပီးသားပါ။ သူ႔လို ခ်င္းblogger မ်ားမ်ားထြက္လာဖို႔ ဆုေတာင္းပါတယ္။ခင္မင္သူဆိုလို႔ blogger အားလံုးနဲ႔ခင္ပါတယ္။ စၾက ေနာက္ၾက ေျပာင္ၾကတာ ကေတာ႔ ကဗ်ာ ဆရာမ မမJasmine နဲ႔ ခ်င္းကေလးပါပဲ....

ျမန္မာ blogger ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တစ္ခုေလာက္ေတာ႔ ေျပာပါရေစ...ဟိုးတေလာက myanmar blogger ကိုႀကီးေက်ာ္ ရႈံးသြားေၾကာင္း ဘယ္ဆိုက္မွာလည္း မမွတ္မိေတာ႔ဘူး။ သြားဖတ္တယ္...လိဒ္ကိုလိုက္သြားေတာ႔ ကိုႀကီးေက်ာက္ရဲ႕ ဆိုက္ကိုေရာက္သြားတယ္။ အမွန္ဆိုရင္ က်ေနာ္ ကိုၾကီးေက်ာက္ရဲ႕ေခတ္ မမီလာဘူး။ ရင္းလည္းမရင္း ႏွီးရေသးဘူး။ ဒါေပမယ္႔ ကိုယ္႔ရင္ထည္းမွာ တမ်ိဳးႀကီး ျဖစ္တာ ကေတာ႔ အမွန္ပဲ။ ဒါနဲ႕ က်ေနာ္ စဥ္းစားတယ္။ျမန္မာblogger ေတြဟာ လူခ်င္းမရင္းႏွီးေပမယ္႔ စိတ္ခ်င္းေတာ႔ ဆက္ႏြယ္ ေနတယ္ဆိုတာ သိရတယ္။ တဦးနဲ႔ တဦး တိုက္ခိုက္ မုန္းတီးမယ္႔ အစား တဦးနဲ႔တဦ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနသြားမယ္ဆိုရင္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ေလာက္မွာ ဆိုရင္ IT ေလာကမွာ ကမၻာမွာ ျမန္မာ ဆိုတာ မ်က္ႏွာ ျပနိုင္ေလာက္ၿပီ.....

စာၾကြင္း
ေနာက္မွာပဲ blogger မ်ားနဲ႔ေတြ႔ဆံုျခင္း ဆက္ေရးမယ္
comment ေပးလို႔မရဘူး။template ေၾကာင္႔ထင္တယ္။မေန႔ကပဲ ေျပာင္းထားတာ ပင္ပန္းလို႔ ေလာေလာ ဆယ္ေတာ႔ မေျပာင္းေသးဘူး...သူ႔ရဲ႕ မူရင္း Demo မွာသြားစမ္းတာလည္းမရဘူး ။မ်က္စိလည္ၿပီး နည္းပညာရွင္မ်ားေရာက္လာရင္ လည္း ဘယ္လိုျပင္မယ္ ဆိုတာသိရင္ ဆီဗံုးမွာေျပာေပးၾကပါ...နည္းပညာရွင္ မဟုတ္ရင္လည္း နည္းလမ္းေလးသိရင္ ေျပာေပးၾကပါလို႔ .....

ဇက္ဗီလင္းတန္း

အၾကင္နာ(၂)



အၾကင္နာ

တစ္ခါတစ္ခါ လြမ္းမိပါတယ္

အၿမဲတမ္းေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး

တိုက္ဆိုင္မႈေလးေတြ ရွိတိုင္းမွာပါ....


အၾကင္နာ

တစ္ခါတစ္ခါ ေတြးမိပါတယ္

မင္းနဲ႔ငါ႔ရဲ႕ အတိတ္ကဇာတ္လမ္းေလး

အၿမဲတမ္းေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး

လြမ္းေနမိတဲ႔ အခ်ိန္ေတြတိုင္းမွာပါ....


အၾကင္နာ

တစ္ခါတစ္ခါ မင္းကိုစိတ္နာတယ္

ပိုးစုန္းၾကဴးက မီးကိုျမင္ျမင္ရက္နဲ႔

တိုးသလို

မင္းလည္း ေငြေတြျမင္ျမင္ရက္နဲ႔

ခုန္ခ်တယ္ေနာ္

အဲဒီ အဲဒီေန႔မွာ ငါငိုခဲ႔တယ္

ေငြဘက္လွည္႔လိုက္တဲ႔

မင္းမ်က္ႏွာ လွလွေလး

ငါ ႏွေမ်ာလိုက္တာ

မင္းဘယ္သိမလဲ...


အၾကင္နာ

တစ္ခါတစ္ခါ မင္းကိုငါသနားတယ္

မင္းပါထက္က စီးတဲ႔ျမစ္ေရေတြက

ငါ႔ရင္ဘတ္ကို လာလာတိုက္စားတယ္

အၾကင္နာ

သူတို႔မွာ ေငြပဲရွိတယ္

အခ်စ္မရွိဘူး

ေလာကမွာ ေငြရွိရင္ ဘာမဆိုလုပ္လို႔ရတယ္

ဒါေပမယ္႔

ေငြကုန္ရင္ ဘာမွလုပ္လို႔မရပါဘူး

အၾကင္နာ....


အၾကင္နာ

မင္းေျပာေတာ႔

သူတို႔က ေနမင္းႀကီးဆို

ငါ႔ဘဝကို အစစအရာရာ

ျပည္႔စံုေအာင္ ထားနိုင္မယ္ဆို


ဒီလိုဆိုေၾကး ဆိုရင္

ငါလည္း လမင္းေလးပါ

ဘာအေဆာင္အေယာင္မွ မရွိဘူး

ဒါေပမယ္႔

ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ႔

မင္းကို ခ်စ္တဲ႔ အခ်စ္စစ္ေတာ႔ရွိတယ္

မင္းအတြက္ ထာဝရ

ေအးျမတဲ႔ အၿပံဳးေလးေတာ႔ေပးနိုင္တယ္


အၾကင္နာ

ဘဝမွာ အခ်စ္စစ္ပဲ လိုတယ္

အၾကင္နာ....


တစ္ခ်ိန္တုန္းက သိပ္ခ်စ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ အၾကင္နာသို႔....ဇက္ဗီလင္းတန္း


မေကာင္းတဲ႔ မွတ္ခ်က္ေတာ႔ မေပးပါနဲ႔ မင္းလည္း ပင္ပန္းမယ္...ငါလည္းစိတ္ညစ္မယ္... အခ်ိန္ေပးၿပီး ဖတ္ေပးတာပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ဆရာယုဒသန္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္

ကၽြန္ေတာ္ သူရဇၨ မဂၢဇင္းတြင္ နန္းမေတာ္ မယ္ႏု ရွင္းတမ္း ေရးေနစဥ္ နန္းမေတာ္ မယ္ႏု ေကာင္းမႈ မဟာေအာင္ေျမ ဘံုစံ အုတ္ေက်ာင္းေတာ္ ႀကီးကို သြား၍ ေလ့လာခဲ့သည္။
ယခင္က ေရာက္ဖူးပါသည္။ သို႔ေသာ္ အုတ္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး အေၾကာင္း ေရးရမည္ ျဖစ္၍ ထပ္မံ သြားေရာက္ ေလ့လာျခင္း ျဖစ္၏။ အုတ္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး၏ ေတာင္ဘက္တြင္ သခ်ဳႋင္းဂူ သဏၭာန္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ဧရာမ ေက်ာက္ျဖဴတံုးႀကီး ရွိသည္။ ထုိေက်ာက္ျဖဴတံုး ေတာင္ဘက္ မ်က္ႏွာစာတြင္ အဂၤလိပ္-ျမန္မာ ႏွစ္ဘာသာျဖင့္ ေအာက္ပါအတိုင္း ကမၸည္း ထိုးထားသည္ကို ေတြ႔ရ၏။

“Judson Memorial Site of Ava Let-Mayoon Prison ဆရာ ယုဒသန္ကို ေအာက္ေမ့ဖို႔ရာ အ၀ လက္မရြ႕ံေထာင္ ေနရာ”ထိုေက်ာက္တံုးႀကီး၏ အေနာက္ဘက္ မ်က္ႏွာတြင္လည္း အဂၤလိပ္-ျမန္မာ ႏွစ္ဘာသာျဖင့္ “၁၈၂၄ ခုႏွစ္ ဇြန္လက ၁၈၂၅ ခုႏွစ္ ေမလအထိ ဆရာ ယုဒသန္သည္ သခင္ဘုရားကို ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ မိမိ ရဲရင့္ေသာ ခင္ပြန္း၏ လုပ္ေကၽြး ေမြးျမဴျခင္းအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ဤအရပ္မွာ ႀကီးစြာေသာ ဒုကၡမ်ားကို ခံႏိုင္လ်က္ မေျဖာင့္မွန္စြာ အက်ဥ္း ခံရသည္” ဟု မွတ္တမ္း တင္ထားပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္ ျမန္မာ့သမိုင္းမွ ဂ်ပ္ဆင္ (ေခၚ) ဆရာယုဒသန္ အေၾကာင္းကို သိတန္သေလာက္ သိပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အထက္ပါ ဆရာ ယုဒသန္၏ အထိမ္းအမွတ္ ေက်ာက္တံုးကို ျမင္ရၿပီးေနာက္ ပဒံုမင္း(ဘိုးေတာ္ဘုရား)ႏွင့္ စစ္ကိုင္းမင္း (ဘႀကီးေတာ္ဘုရား)တို႔ လက္ထက္ေတာ္မွ ဆရာ ယုဒသန္ အေၾကာင္းကို ျပန္စဥ္းစား ရေတာ့သည္။ အစက ကၽြန္ေတာ္သည္ ဆရာယုဒသန္ အေပၚ အျမင္ မၾကည္ပါ။ မၾကည္ရျခင္း အေၾကာင္းရွိ၏။ ေမာင္သုတ အမည္ခံ ဗိုလ္မွဴးဘေသာင္း ျပဳစုေသာ စာဆိုေတာ္မ်ား အတၳဳပၸတိၱ စာအုပ္ ပၪၥမ အႀကိမ္ ႏွိပ္ျခင္း ၂၀၀၂ ခုကို ရာျပည့္တုိက္မွ လက္ေဆာင္ ရေသာအခါ ဖတ္ၾကည့္သည္။



(ပထမအႀကိမ္ ၁၉၆၂ ခု ႐ႈမ၀ စာအုပ္တိုက္မွ ႐ိုက္စဥ္ကတည္းက ၀ယ္ဖတ္ခဲ့ပါသည္။ ထုိစဥ္က သတိ မထားမိပါ။) ယခုပၪၥမ အႀကိမ္ ႐ိုက္ႏွိပ္ ေသာ စာအုပ္တြင္ နံပါတ္ ၁ အနႏၲ သူရိယမွ စ၍ နံပါတ္ ၁၇၁ ျမမ်ဳိးလြင္ အထိ စာဆိုေတာ္ေပါင္း ၁၇၁ ေယာက္ ပါသည္။ ျဖည့္စြက္ စာဆိုေတာ္မ်ားတြင္ နံပါတ္ ၁၇၂ ဦးေရႊဇံေအာင္မွ နံပါတ္ ၂၀၀ ပုပၸား ဦးေက်ာ္ရင္ အထိပါသည္။ ထုိစာဆိုေတာ္ေပါင္း ၂၀၀ တြင္ နံပါတ္ ၁၀၀ ၌ ဆရာယုဒသန္ ၁၁၅၀-၁၂၁၂ ဟူ၍ သူ႔အေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားရာ ဆရာ ေမာင္သုတ ျပဳစုသည့္ စာဆိုေတာ္မ်ား အတၳဳပၸတိၱတြင္ သူ႔တစ္ေယာက္တည္း တိုင္းတစ္ပါးသား အေနျဖင့္ ျမန္မာစာဆို ေတာ္မ်ားထဲတြင္ပါေန၍၊ ဆြမ္းဆန္ထဲ ႂကြက္ေခ်းေရာ ေနသည့္သဖြယ္ ခံစားရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ “စာဆိုေတာ္” ဆိုသည့္ ေတာ္၀င္ နန္းထုိက္ေသာ စာဆို မ်ားထဲတြင္ ဤသာသနာျပဳ ဆရာကို အဘယ္ေၾကာင့္မ်ား ဆရာေမာင္သုတက ထည့္သြင္း ထားရသနည္းဟုလည္း ေ၀ခဲြမရ ျဖစ္ရပါသည္။ သို႔ေၾကာင့္ ဆရာ ယုဒသန္၏ ဘ၀ကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ မိသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ပုဂံေခတ္ အေနာ္ ရထာမင္း လက္ထက္မွစ၍ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ ႏိုင္ငံ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ မင္း ဧကရာဇ္မ်ား ကိုယ္တုိင္က သာသနာ့ ဒါယကာမင္းမ်ား အျဖစ္ အမည္ခံၾကသည္။ ျမန္မာ လူထုႀကီးမွာလည္း ဗုဒၶ ဘာသာ လူထုႀကီး ျဖစ္သည္။ ဤမွ်ေလာက္ ထုထည္အားျဖင့္ ႀကီးမားလွသည့္ ဗုဒၶဘာသာ အစိုင္အခဲႀကီး အတြင္းသို႔ ဆရာယုဒသန္သည္ ထိုးေဖာက္၀င္ ေရာက္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့သူျဖစ္၏။

ပဒံုမင္း နတ္ရြာမစံမီ ၆ ႏွစ္ အလိုက ဆရာယုဒသန္ (နာမည္ အျပည့္အစံုမွာ ေဒါက္တာ အဒိုနိရမ္ဂ်ပ္ဆင္ေခၚ၏) ႏွင့္ သူ၏ဇနီး အန္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရန္ကုန္သို႔ ၁၈၁၃ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ ၁၃ ရက္တြင္ ေရာက္လာၾကသည္။ ထုိစဥ္က သူသည္ ၂၅ ႏွစ္မွ်သာ ရွိေသးသည္။ ဆရာ ယုဒသန္သည္ သူ၏ ေမြးရပ္ဌာေန အေမရိကန္ျပည္ ေျမာက္ပိုင္း ေမာ္လဒင္ၿမိဳ႕မွ ထြက္ခြာ လာခဲ့ရာ အေမရိကန္ သာသနာျပဳ လုပ္ငန္းကို ႀကိဳးပမ္းထမ္း ေဆာင္ရန္ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ၀င္ေရာက္လာသူ ျဖစ္သည္။ အစက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္ရန္ ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ မရွိ။ အိႏိၵယျပည္သို႔ သာသနာျပဳ သြားရာမွ စိုးမိုး အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည့္ ၿဗိတိသွ် အစိုးရ၏ ၿငိဳျငင္ ႏွင္ထုတ္ျခင္း ခံရမႈေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။

သူတို႔ ဇနီးေမာင္ႏံွသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ခရစ္ႏွစ္ ၁၈၀၃ တြင္ ေရာက္လာၾကသည္။ သူတို႔၏ သာသနာျပဳ လုပ္ငန္း ျဖစ္ေျမာက္ ေအာင္ျမင္ေရးသည္ ျမန္မာ စကားကို နားလည္မႈ၊ ျမန္မာစာကို တတ္ကၽြမ္းမႈ အေပၚတြင္ အထူး တည္ေနေၾကာင္း ေျမာ္ျမင္ သိရွိၾကသည့္ အေလ်ာက္ ဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွစ္ေယာက္လံုး ျမန္မာ စကားႏွင့္ ျမန္မာစာကို ဆရာ ဦးေအာင္မင္းထံ၌ အထူး ႀကိဳးစားသင္ ၾကသည္။ ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာ လူထုႀကီး ၏ အျမတ္တႏိုး ဦးထိပ္ထားရာ ျဖစ္ေသာ ပါဠိ စာေပကိုလည္း တတ္ေျမာက္ဖို႔ လုိေၾကာင္း သေဘာေပါက္၍ ပါဠိ စာေပကို ပါဠိပိဋကတ္ ကၽြမ္းက်င္တတ္ ေျမာက္ေသာ ဆရာ ဦးေရႊငံုထံတြင္ သင္ယူၾကသည္။

ထုိသို႔ သင္ယူသည္မွာ သမၼာက်မ္းစာ ျမန္မာျပန္ရန္ႏွင့္ ယင္းတရားတို႔ကို ျမန္မာ လူထုႀကီးအား ေဟာေျပာရန္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္တြင္ သာသနာျပဳ သက္တမ္း ၆ ႏွစ္နီးပါး ရွိ လာသည့္တုိင္ေအာင္ ျမန္မာ လူမ်ဳိးမ်ားထဲမွေသာ္ လည္းေကာင္း၊ အျခားျမန္မာ တိုင္းရင္းသားမ်ားထဲမွေသာ္ လည္းေကာင္း ခရစ္ယာန္ ဘာသာတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မရွိေပ။ ျမန္မာ အစိုးရ အာဏာပုိင္မ်ားကလည္း ဆရာ ယုဒသန္၏ သာသနာျပဳ လုပ္ငန္းကို ၾကည္ျဖဴ ႏွစ္သက္ျခင္း မရွိေပ။ ဆရာ ယုဒသန္ႏွင့္ တြဲ၍ သာသနာ ျပဳေနေသာ ေဂ်ာ့ေအာက္ ဆုိသူအား ရန္ကုန္၀န္ရွင္ ေတာ္မင္းႀကီးက-

“ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း ေမာင္မင္းတို႔ ႀကိဳးပမ္း လုပ္ေဆာင္ေနခ်က္ မွန္သမွ်ကို ႐ံုးေတာ္သို႔ လာေရာက္ ေလွ်ာက္ထားရမည္။ မျပဳလုပ္က အျပစ္အေလ်ာက္ စီရင္မည္”ဟု ေခၚေျပာသျဖင့္ ေဂ်ာ့ႏွင့္ ဆရာ ယုဒသန္ ေမာင္ႏွံသည္ ႐ံုးေတာ္သို႔ သြားေရာက္ထုေခ် ေျဖရွင္းခဲ့ၾကရ သည္။ ထ႔ုိေၾကာင့္ ဆရာ ယုဒသန္သည္ အင္း၀ ေနျပည္ေတာ္ရွိ ျမန္မာ ဘုရင္ မင္းျမတ္ထံ ႏိုင္ငံေတာ္ အတြင္း ခရစ္ယာန္ သာသနာျပဳ အမိန္႔ကို တရား၀င္ ေတာင္းခံရန္ ၾကံရြယ္သည္။

ထိုအခ်ိန္၌ သာသနာျပဳ သက္ တမ္း ၆ ႏွစ္ျပည့္ရန္ ၁၆ ရက္ အလုိတြင္ ခရစ္ယာန္ ဘာသာတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္လာသ ူတစ္ဦး ေပၚေပါက္၏။ ထုိသူမွာ ေမာင္ေနာဆိုသူ ျဖစ္သည္။ ၁၈၁၉ ခု ဇြန္ လ ၂၇ ရက္တြင္ ေမာင္ေနာ ခရစ္ယာန္ ဘာသာတြင္းသို႔ ၀င္၏။ (ထို႔ေၾကာင့္ ေမာင္ေနာကို ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ရန္ ကုန္ၿမိဳ႕ လမ္းမေတာ္တြင္ “ဦးေနာ ဇရပ္” ဟူေသာ အေဆာက္အဦႀကီးကို တည္ေဆာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။)

၁၈၁၉ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ ဘာလ ၂၁ ရက္တြင္ ဆရာယုဒသန္ အင္း၀ ေနျပည္ ေတာ္သို႔ ထြက္ခြာ လာခဲ့သည္။ ထိုႏွစ္မွာ အင္း၀ ေနျပည္ေတာ္၌ စစ္ကိုင္းမင္း နန္းတက္ေသာႏွစ္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ ဘုရင္အား ဆက္သရန္ ေရႊပိန္း ခ်ထားေသာ သမၼာက်မ္းစာ ၆ တြဲခြဲ၍ ယူ ေဆာင္ခဲ့သည္။ အတြင္း၀န္ဦးစ၏ အကူအညီျဖင့္ ဘုရင့္ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္၀င္ ေရာက္ခဲ့ရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း လြတ္လပ္စြာ ခရစ္ယာန္ သာသနာျပဳခြင့္ ေပးပါမည့္ အေၾကာင္းတင္လႊာကို သံေတာ္ဆင့္က ဖတ္ၾကား ေလွ်ာက္ထား ၿပီးေနာက္ “ဓမၼေပစာ” ကို ဘုရင္မင္း ျမတ္အား ဆက္သလုိက္သည္။ ထို ေပစာတြင္-

“အနိစၥ ေရာက္တတ္ေသာ သတၱ၀ါ တကာတို႔၏ အစိေႏၲယ် အပၸေမ ယ် ေက်းဇူးေတာ္ အစံု၊ ဂုဏ္ေတာ္ အေပါင္းတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ထာ၀ရ ဘုရားတစ္ဆူတည္း သာလွ်င္ ရွိေတာ္မူေၾကာင္း၊ ထာ၀ရ ဘုရားမွ တစ္ပါး အျခား မရွိေၾကာင္း”
ဟုပါေလရာ စစ္ကိုင္းမင္းသည္ ယင္းစာပိုဒ္ကို ဖတ္႐ႈေတာ္မူၿပီးေနာက္ ဆက္ဖတ္ေတာ္မမူေတာ့ဘဲ ေပစာကို ေအာက္သို႔ လႊတ္ခ်ေတာ္ မူလိုက္သည္။ သံေတာ္ဆင့္က ေကာက္ယူကာ ဆရာ ယုဒသန္အား ျပန္ေပးၿပီးေနာက္ ေရႊပိန္း ခ်ထားသည့္ သမၼာက်မ္းစာ အတြဲကို ဆက္သမည္ ျပဳေသာ္လည္း ဘုရင္ မင္းျမတ္က မသိက်ဳိးကၽြန္ေန ေတာ္မူ သည္။ ဆရာယုဒသန္ လာရင္း ကိစၥ အတြက္ အေရး မလွေတာ့ၿပီ။

“အေမရိကန္ ဆရာတို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤအခြင့္အေရးကို အသနား ခံၾကသနည္း။ ဘရင္ ဂ်ီ၊ အဂၤလိပ္၊ ပသီ စေသာ အျခား ဘာသာ၀င္တို႔သည့္ မိမိတို႔ဘာသာ ထံုးစံအတိုင္း က်င့္ေစာင့္ ကိုးကြယ္ႏိုင္သည္ မဟုတ္ေလာ၊ အေမရိကန္ ဆရာတို႔၏ သံေတာ္ ဦးတင္ရာ အေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ မည္သည့္အမိန္႔မွ် ခ်အပ္ ေတာ္မမူလို၊ က်မ္းစာမ်ားကိုလည္း အသံုးေတာ္ တစ္စံုတစ္ရာ မရွိေသာေၾကာင့္ ျပန္ယူသြားၾက ေစ”
ဟုပင္ မိန္႔ေတာ္မူေလရာ ဆရာ ယုဒသန္သည္ အင္း၀ ေနျပည္ေတာ္မွ ရန္ကုန္သို႔ ျပန္လာခဲ့ရေလသည္။

ရန္ကုန္သို႔ ျပန္ေရာက္ၿပီး ၅ လ အၾကာ ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီး မမင္းလွႏွင့္ ဦးေရႊငံုတို႔ ခရစ္ယာန္ဘ ာသာသို႔ ၀င္ၾကသည္။ မမင္းလွသည္ ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားထဲမွ ပထမဆံုး ခရစ္ယာန္ ျဖစ္သူတည္း။ ဦးေရႊငံုမွာ ဆရာ ယုဒသန္အား ပါဠိစာေပ သင္ေပးသူျဖစ္သည္။

၁၈၂၂ ခုႏွစ္တြင္ ဆရာ ယုဒသန္သည္ သာသနာျပဳ ဆရာျဖစ္ေသာ ဆရာ၀န္ ေဒါက္တာပ႐ိုက္ႏွင့္ အင္း၀သို႔ ဒုတိယ အေခါက္ သြားေရာက္ျပန္သည္။ ေဒါက္တာ ပ႐ုိက္မွာ မ်က္စိကုဆရာ၀န္ ျဖစ္ရာသူ၏ ဂုဏ္သတင္း ပ်ံ႕ႏွံ႔မႈေၾကာင့္ ျမန္မာဘုရင္ အစိုးရစရိတ္ျဖင့္ အင္း၀သို႔ ေခၚေတာ္မူျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ ေၾကာင့္ ဆရာယုဒသန္သည္ ေဒါက္တာ ပ႐ိုက္ႏွင့္ ကပ္၍ အင္း၀သို႔ လုိက္ခဲ့သည္။ ေဒါက္တာ ပ႐ိုက္၏ မ်က္စိကုေဆး ပညာစြမ္းရည္ကို သေဘာက်၍ အင္း၀၌ အျမဲ ေနထုိင္ရန္ ဘုရင္က မိန္႔ၾကားေတာ္ မူသည္။ ဆရာ ယုဒသန္သည္ ေဒါက္တာ ပ႐ိုက္ႏွင့္ကပ္၍ အင္း၀၌ ေနရန္ အခြင့္ သာလာသျဖင့္ သူ႔ဇနီးအန္ကို ၁၈၂၄ ခုႏွစ္၊ ဇန္န ၀ါရီလ ၃ ရက္တြင္ အင္း၀သို႔ ေခၚေဆာင္ လုိက္ေလသည္။ ထုိအခ်ိန္က ဆရာ ယုဒသန္ ျမန္မာျပည္ ေရာက္သည္မွာ ၁၀ ႏွစ္ခဲြ ရွိၿပီ။ ခရစ္ ယာန္ဘာသာသို႔ ၀င္သူေပါင္း မွာ ၁၈ ေယာက္သာ ရွိေသးသည္။

ထုိအခ်ိန္တြင္ အဂၤလိပ္ႏွင့္ ျမန္မာ စစ္ျဖစ္လာသည္။ ၁၈၂၄ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ ၈ ရက္တြင္ ဆရာ ယုဒသန္ႏွင့္ ေဒါက္တာ ပ႐ိုက္တို႔ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံျခားသား မ်က္ႏွာျဖဴ အခ်ဳိ႕ အဖမ္း ခံရေလသည္။ ဆရာ ယုဒသန္ကို ေရွးဦးစြာ အင္း၀ၿမိဳ႕ လက္မရြံ႕ေထာင္တြင္ ၁၁ လ၊ ေနာက္ ထုိေထာင္မွ ဆယ္မိုင္ကြာေသာ ေအာင္ ပင္လယ္ေထာင္တြင္ ၆ လ အခ်ဳပ္ ခံရကာ ရႏၲပို စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုခ်ိန္၌ ျမန္မာအစိုး ရဘက္မွ စကားျပန္ အျဖစ္လုိက္ပါ ေဆာင္ရြက္ေပး၍ လြတ္ေျမာက္ခဲ့သည္။ ဇနီးကို ေခၚကာ အင္း၀မွ ထြက္ခြာခဲ့၏။ ထုိအခ်ိန္၌ ခရစ္ယာန္ ဘာသာသို႔ ၀င္ခဲ့သူ ၁၈ ေယာက္အနက္ ၄ ေယာက္သာ၊ က်န္ေတာ့သည္။ ၄င္းတို႔ မွာ ေမာင္ေရႊဘ၊ ေမာင္အင္း၊ မမင္းလွႏွင့္ မတုတ္တို႔ ျဖစ္သည္ဟု သိရ၏။

ဆရာ ယုဒသန္သည္ အဂၤလိပ္ပိုင္ က်ဳိကၡမီၿမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထုိင္၏။ ဇနီးအန္သည္ ၁၈၂၆ တြင္ က်ဳိကၡမီ၌ ကြယ္လြန္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေမာ္လၿမိဳင္သို႔ ေရႊ႕ေျပာင္း ေနထုိင္သည္။ ထုိသုိ႔ အင္း၀၊ က်ဳိကၡမီ၊ ေမာ္လၿမိဳင္တို႔တြင္ ေနထုိင္ရင္း သူ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ အတိုင္း သာသနာ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ အဘိဓာန္ ျပဳစုျခင္း၊ ဘာသာ ျပန္ဆိုျခင္းတို႔ကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ယင္းႏွစ္ မကုန္မီတြင္ ဆရာ ယုဒသန္ အင္း၀သို႔ သြားရန္ ၾကံဳ လာျပန္သည္။ ရႏၲပိုစာခ်ဳပ္ အပုိဒ္ ၇ အရ အိႏိၵယ ဘုရင္ခံခ်ဳပ္က ျမန္မာဘုရင့္ အစိုးရႏွင့္ ၿဗိတိသွ် အစိုးရတို႔ ကူးသန္း ေရာင္း၀ယ္ေရး စာခ်ဳပ္တစ္ခု ခ်ဳပ္ရန္ တနသၤာရီတိုင္း မင္းႀကီးျဖစ္ေသာ မစၥ တာ ခေရာ့ဖို႔ ေခါင္းေဆာင္ေသာ သံအဖြဲ႔ကို အင္း၀သုိ႔ ေစလႊတ္ရန္၊ ယင္းသံအဖြဲ႔တြင္ လက္ေထာက္အျဖစ္ လိုက္ပါရန္ ျမန္မာလုိ ေရေရလည္လည္ ကၽြမ္းေနေသာ ဆရာ ယုဒသန္ကို ေခၚေဆာင္ေစသည္။ ဆရာ ယုဒသန္သည္ အင္း၀သို႔ မလုိက္ပါလုိေခ်။ သို႔ေသာ္ ယင္းစာခ်ဳပ္ တြင္-

“ျမန္မာ လူမ်ဳိးမ်ားသည္ ဘာသာ တစ္ခုကို အဆီးအတား အကန္႔ အကြက္ မရွိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ခံယူႏိုင္ခြင့္ ရွိေစရမည္”ဟူေသာ အခ်က္တစ္ခ်က္ထည့္ သြင္းရန္ ျမန္မာ အစိုးရထံ ရလုိရျငားဟူ ေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ လုိက္ပါ သြားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ တကယ္တမ္းတြင္ ျမန္မာ အစိုးရက ဤအခ်က္ကို ပယ္ခ် လိုက္ရာ ဆရာ ယုဒသန္ အင္း၀သို႔ လိုက္ရက်ဳိး မနပ္ေတာ့ေခ်။

ပုဂံမင္း လက္ထက္ေတာ္၌လည္း ဆရာ ယုဒသန္ အမရပူရ ေနျပည္ေတာ္သို႔ တက္ရန္ ၾကံေသးသည္။ သုိ႔ေသာ္ ပုဂံမင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ညီေတာ္ မင္းတုန္းမင္းသည္ လည္းေကာင္း ဗုဒၶသာ သနာကို အလြန္ ၾကည္ညိဳေသာ မင္းမ်ား ျဖစ္သည့္ အေလ်ာက္ သာသနာ့ ဒါယကာ အမည္ ခံေနသူမ်ား ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ သူ႔အၾကံကို ေနာက္ဆံုး လက္ေလွ်ာ့ လိုက္ရ၏။

ခရစ္ႏွစ္ ၁၈၅၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ေမာ္လၿမိဳင္၌ နာမက်န္း ျဖစ္သျဖင့္ ေနရပ္သို႔ ျပန္ရန္ သေဘၤာျဖင့္ ထြက္ခြာခဲ့ရာ လမ္းခုလတ္ သေဘၤာေပၚတြင္ ၾသဂုတ္လ ၁၂ ရက္၌ အနိစၥ ေရာက္သျဖင့္ ေရခ် သၿဂႋဳဟ္ လိုက္ရသည္။ ဆရာ ယုဒသန္ သည္ ျမန္မာဘုရင္ ပဒံုမင္း၊ စစ္ကိုင္းမင္း၊ သာယာ၀တီမင္း၊ ပုဂံမင္း၊ မင္း တုန္းမင္းတို႔ လက္ထက္တိုင္မင္း ၅ ဆက္ကို မီလိုက္ေသာသူ ျဖစ္သည္။
ဆရာ ယုဒသန္၏ သာသနာ ျပဳမႈေၾကာင့္ ပထမ အဂၤလိပ္-ျမန္မာစစ္ပဲြၿပီးစ ျမန္မာ ခရစ္ယာန္ေလးဦးသာ က်န္ခဲ့ ေသာ္လည္း ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၁၀ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာ တစ္ႏိုင္ငံလံုးတြင္ ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္လူေပါင္း ၇၀၃၉၆ ထိ တိုးတက္ လာသည္ဟူေသာ မွတ္တမ္း တစ္ခုကို ဖတ္ရဖူးသည္။ ယခု ေနာက္ထပ္ ႏွစ္တစ္ရာ အၾကာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးတြင္ ခရစ္ယာန္ ဘာသာ ၀င္သူေပါင္း မည္မွ်တိုးတက္ မ်ားျပားလာမည္နည္း။ အေျဖ ရွာၾကည့္က သိရေပမည္။

ထု႔ိေၾကာင့္ သာသနာျပဳ ဆရာ ယုဒသန္၏ေက်းဇူးသည္ ခရစ္ယာန္ သာသနာ အတြက္ အလြန္ပင္ေက်းဇူး မ်ားခဲ့ေပမည္။ ထု႔ိေၾကာင့္လည္း ျမန္မာ ျပည္ရွိ ခရစ္ယာန္မ်ားက ဂ်ပ္ဆင္ေကာလိပ္ (ယခုရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ၀ိဇၨာ အေဆာက္အဦ) ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ၄င္းေဘးတြင္ ဂ်ပ္ဆင္ခ်ပ္(ဘုရားရွိခိုး ေက်ာင္း) ဟူ၍လည္းေကာင္း အေဆာက္အဦမ်ားကို သူ႔အမည္ျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳ တည္ေထာင္ေပးခဲ့ၾကသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ တစ္ႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္က ကၽြန္ေတာ္၏ ခရစ္ယာန္ မိတ္ေဆြမ်ား သည္ ေမာ္လၿမိဳင္သို႔ သြားၾကသည္။ ေမာ္လၿမိဳင္၌ ဆရာ ယုဒသန္ တည္ေဆာက္ ေပးခဲ့ေသာ ပထမ ဘက္ပတစ္ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္း ႏွစ္ ၁၀၀ ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ က်င္းပေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ မၾကာမီ ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ တြင္ ဆရာ ယုဒသန္ ျမန္မာျပည္ ေရာက္သည့္ႏွစ္ ၂၀၀ ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ က်င္းပ ၾကလိမ့္မည္ ဟူ၍လည္း ထိုမိတ္ ေဆြမ်ားထံမွ သိရပါသည္။

ဤသို႔ သူ႔ဘ၀ကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ေသာ အခါ သူသည္ အေမရိကန္ သာသနာျပဳ လုပ္ငန္းကို ႀကိဳးပမ္းထမ္းေဆာင္ရန္ ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ အိႏိၵယမွ တစ္ဆင့္ ျမန္မာျပည္သို႔ ေရာက္ လာသည္။ သူတို႔၏ သာသနာ အက်ဳိးမ်ားေရး အတြက္ ျမန္မာစကား၊ ျမန္မာစာ၊ ပါဠိစာေပတို႔ကို သင္ၾကားတတ္ ေျမာက္ခဲ့သည္။ ထုိသို႔ တတ္ေျမာက္ ခဲ့ရာမွ ပထမမကၡရာ မင္းသားႀကီးတို႔ႏွင့္ အေပါင္းအသင္း ျဖစ္ၿပီး မကၡရာ မင္းသားႀကီးက အဂၤလိပ္ အဘိဓာန္ကို ျမန္မာဘာသာ ျပန္ဆိုခ့ဲသည္။ ေဒါက္တာ ပ႐ိုက္ အကူအညီႏွင့္ ျပန္ဆိုျခင္းျဖစ္၏။ ေဒါက္တာ ပ႐ိုက္ မရွိေသာအခါ ခ်ား လိန္းက အဂၤလိပ္ အဘိဓာန္က ျမန္မာ ဘာသာကို ျပန္ေပးၿပီး မကၡရာ မင္းသား ႀကီးက စီစဥ္ တည္းျဖတ္ေပးသည္။

ဆရာ ယုဒသန္ကလည္း “ျမန္မာ- အဂၤလိပ္ အဘိဓာန္” ႏွင့္ “အဂၤလိပ္-ျမန္မာ အဘိဓာန္” တို႔ကို ႏွစ္ရွည္လမ်ား ႀကိဳးစား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ (၄င္းျမန္မာ-အဂၤလိပ္ အဘိဓာန္ႀကီးကား ဆရာ ယုဒသန္ အနိစၥ ေရာက္ၿပီးေနာက္ တစ္ႏွစ္ခန္႔ အၾကာ ခရစ္ႏွစ္ ၁၈၅၂ ခုႏွစ္တြင္ ေမာ္လၿမိဳင္မွ အဂၤလိပ္ ဘုန္းႀကီး အီးေအ စတီပင္ ဆက္လက္ ႀကိဳးပမ္းခ်က္ အရ ထြက္ေပၚလာႏိုင္ခဲ့ပါသည္။) ထုိ႔ေၾကာင့္ ဆရာ ေမာင္သုတသည္ ဆရာ ယုဒသန္အား ျမန္မာ စာေပကို လိုလားလိုက္စား လိုသူ တိုင္းတစ္ပါးသားတို႔ အတြက္ အဖိုးအနဂၣ ထိုက္တန္လွေပေသာ “ျမန္မာ -အဂၤလိပ္ အဘိဓာန္” ႏွင့္ အဂၤလိပ္-ျမန္မာအဘိဓာန္” တို႔ကို ႏွစ္ရွည္လမ်ား ႀကိဳးစား အားထုတ္ခဲ့သူ အျဖစ္ သူ႔ကို “စာဆိုေတာ္မ်ား အတၳဳပၸတိ္ၱ” စာအုပ္တြင္ အျခား ျမန္မာ စာဆိုမ်ားႏွင့္ တဲြဖက္၍ ျမန္မာစာ အက်ဳိးျပဳ စာဆိုေတာ္ႀကီး အေနျဖင့္ ထည့္သြင္းသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ သေဘာ ေပါက္လာပါသည္။ ဆရာ ယုဒသန္ အေပၚ အျမင္မၾကည္ျခင္း ျဖစ္ခဲ့ရသည့္ အေပၚ ကၽြန္ေတာ္ မွားေၾကာင္း ၀န္ခံပါရေစ။

ေမာင္သန္းေဆြ၊ထား၀ယ္၊
(ေရႊအျမဳေတ မဂၢဇင္း၊ဩဂုတ္လ ၂၀၁၁)

Source...http://lubo601.blogspot.com/2011/08/blog-post_9861.html#more

Kan Hlam


Tusen Takk!

Lai Zunthli


Thank!!!!!

ဂရုနာ မ်က္ဝန္း



ၾကားနာသူ အေရာက္စီတိုင္း အေပၚ ဘုရားသခင္ ေကာင္းႀကီး ေပးပါေစ

ဧဒင္သစ္



ဒီအေခြကို လက္ေဆာင္ ေပးတဲ႔ ကိုေနထြန္း ႏွင္႔ ၾကားနာသူ အေရာက္စီတိုင္း အေပၚ ဘုရားသခင္ ေကာင္းႀကီးေပးပါေစ.....

ေဖျမင္႔-ႏွလံုးသား အစာအဟာရ(1)


စကားဝါေျမ မွ ဒြန္းလာတာပါ...ေဖျမင္႔ရဲ႕ ႏွလံုးသား အစာအဟာရ ၁ ကေတာ႔ က်ေနာ္႔မွာ စာအုပ္လည္းရွိတယ္..ႀကိဳက္လည္းအရမ္း ႀကိဳက္ ေတာ႔ က်ေနာ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဖတ္ပါတယ္..၂ ကိုေတာ႔ အခုက်ေနာ္ စဖတ္ေတာ႔မယ္...၃ ကေတာ႔ လိုက္ရွာလို႔ မေတြ႔ရေသးဘူး..ေတြ႔တဲ႔ သူငယ္ ခ်င္းမ်ားရွိရင္ cbox မွာေျပာေပးၾကပါ လို႔ မွာထားပါရေစ...စာအုပ္ေလးေတြ တင္ျခင္းဟာ ဖတ္ခ်င္ သူအလြယ္တကူဖတ္လို႔ရေအာင္ ရီရြယ္ပါသည္။

ေဖျမင္႔-ႏွလံုးသား အစာအဟာရ(2)

စကားဝါေျမ မွ ဒြန္းလာတာပါ

ႏိုင္ငံသားတစ္ဦး၏ ေျပာေရးဆိုပုိင္ခြင့္အား ေဖာ္ထုတ္ျခင္း (သို ့မဟုတ္) Facebook စာမ်က္နွာမွသည္ၿပည္ေထာင္စု ၿမန္မာနိုင္ငံေတာ္ သမၼတၾကီးဦးသိန္းစိန္ထံသို ့

ေလးစားအပ္ပါေသာ ၿပည္ေထာင္စု ၿမန္မာနိုင္ငံေတာ္ သမၼတၾကီး ဦးသိန္းစိန္ရွင့္....

က်မသည္ ဧရာဝတီၿမစ္ အပါအဝင္ ၿမန္မာနိုင္ငံ၏ တခ်ိဳ ့ေသာ ၿမစ္တို ့တြင္ ေဆာက္လုပ္ဆဲ / ေဆာက္လုပ္မည့့္ ေရကာတာ စီမံကိန္းမ်ားနွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ၿမန္မာနိုင္ငံသား တေယာက္ ထမ္းေဆာင္ရမည့္ အမ်ိဳးသားေရး တာဝန္ကို ဦးထိပ္တြင္ ပန္ဆင္ကာ ၿမန္မာနိုင္ငံအတြင္း မွီတင္း ေနထိုင္ၾကေသာ လူသန္းေပါင္း ၆၀ေက်ာ္တို ့၏ကိုယ္စား ၊ လွည္းေန ေလွေအာင္း ၿမင္းေဇာင္း မက်န္ေသာ သက္ရွိသက္မဲ့ အားလံုး ကိုယ္စား သမၼတၾကီးထံသို ့ဤ စာအား Facebook စာမ်က္နွာမွတဆင့္ ေရးသားေပးပို ့ လိုက္ေပသည္။


ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ...


(၁) ၿပည္ေထာင္စု ၿမန္မာနိုင္ငံေတာ္ အတြင္း မွီတင္း ေနထုိင္ၾကသည့္ သန္းေပါင္း ၆၀ေက်ာ္ေသာ ၿပည္သူတို ့ တြင္ရရွိခံစား ေနရသည့္ ယခုလက္ရွိ ေဆာက္လုပ္ဆဲ/ ေဆာက္လုပ္မည့္ ေရကာတာ စီမံကိန္းမ်ားနွင့္ ဆက္လ်ဥ္း၍ မလိုအပ္ေသာ စိုးရိမ္ ထိတ္လန္ ့မွဳ မ်ားကို ဖယ္ရွားရန္။


(၂) ေရေၿမေတာေတာင္တို ့၏ စိမ္းလန္းသာယာလွပမွုၿဖင့္ တည္ေဆာက္ထား၍ ပင္ကိုယ္သဘာဝ ေရခံေၿမခံ ေကာင္းသၿဖင့္ လူေပါင္းမ်ားစြာ၏ ဘဝရပ္တည္မွုအား အၿပည့္ဝဆံုး ေထာက္ပံ့ ေပးနိုင္ေသာ ေနရာေဒသ ၿဖစ္ေၾကာင္းကို ေရွးယခင္ကေတြ ့ ရွိခဲ့ၾကသၿဖင့္ ဘာသာစကားနွင့္ ကိုးကြယ္မွု မတူညီသည့္ လူမ်ိဳးစုေပါင္း မ်ားစြာ စုေဝးေနထိုင္ ေရာက္ရွိ ေနထိုင္လာခဲ့ၾကရာ ၿပည္ေထာင္စုဟူ၍ ေနရာေဒသတခု တိတိက်က် ၿဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။ ထိုမွ တဆင့္ ရာစုနွစ္ေပါင္း မ်ားစြာကို ေက်ာ္ၿဖတ္၍ ယခုအခ်ိန္အခါတြင္ လူသန္းေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ပိုင္ဆိုင္ေသာ " ၿမန္မာနိုင္ငံ " ဟု အမည္နာမ တြင္ခဲ့သည့္ ထိုၿပည္ေထာင္စုၾကီးအား တို ့တာဝန္ အေရးသံုးပါးထဲမွ တပါးၿဖစ္သည့္ "ၿပည္ေထာင္စု မၿပိဳကြဲေရး" ဆိုသည့္အခ်က္ကို လိုက္နာက်င့္သံုး၍ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္။


(၃) ၿပီးခဲ့သည့္ ၂၀၁၀ ၿပည့္နွစ္တြင္ က်င္းပၿပဳလုပ္ေသာ ၿပည္ေထာင္စု ၿမန္မာနိုင္ငံ သမၼတ ေရြးခ်ယ္ပဲြတြင္ ၿပည္သူမ်ား၏ ဆႏၵအမ်ားဆံုးၿဖင့္ ေရြးခ်ယ္ တင္ေၿမာက္ခံရေသာ သမၼတၾကီးသည္ ဘုရားေဟာၾကားခဲ့ေသာ မင္းက်င့္တရား ၁၀ပါးအား ဦးထိပ္တြင္ ပန္ဆင္၍ ၿပည္သူမ်ားအား တရားမွ်တစြာ အုပ္ခ်ဳပ္သည္ ့ မင္း/ သမၼတ တစ္ဦး ၿဖစ္ေၾကာင္းကို သိရွိနားလည္ေသာ ၿပည္သူ သန္းေပါင္း ၆၀ေက်ာ္၏ ခိုင္မာသည့္ ယံုၾကည္မွုကို ဆက္လက္ ၿမင့္တင္ေပးရန္ ....


စသည့္အခ်က္မ်ားပင္ၿဖစ္သည္။


သို ့ရာတြင္ က်မသည္ ဤစာကို ေရးသားရာ၌ မွီၿငမ္းေထာက္ကူစရာဟူ၍


(၁) က်မ၏လုပ္ငန္းခြင္ ဆိုင္ရာအေတြ ့အၾကံဳ။

(၂) တရားဝင္ ထုတ္ၿပန္ထားေသာ ေဆာင္းပါးမ်ား နွင့္ လူမွုကြန္ယက္မ်ားမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ၿပည္သူ ့ အသံမ်ား.။

(၃) နိုင္ငံသားတေယာက္၏ နိုင္ငံသားတာဝန္ေက်ပြန္လို ေသာ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္။


စသည္ တို ့ၿဖင့္ ၿပည္သူမ်ား၏ ခံစားခ်က္ရွဳေထာင့္မွေန၍ ေရးသားထားၿခင္း ၿဖစ္သည္။


စီမံကိန္းစာမ်က္နွာမ်ားအား တိတိက်က် ဖတ္ရွဳနိုင္ခြင့္ မရွိေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ၊ ဖတ္ရွဳခြင့္ရမည့္ အေၿခအေနအားလဲ ေစာင့္ဆိုင္းေနရန္ လံုေလာက္သည့္ အခ်ိန္မရွိေတာ့ ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း ၊ က်မ ေရးသား ေပးပို ့ေသာ ဤစာထဲတြင္ မူရင္းစီမံကိန္း စာခ်ဳပ္နွင့္ လဲြဖယ္မွုမ်ား ပါရွိေနပါလွ်င္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္ သမၼတၾကီးအား ပဏာမအေနနွင့္ ဂါရဝေရွ ့ထား၍ ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။


ၿပည္သူသန္းေပါင္း ၆၀ေက်ာ္သိခ်င္ေသာ အေရးၾကီးသည့္ အခ်က္မ်ားကို သမၼတၾကီးအား တင္ၿပရာတြင္ လက္တေလာ ၿပည္သူမ်ား အာရုံစိုက္မိေနသည့္ ဧရာဝတီ ၿမစ္ဆံုေရကာတာ စီမံကိန္းကို ဥပမာထား၍ တင္ၿပလိုပါသည္။၄င္းတို ့မွာ..


(၁) ရင္းနွီးၿမဳပ္နွံမွု ၊ အက်ိဳးအၿမတ္ရလာဒ္နွင့္ ဆံုးရွဳံးမွုတန္ဘိုး ခြဲေဝရွင္းတမ္း ( Project Cost and Profit & Loss Ratio )။


(၂) နိုင္ငံတခုနွင့္တခု စီမံကိန္းဆိုင္ရာ ရင္းနွီးၿမဳပ္နွံမွုမ်ား ၿပဳလုပ္ရာတြင္ ၿဖစ္ေပၚလာနိုင္ေသာ ဆိုးက်ိဳးမ်ား အားလံုးအတြက္ အၿပည့္အဝ ၿပန္လည္ အစားထိုးေပး ကာကြယ္ေပးနိုင္သည္ ့အာမခံခ်က္ ( Political Risk Insurance )။


(၃) ကမၻာ့ဘဏ္တြင္ ထားရွိေသာ ရင္းနွီးၿမဳပ္နွံသူ၏ စီမံကိန္းဆိုင္ရာ ကုန္က်စရိတ္နွင့္ တိုက္ရိုက္ မပတ္သတ္ေသာ သတ္မွတ္ထားသည့့္ ေငြေၾကး အာမခံခ်က္ ( Banker's Guarantee from World Bank ) စသည္တို ့ၿဖစ္သည္။


(၁) ရင္းနွီးၿမဳပ္နွံမွု ၊ အက်ိဳးအၿမတ္ရလာဒ္နွင့္ ဆံုးရွဳံးမွုတန္ဘိုး ခဲြေဝရွင္းတမ္း ( Project Cost and Profit & Loss Ratio )


ဤအခ်က္မွာ တိုင္းသူၿပည္သားမ်ား လြန္စြာရွုတ္ေထြး၍ မည္သည့္နည္းနွင့္မွ် နားမလည္နိုင္ေသာ ပထမခ်က္ၿဖစ္သည္။

ၿမန္မာလူမ်ိဳး သန္းေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ ပိုင္ဆိုင္ေသာ သဘာဝ သယံဇာတမ်ား လြန္စြာ ေပါၾကြယ္ဝသည့္ ကခ်င္ၿပည္နယ္ ကဲ့သို ့ေသာ အထင္ကရ ေနရာေဒသတခုတြင္ ထိုလူမ်ိဳးစုအကုန္လံုး အတြက္ အဓိက အသက္အာမခံမွဳကို အေထာက္အကူ ၿပဳေပးေနေသာ ၿမစ္ဧရာဝတီ ေရ၏ ၇.၆ ရာခိုင္နွဳန္းကို နွစ္စဥ္ ပိုင္နိုင္စြာသံုး၍ ရင္းနွီးလုပ္ကိုင္မည့္ အခြင့္အေရးအား တိုင္းသူၿပည္သား မ်ား၏ ဆႏၵမရွိဘဲ တရုတ္ၿပည္သည္ မည္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ ရရွိကိုင္ေဆာင္ ထားနိုင္ခဲ့ပါသနည္း။

ထိုေရကာတာစီမံကိန္းမွ ရရွိလာမည့္ အက်ိဳးအၿမတ္အား ရင္းနွီးၿမဳပ္နံွသူ တရုတ္ၿပည္သည္ ၇၀ ရာခိုင္နွုန္း ရယူပိုင္ဆိုင္ သြားမည္ ဟုအတိအလင္း ဆိုထားသည္ ၊ စီမံကိန္းတြင္ ပါဝင္သည့္ အစိုးရ အၾကီးအကဲမ်ားမွလဲ ထိုစီမံကိန္းသည္ ၿမန္မာအမ်ိဳးသား မ်ား၏ ေငြေၾကးအင္အား ၊ နည္းပညာ အင္အားၿဖင့္ မတည္ေဆာက္နိုင္၍ တရုတ္တို ့၏ အကူအညီကို ရယူခဲ့ရပါသည္ ဟုဆိုလွ်င္ မည္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ ၿမန္မာနိုင္ငံအား စဥ္ဆက္မၿပတ္ ေစာင့္ၾကည့္အကူအညီ ေပးလိုေသာ တရုတ္ၿပည္ထံမွ ထိုကုန္က်မည့္ ရင္းနွီးၿမဳပ္နွံမွု ေငြေၾကးပမာဏကို အတိုးသက္သက္ ၿဖင့္သာ ေခ်းယူ၍ မရခဲ့ပါသနည္း။

ျမန္မာနိုင္ငံအား ထိုရင္းနွီးၿမဳပ္နံွမွဳမွ ထြက္ရွိလာေသာ အက်ိဳးအၿမတ္၏ ၂၀ ရာခိုင္နွုန္း ရရွိခံစားေစမည္ ၊ စီမံကိန္း ေအာင္ၿမင္ပီးေနာက္ လ်ွပ္စစ္မီး လံုေလာက္စြာ ရရွိ မည္ဟူေသာ အခ်က္မ်ားသည္ ေပးအပ္လိုက္ရေသာ သဘာဝ သယံဇာတ ေပါၾကြယ္ဝေသာ နယ္ေၿမ နွင့္ ၇.၆ ရာခိုင္နွဳန္းေသာ ၿမစ္ဧရာဝတီ၏ ေသြးသားနွင့္ နွိဳင္းယွဥ္ပါလွ်င္ ထိုက္တန္သည္ဟု မည္သည့္နည္းနွင့္ ယူဆထားပါနည္း ။ ဤသည္မွာ တရုတ္ၿပည္သည္ ထိုသူတို ့၏ တိုင္းၿပည္ အက်ိဳးအတြက္ တည္ေဆာက္ေသာ လ်ွပ္စစ္ ေရကာတာ စီမံကိန္းအတြက္ ၿမန္မာ့နယ္ေၿမကို ငွားရမ္းခ ၊ ၿမန္မာနိုင္ငံ အသက္ေသြးေၾကာ မၾကီးအား ထုတ္ယူ သံုးစြဲခအား ဤမွ်ေလာက္ေသာ တန္ဘိုး ပမာဏေလးၿဖင့္ ပိုင္းၿဖတ္သြားသည္ဟု ယူဆနိုင္သည္။ ၿမန္မာနိုင္ငံသည္ ရရွိလာမည့္ အက်ိဳးအၿမတ္ကို ခံစားရယူခြင့္ မဆိုထားဘိ . ေပးအပ္လိုက္ရေသာ ရင္းနွီးမွဳ၏ အရွဳံးသည္ပင္ ၿမင့္မိုရ္ေတာင္မက ၾကီးမားေနသည္မွာ ထင္ရွားေပသည္ ။ ထို ့ေၾကာင့္ ဤစီမံကိန္းကို မည္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ တိုင္းသူၿပည္သားမ်ား၏ ဆႏၵမပါပဲ လက္ခံခဲ့ပါသနည္း။

ဤေမးခြန္းမ်ားသည္ က်မကိုယ္တိုင္ အပါအဝင္ တိုင္းသူၿပည္သားမ်ားမွ တိက်ေရရာစြာ သိခ်င္ေနေသာ ေမးခြန္းမ်ားပင္ ၿဖစ္ေပသည္။

(၂) နိုင္ငံတခုနွင့္တခု စီမံကိန္းဆိုင္ရာ ရင္းနွီးၿမဳပ္နွံမွုမ်ား ၿပဳလုပ္ရာတြင္ ၿဖစ္ေပၚလာနိုင္ေသာ ဆိုးက်ိဳးမ်ား အားလံုးအတြက္ အၿပည့္အဝ ၿပန္လည္ အစားထိုး ေပးနိုင္သည့္ နိုင္ငံတခုလံုးနွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အာမခံခ်က္ ( Political Risk Insurance )

ထိုအခ်က္အား မတင္ၿပမွီ ေရွးဦးစြာ ေၿပာလိုသည္မွာ ၿပည္သူ သန္းေပါင္း ၆၀သည္ ယင္းအခ်က္ကို သီအိုရီပိုင္းအရ နားလည္ခ်င္မွ နားလည္ပါလိမ့္မည္။ သို ့ေသာ္ ထိုအခ်က္သည္ သေဘာတရားအရ ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ ၿပည္သူတဦးခ်င္း၏ ရင္တြင္းခံစားခ်က္၌ ေသာ္လည္းေကာင္း ကိန္းဝပ္ေနၾကသည္။ ထိုခံစားခ်က္ကို က်မ၏ လုပ္ငန္းခြင္ အေတြ ့အၾကံဳနွင့္ Website မ်ားမွလိုအပ္သည့္ အခ်က္မ်ား ထုတ္ယူ၍ ယွဥ္တြဲေဖာ္ၿပၿခင္းၿဖစ္သည္။


ဤသည္မွာ...

နိုင္ငံတနိုင္ငံမွ တၿခားတနိုင္ငံသို ့ စီမံကိန္းတခု (သို ့မဟုတ္ )တခုထက္ပိုေသာ ရင္းနွီးၿမဳပ္နွံမွဳ မ်ားအား အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ရန္ခန့္ ့အပ္ၿခင္း ခံရမည္ဆိုပါလွ်င္ ထိုသို ့ခန္ ့အပ္ၿခင္းခံရသူ (ယခု အေၿခအေနအရ တရုတ္ၿပည္ - Contractor ) သည္ ခန္ ့အပ္သူ ( ယခု အေၿခအေနအရ ၿမန္မာၿပည္- Owner ) အား လုပ္ငန္းခြင္ဆိုင္ရာ ထိခိုက္ ပ်က္ဆီးမွဳမ်ား ၊ ေနာက္ဆက္တြဲ ပ်က္ဆီး ဆံုးရွဳံးမွုမ်ား အားလံုးအတြက္ အၿပည့္အဝ ၿပန္လည္အစား ထိုးေပးနိုင္ပါသည္ဟု တိက်စြာ ဆိုထားေသာ အာမခံမွုစာခ်ဳပ္ (Political Risk Insurance Contract ) အား အာမခံ ေပးမည့္နိုင္ငံ (ယခု အေၿခအေနအရ ၿမန္မာနွင့္ တရုတ္မဟုတ္ေသာ တၿခားစီးပြားေရး ေတာင့္တင္းသည့္ နိုင္ငံ - Insurance Broker) ထံမွ ဝယ္ယူေပးရမည္။


ထိုစာခ်ဳပ္ ( Political Risk Insurance) တြင္ ပါဝင္ရမည့္ ပ်က္ဆီး ဆံုးရွဳံးနိုင္မည့္ အေၿခအေနမ်ားကိုု ကြ်မ္းက်င္ေသာ (တရုတ္မဟုတ္သည့္) နိုင္ငံတကာမွ ပညာရွင္မ်ားနွင့္ ၿမန္မာပညာရွင္မ်ား ပူးေပါင္းကာ အာမခံေပးမည့္နိုင္ငံ ( Insurance Broker ) အား ပ်က္ဆီးဆံုးရွဳံးမည့္ အခ်က္မ်ားကို ေရးသားေဖာ္ၿပရာ၌ အဓိကအားၿဖင့္ ၁) နည္းပညာပိုင္း ဆိုင္ရာ ပ်က္ဆီးဆံုးရွံဳးမည့္ အေၿခအေန မ်ားအား တာဝန္ယူ ကာကြယ္ ေပးနိုင္ရမည္ ၊ ၂) ၿမန္မာၿပည္သူ လူထုၾကီး၏ အသက္အိုးအိမ္ စည္းစိမ္ဆံုးရွဳံးမည့္ စိုးရိမ္မွု ခံစားခ်က္မ်ားအား တာဝန္ယူ ကာကြယ္ ေပးနိုင္ရမည္ဟူေသာ အခ်က္အလက္ အားလံုးကိုလဲ အဆင့္ဆင့္ ထည့္သြင္း ေဖာ္ၿပရေပမည္။


သို ့ေသာ္ စီမံကိန္း မစမွီ ၿမန္မာအစိုးရသည္ လုပ္ငန္းခြင္ဧရိယာအတြင္း ေနထိုင္ေနသူ အားလံုးထံမွ မည္သည့္ ၿခိမ္းေခ်ာက္မွု ၊ တိုက္ခုိက္မွုမ်ိဳးမွ မပါေသာ လုပ္ငန္း ေဆာင္ရြက္ခြင့္ သေဘာတူညီခ်က္ စာခ်ဳပ္ကို ဒို ့တာဝန္ အေရးသံုးပါးထဲမွ တပါး အပါအဝင္ၿဖစ္ေသာ "တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္မွု မၿပဳိကြဲေရး " ဆိုသည့္ အခ်က္ကို အေလးထား ေဆာင္ရြက္သည့္ အေနၿဖင့္ ေရွးဦးစြာ ရယူရေပမည္။
သို ့မွသာ Political Risk Insurance Contract ကို Insurance Broker ထံတြင္ Contractor (တရုတ္ၿပည္)မွ လြယ္ကူစြာ ဝယ္ယူ၍ ၿမန္မာနိုင္ငံ (Owner) သို ့ေသခ်ာစြာ ေပးအပ္နိုင္ရန္ၿဖစ္သည္။


က်မ၏ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ ၊ နည္းပညာပိုင္းအရ ပ်က္ဆီးဆံုးရွံဳးနိုင္မည့္ ခန္ ့မွန္းခ်က္ အေၿခအေန မ်ားနွင့္ ယခုလက္ရွိ တိုင္းသူၿပည္သား မ်ား၏ စိုးရိမ္မွု အတိုင္းအတာ ၊ အေၿခအေနမ်ားအရ Insurance Broker မွ တာဝန္ယူ အာမခံေပးရမည့္ အခ်က္မ်ားအား ေယဘူယအားၿဖင့္ ေဖာ္ၿပရေသာ္....


(၁) စီမံကိန္းၿပဳလုပ္ ေဆာင္ရြက္ေသာ ေနရာတြင္ သတ္မွတ္ထားသည့္ အတိုင္းအတာထက္ ေက်ာ္လြန္၍ ၿဖစ္ေပၚလာမည့္ နယ္ေၿမ အေနအထား ဆိုင္ရာ ပ်က္ဆီး ဆံုးရွဳံးမွုမ်ား မရွိနိုင္ပါဆိုသည့္ အာမခံခ်က္


(၂) ရင္းနွီးၿမဳပ္နံွသူ (Contractor) ေၾကာင့္ ၿဖစ္ေပၚလာမည့္ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ိဳးမ်ား အားလံုးကို တာဝန္ယူ ကာကြယ္ ေပးနိုင္ပါသည္ ဟူေသာ အာမခံခ်က္

ဥပမာ.ၿမစ္ထဲသို ့စြန္ ့ပစ္ေသာ ဓါတုပစၥည္မ်ားေၾကာင့္ ၿမစ္ေရ မသန္ ့ရွင္းမွဳၿဖစ္ကာ တိရိစာၦန္မ်ား ၊လူမ်ား ေသေၾက ပ်က္ဆီးမွု မရွိၿခင္းဟူေသာ အာမခံခ်က္ ၊ နွစ္စဥ္ သံုးစြဲေနေသာ ေရအင္အား ၇.၆ ရာခိုင္နွန္းသည္ တိုင္းၿပည္တြင္ ေနထိုင္ေသာ ၿပည္သူၿပည္သား သန္း ၆၀ေက်ာ္၏ အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္းမွုအား မည္သည့္ နည္းနွင့္မွ် ထိခိုက္မွု မရွိနိုင္ပါ ၊ ေသာင္ထြန္း၍ ၿမစ္ေၾကာင္း ေၿပာင္းၿခင္းမ်ားလဲ မရွိပါဟူေသာ အာမခံခ်က္မ်ား

(၃) အကယ္၍ ထိုစီမံကိန္းေၾကာင့္ တိုင္းၿပည္ ပ်က္ဆီးခဲ့ပါလွ်င္ ထိုပ်က္ဆီးသြားေသာ တိုင္းၿပည္အတြက္ ေနာက္ထပ္ တိုင္းၿပည္ အသစ္တခု ၿပန္လည္ အစားထိုး ေပးနိုင္ပါသည္ ဟူေသာ အာမခံခ်က္


(၄) ေနာက္ဆံုးတြင္ တိုင္းသူၿပည္သားလူအမ်ားတို ့သည္ ရင္းနွီးၿမဳပ္နွံသူ- Contractor ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ မ်ားကို သေဘာၾက နွစ္ၿခိဳက္ၿခင္း မရွိ၍ တတိုင္းၿပည္ လံုးနီးပါး ဆန္ ့က်င္ခဲ့ပါလွ်င္ စီမံကိန္းစာခ်ဳပ္အား လြယ္ကူစြာ ဖ်က္သိမ္း ေပးရန္ အာမခံပါသည္ ဟူေသာ အခ်က္မ်ားပင္ၿဖစ္သည္။


သို ့အတြက္ေၾကာင့္ မင္းက်င့္တရား ၁၀ပါးနွင့္ ၿပည့္စံုေသာ သမၼတၾကီးနွင့္ ထိုစီမံကိန္းကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ေနေသာ အထက္ လူၾကီးမ်ားသည္ တိုင္းသူၿပည္သားတို ့ သေဘာၾက နွစ္ၿခိဳက္ၿခင္း မရွိေသာ ၊ ဆန့္က်င္ေနေသာ ၊ စိုးရိမ္ ထိန္ ့လန္ ့ ေနေသာ ထိုစီမံကိန္းနွင့္ ပတ္သတ္သည့္ ဆိုးက်ိဳးမ်ား ၊ အေၿခအေနမ်ား အားလံုးသည္ ၿဖစ္လာဖြယ္ရာ မရွိပါဟူသည့္ ေၿဖရွင္းခ်က္ကို နည္းပညာ ပိုင္းဆိုင္ရာ မည္သည့္ ပစၥည္းမ်ားကို အသံုးၿပဳထား၍ ၿပည္သူမ်ား၏ မလိုအပ္ေသာ စိုးရိမ္မွုမ်ားအား အေတြးထဲမွ ထုတ္ၿပစ္လိုက္ပါ ဟူသည့္ ေၿဖသိမ့္ ရွင္းလင္းခ်က္မ်ားကို ေရးသားေဖာ္ၿပ ေနမည့္အစား Contractor မွ ဝယ္ယ ူေပးအပ္ထားသည့္ Original Political Risk Insurance Contract အား တိုင္းသူၿပည္သားမ်ား လြယ္ကူစြာ သိရွိေစရန္ ေဆာင္ရြက္ၿခင္းၿဖင့္ ေအာက္ေဖာ္ၿပပါ မလိုအပ္ေသာ အေၿခအေနမ်ားကို ဖယ္ရွားနိင္ေပမည္။

၄င္းတို ့မွာ

(၁) တရုတ္ - Contractor သည္ ၄င္းလုပ္ေဆာင္ရမည့္ စီမံကိန္းဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို တိုင္းသ ူၿပည္သား မ်ား၏ သေဘာ တူညီမွုၿဖင့္ ေအးေဆးစြာ လုပ္ေဆာင္နိုင္မည္။

(၂) တိုင္းသူၿပည္သား တို ့သည္ ယင္းတို ့၏ မလိုအပ္ေသာ စိုးရိမ္မွုမ်ားကို လြယ္ကူစြာ ဖယ္ရွားနိုင္၍ ေန ့စဥ္ ၿပဳလုပ္ရမည့္ လုပ္ငန္း ေဆာင္တာမ်ားကို ေအးေဆးစြာ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္နိုင္မည္။

(၃) တိုင္းသူၿပည္သားတို ့၏ ေထာက္ခံမွုကို ရရွိ၍ တရုတ္နွင့္ ၿမန္မာၾကား ခ်စ္ၾကည္ရင္းနွီးမွုကိုလဲ ပိုမို ခိုင္မာ ေစမည္ စသည့္ အခ်က္မ်ား ပင္ၿဖစ္သည္။

ေနာက္ဆံုး တင္ၿပလိုသည့္ တတိယအခ်က္မွာ..

(၃) ကမၻာ့ဘဏ္တြင္ထားရွိေသာ ရင္းနွီးၿမဳပ္နွံသူ၏ စီမံကိန္းဆိုင္ရာ ကုန္က်စရိတ္နွင့္ တိုက္ရုိက ္မပတ္သတ္ေသာ သတ္မွတ္ထားသည့့္ ေငြေၾကး အာမခံခ်က္ ( Banker's Guarantee from World Bank )

ဤအခ်က္သည္ ရင္းနွီးၿမဳပ္နွံသူ တရုတ္ၿပည္ (Contractor) ၏ စီမံကိန္းနွင့္ ပတ္သတ္ေသာ သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ပါ အခ်က္အလက္ မ်ားမွ တခု သို ့မဟုတ္ တခုထက္ပိုေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို လုပ္ေဆာင္ၿခင္း မရွိေသာ အခါတြင္ ၊ သို ့မဟုတ္ ၿငင္းဆန္ေသာ အခါမ်ိဳးတြင္ ၿမန္မာၿပည္ (Owner) မွ ရင္းနွီးၿမဳပ္နွံသူ၏ ကမၻာ့ဘဏ္တြင္ ထားရွိေသာ ေငြေၾကးအား ရယူပိုင္ခြင့္ ရွိပါသည္ ဆိုေသာ ဘဏ္၏ အာမခံခ်က္ သေဘာတူ စာခ်ဳပ္အား ရယူထားနိုင္ၿခင္း ၿဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္ သည္လည္း တိုင္းသူၿပည္သား တို ့အား စိတ္ေအး ခ်မ္းသာမွုကို ေပးစြမ္းနိုင္၍ စီမံကိန္းကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရာတြင္ လြယ္ကူစြာ ၿပီးေၿမာက္ ေအာင္ၿမင္နိုင္ေပမည္။


အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာ ၃ခ်က္အား စီမံကိန္းဆိုင္ရာ တာဝန္ရွိပုဂၢိဳလ္မ်ားမွ ရွင္းလင္းစြာ ေဖာ္ၿပထားသည့္ အေထာက္အထား နွင့္တကြ ပါရွိေသာ စာမ်က္နွာမ်ား ၊ ခိုင္လံုေသာ သက္ေသမ်ားသည္ ယေန့ အခ်ိန္အခါတြင္ အစိုးရ သတင္းစာမ်ားမွ ေရးသားေဖာ္ၿပလွ်က္ ရွိေနေသာ နည္းပညာပိုင္း ပိုင္ဆိုင္ရာ ရွင္းလင္းခ်က္မ်ား ၊ အားေပး နွစ္သိမ့္မွုမ်ား ထက္ ပိုမိုထိေရာက္စြာ သန္း ၆၀ ေက်ာ္ေသာ ၿပည္သူ ၿပည္သားတို ့၏ မလိုအပ္ေသာ စိုးရိမ္ ထိတ္လန္ ့ မွုအား ကာကြယ္မွု ေပးနိုင္ ေပလိမ့္မည္ဟု က်မ ယံုၾကည္ပါသည္။

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ စီမံကိန္းတြင္ အသံုးၿပဳထားေသာ အရည္အေသြး ၿမင့္မားသည့္ ပစၥည္းမ်ား ၊ နည္းပညာမ်ားသည္ လူသန္းေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ေသာ ၿမန္မာၿပည္သူ လူထုၾကီးအား မည္သည့္ နည္းနွင့္မွ် ေလ့လာ စစ္ေဆးခြင့္ ရနိုင္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ ေလ့လာ စစ္ေဆးခြင့္ ရနိုင္သည္ ဆိုေစကာမူ ထိုသန္း ၆၀ ေက်ာ္ေသာ တိုင္းသူၿပည္သား အားလံုးတို ့ သည္ နည္းပညာ ဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္ မ်ားကို နားလည္ ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။

သို ့ပါေသာေၾကာင့္ တရားေစာင့္ေသာ သမၼတၾကီးသည္ တိုင္းသူၿပည္သား တို ့၏ ဆႏၵၿဖင့္ ေရြးခ်ယ္ တင္ေၿမွာက္ ထားေသာ မင္း/သမၼတ တဦး ၿဖစ္သည္နွင့္ ေလ်ွာ္ညီစြာ တိုင္းသူ ၿပည္သားတို ့ ၏အက်ိဳး နွင့္ အသက္အိုးအိမ္ စည္းစိမ္ကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ၿခင္း၊ တိုင္းသူၿပည္သား တို ့၏ စိုးရိမ္ ထိတ္လန္ ့မွဳနွင့္ နွလံုးစိတ္ဝမ္း ဝမ္းနည္း ေၾကကြဲၿခင္းမ်ားကို တိုင္းၿပည္ ေအးခ်မ္း သာယာေရးကို ေရွးရွဳ၍ သုတ္သင္ ဖယ္ရွားေပးနိုင္ၿခင္း တည္းဟူေသာ လုပ္ေဆာင္မွဳ မ်ားကို ေမ်ွာ္လင့္ အားကိုး၍ လူသန္းေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္၏ ဆႏၵနွင့္ ထပ္တူက်ေသာ ယခုစာကို သမၼတၾကီးအား ေပးပို ့ေလ်ွာက္ထား လိုက္ေပသည္။

အခ်ဳပ္အားၿဖင့္ ဆိုရေသာ္ က်မတို ့ၿပည္ေထာင္စု ၿမန္မာနိုင္ငံအတြင္း ေနထိုင္ၾကသည့္ လွည္းေန ေလွေအာင္း ၿမင္းေဇာင္း မက်န္ေသာ သက္ရွိသက္မဲ့ သတၱဝါအားလံုးတို ့သည္ ဘာသာတရား ထြန္းကားေသာ တိုင္းၿပည္၏ အရိပ္အာဝါသ ေအာက္တြင္ တည္ရွိၾကသူမ်ား ၿဖစ္သည့္ အားေလွ်ာ္စြာ သည္းခံၿခင္း ပါရမီနွင့္ အလြန္တရာ ၿပည့္စုံၾကြယ္ဝ ၾကေပသည္။ သို ့ေသာ္ " အခ်ဳပ္အၿခာ အာဏာ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရး" ဟူေသာ ၿမန္မာၿပည္ဖြား နိုင္ငံသားတိုင္း ေလးစား လိုက္နာရမည့္ တာဝန္တရပ္အား ေက်ပြန္ၿခင္းငွာ မိမိတိုင္းၿပည္ ေပ်ာက္ဆံုး ပ်က္ဆီးမည့္ အေရးကို ကာကြယ္လိုၿခင္း ၊ တိုင္းၿပည္၏ အခ်ဳပ္အၿခာ အာဏာသည္ တိုင္းသူၿပည္သား တို ့၏ လက္ဝယ္တြင္ မရွိဘဲ တိုင္းတပါး၏ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ခံ တိုင္းၿပည္သို့ ေရာက္ရွိမည့္ အေရးအား ကာကြယ္လိုျခင္း တည္းဟူေသာ အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္မ်ားကား မိမိိအသက္ ထက္ပိုမို၍ လြန္စြာ ရွင္သန္နိုးၾကား လွေပသည္။ သို ့ပါေသာေၾကာင့္ တရားေစာင့္ေသာ သမၼတၾကီးသည္ တိုင္းသူၿပည္သား မ်ားအား သနားၾကင္နာ ေသာအားၿဖင့္ က်မတို ့တိုင္းၿပည္တြင္ လက္ရွိ ရင္ဆိုင္ ေနရေသာ ၿမစ္ေရကာတာ စီမံကိန္းမ်ားနွင့္ ဆက္လွ်ဥ္း၍ ၿဖစ္ေပၚေနသည့္ စိုးရိမ္ ထိတ္လန္ ့မွု မ်ားအား မင္းက်င့္တရား ၁၀ပါးနွင့္ ေလွ်ာ္ညီစြာ လိုအပ္သလို ဖယ္ရွား သုတ္သင္ ေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံ အပ္ေပသည္။

"က်မတို ့တိုင္းၿပည္ရွိ တိုင္းသူၿပည္သားမ်ားသည္ တိုင္းတပါး၏ အနည္းငယ္မွ် ေပးကမ္းစြန္ ့ၾကဲေသာ ခ်မ္းသာမွု မ်ားကို ရရွိၿခင္းထက္ ကိုယ့္တိုင္းၿပည္၏ အခ်ဳပ္အၿခာ အာဏာကို လက္ဝယ္ ပိုင္ဆိုင္၍ ဆင္းရဲ ေနၿခင္းအား ပိုမို လိုအပ္ လွေပသည္။"

ေလးစားစြာၿဖင့္

ၾကည္ဝါထြန္း

(မွတ္ခ်က္ - က်မသည္ ယခု အခ်ိန္အထိ အမိၿမန္မာနိုင္ငံ၏ ဥပေဒအား ဆန္ ့က်င္ေနသည့္မည္သည့္ ပါတီ၊ အဖြဲ ့အစည္းနွင့္မွ် ဆက္စပ္ၿခင္း၊ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ၿခင္းမ်ား မရွိခဲ့ေၾကာင္းကို ရွင္းလင္းရိုးသားစြာ သစၥာကတိၿပဳပါသည္)

ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ရဲ့ ေျပာေရးဆိုပိုင္ခြင့္ကို ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဧရာ၀တီ ကိစၥဟာ အမ်ဳိးသားေရး နဲ ့သက္ဆိုင္လာတဲ့ ကိစၥ တစ္ရပ္ ျဖစ္လာတာေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ ့ အားလံုးလည္း ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ အေနနဲ ့ ရပိုင္ခြင့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အခ်ဳိ့ကို အသံုးခ်ၿပီး သမၼႀကီးနဲ ့ အစုိးရ အဖြဲ ့ အား အမ်ဳိးသား အက်ဳိးစီးပြား ပ်က္သုန္းမည့္ ကိစၥ ကို ျပန္လည္သံုးသပ္ ၾကေစဖုိ ့ ၀ိုင္း၀န္းတုိက္တြန္း ၾကပါစို ့ဗ်ာ။

Source...http://www.justice999burma.com/2011/08/facebook.html

ျမန္မာ-အဂၤလိပ္ အဘိဓာန္စတင္ေပၚေပါက္လာပံု(က်မ္းျပဳဆရာ ယုဒသန္)


ဆရာယုဒသန္သည္ ဘိုးေတာ္ဘုရားလက္ထက္တြင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံမွ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႕ ေရာက္ရွိလာေသာ ခရစ္ယန္သာသနာျပဳ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ဆရာယုဒသန္၏ နာမည္အရင္းမွာ အဒိုနီရမ္ဂ်ပ္ဆင္ျဖစ္သည္။ သူသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ခရစ္ယန္သာသနာေရးတြင္သာမက စာေပဖက္တြင္ေသာ္၄င္း၊ ႏိုင္ငံေရးဖက္တြင္လည္း ထင္ရွားေသာသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။
ဆရာယုဒသန္ကို ၁၇၈၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္ေန႕တြင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံ မက္ဆခ်ဴးဆက္ ျပည္နယ္ ေမာ္လဒင္းျမိဳ႕တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ဗေရာင္းတကၠသိုလ္တြင္ပညာသင္ၾကားခဲ့သည္။ ၁၈၁၂ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၅ ရက္ေန႕တြင္ အန္ေဟဇယ္တိုင္ ဆိုသူအမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးျဖင့္လက္ထက္ခဲ့သည္။

ေနာက္တစ္ေန႕တြင္ ယုဒသန္သည္ အျခားအေဖာ္ေလးဦးတို႕ႏွင့္အတူ အေရွ႕အာရွႏိုင္ငံမ်ားသို႕ သြားၿပီး သာသနာျပဳရန္ေစလႊက္ျခင္းခံရသည္။ ယုဒသန္တို႕ဇနီးေမာင္ႏွံသည္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၉ ရက္ေန႕တြင္ ေဆလမ္ျမိဳ႕ ဆိပ္ကမ္းမွ သေဘၤာျဖင့္ ထြက္ခြာခဲ့ၾကသည္။ ဇြန္လတြင္ ကာလကတၱားျမိဳ႕သို႕ ဆိုက္ေရာက္သည္။ ထိုအခ်ိန္က ျဗိတိသွ် အစိုးရႏွင့္ အေမရိကန္ အစိုးရတို႕အခ်င္းခ်င္း မသင့္မတင့္ျဖစ္ေနသည္။ ျဗိတိသွ်တို႕၏ အေရွ႕ အိႏၵိယ ကုမၸဏီ သည္အေမရိကန္ သာသနာျပဳမ်ားကို ထိုတိုင္းျပည္တြင္ ေနထိုင္ရန္ မလိုလားေခ်။ ထိုေၾကာင့္ အိန္ဒိယႏိုင္ငံရွိ ဘုရင္ခံခ်ဳပ္က ယုဒသန္ႏွင့္သူ၏ဇနီးကို အေမရိကန္သို႕ျပန္ရန္အမိန္႕ေပးေလသည္။ ယုဒသန္သည္ အေရွ႕အာရွႏိုင္ငံမ်ားတြင္သာသနာျပဳရန္ကို စြန္႕ လႊက္ရမည္ကဲ့သို႕ အေျခအေနကိုေရာက္ရွိေနခဲ့ေသာ္လည္း ၁၈၁၃ခုွစ္ ဇြန္လဆန္းတြင္ အေရွ႕ဖက္ကို ႀကံဳရာသေဘၤာႏွင့္သြားမည္ဟူေသာအၾကံျဖင့္ အိ္ႏၵိယႏုိင္ငံ မဒရပ္ၿမိဳ႕သိူ႕ တဖန္ထြက္ခြာခဲ့သည္။

မဒရပ္မွတဆင့္ ေဂ်ာဂ်ီးယားနား အမည္ရွိ သေဘၤာျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသို လိုက္ပါလာခဲ့ၾကရာ ဇူလိုင္လ ၁၃ ရက္ေန႕တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႕ဆိုက္ေရာက္လာသည္။ ထိုအခါက ရန္ကုန္သည္ အခုကာလ ရန္ကုန္ႏွင့္လံုး၀ မတူေခ်။ ဆူးေလေစတီေတာ္ကို အေရွ႕ဖက္၊ အေနာက္ဖက္ ႏွင့္ ေတာင္ဖက္တြင္ အင္းႀကီး တစ္ခုကာလ်က္ရွိသည္။ ျမိဳ႕ကို အင္းႀကီး ေခ်ာင္းေျမာင္း ထံုးအိုင္ တို႕ ၀န္းရံလ်က္ရွိသျဖင့္ ကၽြန္းႀကီးကဲ့သို႕ျဖစ္လ်က္ရွိသည္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံဆရမ္ပူျမိဳ႔ရွိ အဂၤလိပ္ႏွစ္ျခင္း ခရစ္ယာန္သာသနာျပဳ ၀ီလ်ံကာရီ၏ သားဖဲလစ္ကာရီ ျဖစ္သည္။



ထိုသာသနာျပဳအိမ္၌ ယုဒသန္ တို႔ေနထိုင္ၾကေလသည္။ေဟာရန္ ေျပာရန္သာသနာျပဳရန္ ေရာက္လာၾကသည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ယုဒသန္တို႔သည္ ျမန္မာစကားကို လံုး၀မတက္ၾကေပ။ ထို႔ေၾကာင္႔ ျမန္မာစကားကို ဦးစြာ ၾကိဳးစားသင္ယူၾကရသည္။ထို႔ေနာက္ ျမန္မာစာေပကို ေလ႔လာ က်က္မွတ္ရသည္ တို႔ျဖင္႔ သံုႏွစ္သံုးမိုး ရွိလာေသာ အခါ ယုဒသန္သည္ ျမန္မာ သဒၵါ က်မ္းတစ္ေစာင္ကို ေရးသားျပဳစု ျပီးေလ၏။

ျမန္မာတို႔ အၾကားတြင္ သာသနာ ျပဳဖို႔ရန္ ျမန္မာတို႔၏ အယူ၀ါဒ အေလ႔ အထတို႔ကိုလဲ နားလည္ ရေပးအံုးမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ယုဒသန္သည္ ေလာကုတၱရာ စာေပမ်ားကို ေလ႔လာဆည္းပူးရာ ျမန္မာ စကားကဲ႔သို႔ျဖစ္ေနေသာ ပါ႒ိသကၠတ စကားလံုးေပါင္း ေလးေထာင္ေလက္ကို စုေဆာင္းမိေလသည္။ ထိုစကားလံုးမ်ားကို အကၡရာ၀လိစဥ္ျပီး ျမန္မာ အနက္ေပးကာ ပါ႒ိ-ျမန္မာ အဘိဓါန္ကို စတင္ျပဳစုေလသည္။

ထိုအဘိဓါန္တြင္ပါေသာ ျမန္မာစကားလုံးမ်ားကို တဖန္ အကၡရာ ၀လိစဥ္ကာ အဂၤလိပ္ အနက္ေပးျပီး ပထမ ျမန္မာ-အဂၤလိပ္ အဘိဓါန္ငယ္ကို ျပဳစုခဲ႔သည္။ ၁၈၁၆ ခုႏွစ္တြင္ ဘဂၤလား ျပည္နယ္ စရန္ပူ သာသနာျပဳေကာလိပ္ေက်ာင္းက ပံုႏွိပ္စက္တစ္လံုးႏွင္႔ ျမန္မာ ခဲစာလံုးမ်ားကို လက္ေဆာင္ေပးပို႔လိုက္သည္။ ပံုႏွိပ္စက္ႏွင္႔ အတူ ဆရာ ေဟာက္ဆိုသူပံုႏွိပ္ပညာတက္ အေမရိကန္ သာသနာျပဳ တစ္ဦးလဲ ေရာက္ရွိလာသည္။
၁၈၁၇ ခုႏွစ္တြင္ ယုဒသန္သည္ ရွင္မသဲာ ခရစ္၀င္က်မး္ကို ျမန္မာ ျပန္ဆို ျပီးစီးခဲ႔သည္။ ထိုအခါ ယုဒသန္သည္ တရားေဟာႏိုင္ေလာက္ ေအာင္ စကားတက္သည္ဟု အယူရိွိေလသည္။

ထို႔ေၾကာင္႔ သူသည္ ျမန္မာတို႔ တရားနာေလ႔ ရွိေသာ ဇရပ္ မ်ားသိူ႔ သြားကာ ဓမၼကထိက မ်ား ေဟာသည္တို႔ကို ျမန္မာ မ်ားႏွင္႔ အတူ နာယူျပီး အတုယူေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သာသနာ ျပဳ အိမ္ၾကီးႏွင္႔ မလွမ္းမကမ္း လူသြားလူလာ မ်ားေသာ ခရီးတြင္ ဇရပ္တစ္ေဆာင္ ေဆာက္လုပ္ခဲ႔သည္ ထိုအေဆာင္တြင္ ယုဒသန္ထုိင္ျပီး ခရီးသြားမ်ားကို တရားနာလာရန္ ဖိတ္ေခၚေလ႔ ရွိသည္။ ကေလးသူငယ္မ်ားကိုုလည္း သစ္သားသင္ပုန္းၾကီးမ်ား ခင္းျပီး စာသင္ေပးေလ႔ ရွိသည္။ ထိုဇရပ္ၾကီးတြင္ ယုဒသန္သည္ တရားစျပီးေဟာသည္။ က်မ္းစာ မ်ားကိုလဲ ဆက္လက္ ေရးသား ျပန္ဆိုကာ ပံုႏွိပ္ထုတ္ ေ၀ခဲ႔သည္။၁၈၂၄ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၂၃ ရက္ေန႔တြင္ ယုဒသန္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ ႏွစ္ဦး အင္း၀ေနျပည္ေတာ္သုိ႔ ေရာက္ရွိျပီးလွ်င္ အိမ္တစ္ေဆာင္ ေဆာက္ျပီး ေနၾကေလသည္။ ယုဒသန္သည္ ျမန္မာမႈးမတ္ေဆြေတာ္ မ်ိဳးေတာ္တို႔ႏွင္႔ သင္႔ျမတ္ေအာင္ ေပါင္းသင္းျပီး သူ႔၏ဇနီးက ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းဖြင္႔ကာ အပ္ ခ်ဳပ္အတက္ႏွင္႔ စာေရးစာဖတ္တို႔ကို သင္ၾကားေပးသည္။

ယုဒသန္သည္ ေညာင္ရမ္းမင္းသား ခဲေပါင္ျမိဳ႕စား ၀န္ၾကီး ဦးေရႊလူ ျမ၀တီ ၀န္ၾကီး ဦးစႏွင္႔ မကၡရာ မင္းသားၾကီးတို႔ထံတြင္ ၀င္ထြက္ ခစားေလ႔ ရွိသည္။ျမန္မာ အစိုးရႏွင္႔ အဂၤလိပ္အစိုးရတို႔သည္ ရွင္မျဖဴ ကြ်န္း အေရးေၾကာင္႔ စစ္ျဖစ္ၾကရာ ၁၈၂၄ ခုႏွစ္ ေမလတြင္ အဂၤလိပ္တို႔က ရန္ကုန္ျမိဳ႔ကို သိမ္းယူေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ႏိုင္ငံျခားသားတို႔အား ထိန္းသိမ္းေစာင္႔ၾကပ္ ထားရန္ လိုအပ္သည္႔တိုင္ ယုဒသန္ႏွင္႔ ေဒါက္တာ စပရိုက္ တို႔ကို ဖမ္းဆီးျပီး လက္မ ရြံေထာင္သို႔ ပို႔ထားေလသည္ အျခားအဂၤလိပ္လူမ်ိဳးမ်ားလဲ ထိုနညး္တူ အဖမ္းခံရသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ယုဒသန္၏ ဇနီး၌ သမီး ဖြားျမင္ ျပီး မာရီယာ အမည္ မည္႔ေခၚသည္။ ယုဒသန္တို႔ လူစုကို ေထာင္ထဲ၌ ၁၁ လ အက်ဥ္းခ်ထားျပီးေနာက္ ေအာင္ပင္လယ္ ေထာင္သို႔ တဖန္ ေရႊ႔ေျပာင္း ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထားေလသည္ ထိုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလတြင္ ယုဒသန္အား ေထာင္ မွ လႊတ္ရန္ အမိန္႔ေရာက္လာသည္ မလြန္ျမိဳ႔အနီး ေညာင္ပင္ဆိပ္ စခန္းတြင္ အဂၤလိပ္ႏွင္႔ ျမန္မာတို႔ စစ္ေျပၿငိမ္းေရး အတြက္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ေစ႔စပ္ ေဆြးေႏြးရာ၌ ယုဒသန္ကုိ စကားျပန္အျဖစ္ ေစလႊတ္ရန္ အတြက္ ျဖစ္သည္။

ဒီဇင္ဘာလ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ အင္း၀ေထာင္သုိ႔ ျပန္ေရာက္ေလ သည္။ ထို႔ေနာက္ ခဲေပါင္ျမိဳ႕စား ၀န္ၾကီး ဦးေရႊ လူ၏ အကူအညီျဖင္႔ ယုဒသန္သည္ ၁၈၂၅ခုႏွစ ္ဒီဇင္ ဘာ ၃၁ ေန႔တြင္ ေထာင္မွ လြတ္သည္။ ၁၈၂၆ ခုႏွစ္ တြင္ ရႏၱပိုစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိေသာ အခါ ယုဒသန္သည္ စကားျပန္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ကာ အဂၤလိပ္ မွ ျမန္မာသို႔ ၊ျမန္မာ မွ အဂၤလိပ္သို႔ ေျပာသမွ် စကား ေရးသမွ် စာတုိ႔ကုိ ဘာသာ ျပန္ဆုိေပးရသည္။

စစ္ေျပၿငိမ္း သြားေသာအခါ ယုဒသန္သည္ ေအာက္ျပည္သို႔ စုန္ ျပီး အဂၤလိပ္ပိုင္နက္ျဖစ္ေသာ က်ိဳက္ကၡမီ ျမိဳ႔တြင္ ေနထိုင္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ႔၏ဇနီး သည္ ၁၈၂၆ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၂၄ ရက္ေန႔ တြင္ အင္း၀ေနျပည္ေတာ္၌ ကြယ္လြန္သည္။ ၁၈၂၇ ခုႏွစ္ ဧျပီလ ၂၄ ရက္ေန႔တြင္ ယုဒသန္ ၏ သမီး မာရီယာ လည္း ကြယ္လြန္သည္။
ယုဒသန္ ျပန္ဆိုခဲ႔ေသာ ဓမၼသစ္ က်မ္းကို ၁၈၃၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ ေမာ္လျမိဳင္ ျမိဳ႕ သာသနာ ပံုႏွိပ္တိုက္ ၌ ပထမဆံုး အၾကိမ္အျဖစ္ ရိုက္ႏွိပ္ ခဲ႔သည္။ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို လဲ ဆက္လက္ ျပန္ဆိုခဲ႔ရာ ၁၈၃၅ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ ပုံႏွိပ္ ျပီးစီးေလသည္။

ယုဒသန္၏ အၾကံမွာ အဂၤလိပ္- ျမန္မာ အဘိဓါန္ႏွင္႔ ျမန္မာ-အဂၤလိပ္ အဘိဓါန္ ႏွစ္ေဆာင္ ကို တစ္အုပ္ထဲ ျဖစ္ေအာင္ ပံုႏွိပ္ ခ်ဳပ္လုပ္ရန္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ၁၈၂၀ ျပည္႔ႏွစ္က ျပဳစုခဲ႔ေသာ အဘိဓါန္ငယ္မွာ မျပည္႔စံုသျဖင္႔ ၁၈၄၂ ခုႏွစ္တြင္ အဘိဓါန္ကို ႏွစ္ေစာင္ခြဲျပီး ျပဳစုေလသည္ ။ အဂၤလိပ္ အဘိဓါန္ကို ၁၈၄၉ ခုႏွစ္ဇန္န၀ါရီလ ၂၄ ေန႔တြင္ အျပီးသတ္သည္။ထို႔ေနာက္ ျမန္မာ အဘိဓါန္ကို ဆက္လက္ ျပဳစု ေနခိုက္ မက်န္းမမာျဖစ္လာသည္။

ထို႔ေၾကာင္႔ ၁၈၅၀ ျပည္႔ႏွစ္ ဧျပီလ ၈ ရက္ေန႔တြင္ ယုဒသန္သည္ ေမာ္လျမိဳင္ျမဳ႔ိမွ သေဘာၤျဖင္႔ ပင္လယ္ခရီးထြက္သြားရာ ဧျပီလ ၁၂ ေန႔၌ ကြယ္လြန္ေလသည္။ ယုဒသန္၏ အေလာင္းကို ပင္လယ္ျပင္တြင္ သျဂၤဳလ္ လိုက္ၾကသည္။ ယုဒသန္၏ လက္ငုတ္ျဖစ္ေသာ ျမန္မာ အဘိဓါန္ ကို သာသနာျပဳ ဆရာေတာ္ စတီဗင္ အီးေအ က ဆက္လက္ လုပ္ကိုင္ ခဲ႔ ရာ ၁၈၅၂ ခုႏွစ္တြင္ ေမာ္လျမိဳင္ျမဳိ႔ အေမရိကန္ သာသနာျပဳ ပံုႏွိပ္တိုက္ ၌ ပထမ အၾကိမ္ အျဖစ္ ပံုႏွိပ္ ႏိုင္ခဲ႔ေလသည္။

ယုဒသန္သည္ အဘိဓါန္ႏွင္႔ ခရစ္ယာန္ က်မ္းမ်ားအျပင္ ေရႊခ်ိန္ခြင္ စာအုပ္ကုိ ၄င္း ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး မ်ား ၀တ္ဆင္ပံုစာတမ္းကို ၄င္း ပိဋကတ္ အႏွစ္စုက်မ္းကို၄င္း ျမန္မာ ဘာသာျဖင္႔ ေရးခဲ႔ေလသည္။
ယခင္က ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ တြင္ အပါအ၀င္ျဖစ္ေသာ ဂ်ပ္ဆင္ ေကာလိပ္မွာ ယုဒသန္၏ အထိမ္းအမွတ္ ေက်ာင္းပင္ျဖစ္ေလသည္။

က်မ္းကိုး။ ။ျမန္မာ့သမိုင္း
ထို့အျပင္..ေမာင္နွမမ်ားဗဟုသုတရရွိေစရန္အလို ့ဌာ ရွာေဖြတင္ဆက္ပါသည္။

Source..F.W. mail

ေယရႈခရစ္၏ (၁၈)ႏွစ္ ျပႆနာ


ေယရႈခရစ္ေတာ္၏ သက္ေတာ္စဥ္ကို ဖတ္ရႈေလ့လာၾကေသာအခါ ... ဆိုး (ညစဥ္ခြန္အား)

သက္ေတာ္ (၁၂) ႏွစ္ မွ အႏွစ္ (၃၀) အတြင္း ၾကားကာလ (၁၈) ႏွစ္တြင္ ေယရႈခရစ္ေတာ္သည္ ဘယ္မွာရွိေနသနည္း။ ထိုကာလ ေယရႈခရစ္ေတာ္၏ ဘ၀တစိတ္တပိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍


ခရစ္ေတာ္ေၾကာင့္ ...
ခရစ္ယာန္ဘာသာဆိုတာ ဓမၼေဟာင္းကို အေျချပဳထားတာမို႔ အလြန္ေရွးက်တဲ့ ဘာသာလို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း တကယ့္ တကယ္ေတာ့ ခရစ္ေတာ္သာလွ်င္ ခရစ္ယာန္ဘာသာတရားကို စတင္တည္ေထာင္သူျဖစ္ပါတယ္။ ဓမၼေဟာင္း က်မ္းကာလဟာ ဂ်ဴးဘာသာ ကာလလို႔ ေျပာရင္ မမွားေလာက္ပါဘူး၊ ေလာကၾကီးစတင္ဖန္ဆင္းျခင္း ခံရျပီး ပထမလူသား အာဒံမွ ခရစ္ေတာ္မေပၚေပါက္မွီကာလတိုင္ေအာင္ျဖစ္တဲ့ ဓမၼေဟာင္းက်မ္း အယူအဆကို ဂ်ဴးဘာသာ၊ အစၥလန္ဘာသာ နဲ႔ ခရစ္ယာန္ဘာသာတို႔က လက္ခံခဲ့ၾကပါတယ္။

ေအဒီ ၃၀ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေယရႈခရစ္ေတာ္က မိမိဟာ ထာ၀ရဘုရားသခင္က ေစလႊတ္လိုက္တဲ့ ကယ္တင္ရွင္ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ေဟာေျပာ ေၾကျငာခဲ့ေပမဲ့ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး အမ်ားစုက မယံုၾကည္ခဲ့ပါဘူး။ ခရစ္ေတာ္ကို ျငင္းပယ္ျပီး မိမိတို႔ ပေရာဖက္ေဟာခဲ့တဲ့ ကယ္တင္ရွင္ကို ဆက္လက္ေမွ်ာ္လင့္ေနတာမို႔ ဂ်ဴးဘာသာဟာ သီးသန္႔က်န္ရစ္ျပီး ခရစ္ယာန္ဘာသာဟာ သီးျခားေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ေၾကာင့္လို႔ ေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ေတြရဲ့ က်မ္းစာကေတာ့ ဂ်ဴးေတြရဲ့ က်မ္းစာျဖစ္တဲ့ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို မိမိတို႔ရဲ့ က်မ္းရင္းတစ္ခုအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳျပီး ခရစ္ေတာ္ေပၚေပါက္လာျပီးတဲ့ေနာက္ ခရစ္ေတာ္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး ေရးထားတဲ့က်မ္းမ်ားကိုေတာ့ ဓမၼသစ္က်မ္းလို႔ သတ္မွတ္အသံုျပဳခဲ့ပါတယ္။

ခရစ္ေတာ္ဘယ္သူလဲ..
ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာတရားတို႔တြင္ အေျခခံပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ရွိစျမဲပါ။ ကမာၻေပၚတါင္ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာၾကီးမ်ားစြာအနက္ ဗုဒၶဘာသာရဲ့ အေျခခံပုဂၢိဳလ္ ဗုဒၶေလာင္းလ်ာ သိဒၶိတၱမင္းသားကို BC567 မွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာရဲ့ အေျခခံပုဂၢိဳလ္ ခရစ္ေတာ္ကို AD 2 မွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ အစၥလမ္ဘာသာကို ေဖၚထုတ္သူ မုဟမၼာဒ္ကိုေတာ့ AD 571 မွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ဘာာကို ေဖၚထုတ္သူ ေယရႈခရစ္ေတာ္ရဲ့ ဇာတိဇစ္ျမစ္ကို ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါ ေရာမမ်ားအုပ္စိုးရာ ပါလက္စတိုင္းေဒသကို ျပန္သြားၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ဘီစီ ၆၃ မွာ ေဂ်ရုဆလင္ျမိဳ႔ဟာ ေရာမတို႔ လက္ေအာက္ကို က်ဆင္းခဲ့ရတယ္။ Augustus Caesar ဟာ ဘီစီ ၂၇ မွာ ေရာမအင္ပါယာရဲ့ ဧကရာဇ္ဘုရင္တစ္ပါးျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ယာကုပ္ရဲ့ သားအၾကီးဆံုးျဖစ္သူ ဧေသာအႏြယ္မွ ဆင္းသက္လာတဲ့ ေဟရုပ္ Herod ေဂ်ရုဆလင္ျမိဳ႔ရဲ့ ဘုရင္ခံျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ေဟရုဒ္ဟာ အာျဗာဟံက ဆင္းသက္လာတဲ့အမ်ိဳးအႏြယ္ျဖစ္ေပမယ့္ ဒါ၀ိဒ္အႏြယ္ကေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ဘူး၊ တစ္ခါ ဒါ၀ိဒ္ရဲ့ သားႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေရွာလမုန္ ႏွင့္ နာသန္တို႔ကေန ဆင္းသက္လာတဲ့ အႏြယ္ထဲက ေယာသပ္ နဲ႔ မာရိကုိ ထိမ္းျမားဖို႔ ေစ့စပ္ေနၾကတယ္။ နာသန္ကေနျပီး ဆင္းသက္လာတဲ့ လူမ်ိဳးဆက္ (၄၀)မွာ မာရိကို ဖြားျမင္ခဲ့တာပါ။

ေယာသပ္နဲ႔ မာရိ နွစ္ဦးစလံုးကို ဗက္သလီဟင္ျမိဳ႔မွာ ဖြားျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ေစ့စပ္ခ်ိန္မွာ နာဇရက္မွာ သူတို႔ရွိေနၾကျပီ။ ေယာသပ္ရဲ့ အသက္ေမြးလမ္းေၾကာင္းကေတာ့ လက္သမားအလုပ္၊ ခရစ္ေတာ္ရဲ့ ဘ၀အစမွာပဲ ျပႆနာတစ္ခု ေတြ႔ရပါတယ္။ မာရိဟာ အပ်ိဳစင္ကေလးတစ္ေယာက္၊ ေယာသပ္နဲ႔လည္း မရင္းႏွီးရပဲနဲ႔ ကိုယ္၀န္ရွိလာတယ္။ ထာ၀ရဘုရား၏ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္ သက္ေရာက္မႈျဖစ္တယ္။ မေမြးရေသးေသာသားကိုလည္း ေယရႈဟု အမည္မည့္ရျပန္သတဲ့။

မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဟု ေတြးစရာျဖစ္ပါတယ္။ သမိုင္းဆရာ၊ ဘာသာေရးဆရာတို႔ အျပင္းအထန္ အျငင္းသန္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ သို႔ေသာ္ တကယ္ပင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္္။ အပ်ိဳစင္ဘ၀ႏွင့္ ကိုယ္၀န္ကို လြယ္ကာ အပ်ိဳးစင္ဘ၀ႏွင့္ပင္ ေယရႈကိုေမြးဖြားခဲ့တာပါ။ ေယရႈကို မာရိေမြးဖြားခဲ့တာပါ။ ေယရႈကိုေမြးဖြားျပီးသည့္တိုင္ေအာင္ မယ္ေတာ္မာရိဟာ အပ်ိဳစင္ပဲ ရွိေနေးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဒီဘ၀ရဲ့ အစအဦးမွာ ေယာသပ္နဲ႔ မာရိရ့ဲ သားဟုတ္မဟုတ္ ျပႆနာအပိုင္းအစကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ယံုၾကည္ဖို႔ရန္ ခက္ခဲျပီး အခ်ိဳ႔ေသာခရစ္ယာန္ဘာသာ ဆန္႔က်င္သူ Anti-christ မ်ားက ေထာက္ျပေ၀ဖန္စရာျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ဆိုရင္ ပိုျပီးဆိုး၀ါးစြာ ေျပာဆိုေရးသာရင္း မယ္ေတာ္မာရိကို ေစာ္ကားသလိုျဖစ္လာပါေသးတယ္။ စာေပလက္တံရွည္မ်ားနဲ႔ သိမ္းရိုက္တဲ့အခါ ယံုၾကည္သူအခ်ိဳ႔ရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ရပါေသးတယ္။



စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္ ....

ကိုယ္၀န္အငွားလြယ္တဲ့အခါ မိန္မသားဟာ လင္ေယာကၤ်ာတစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ရင္းႏွီးဖို႔မလိုသလို သူမရဲ့ ဗီဇအေသြးအသားလည္း ပါ၀င္ဖို႔မလိုဘူး၊ သူက သားအိမ္ကို ေခတၱေပးထားရတာပဲ၊ ေယာကၤ်ားတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆက္ဆံမႈကင္းတဲ့ မိန္းကေလးဟာ အပ်ိဳစင္ပဲမဟုတ္လားဗ်ာ၊ ကမၻာေပၚမွာ သံ၀ါသမျပဳပဲ ပထမဆံုးကိုယ္၀န္အငွားလြယ္တဲ့ကိစၥ (တနည္းအားျဖင့္ သားအိမ္အငွားလြယ္ျခင္းကိစၥကို စျပီးက်င့္သံုးသကေတာ့ ထာ၀ရဘုရားသခင္ပဲလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။Testube Baby ေတြထဲမွာ သားဦးဟာ ေယရႈခရစ္ေတာ္လို႔ ေျပာၾကည့္ၾကရေအာင္ ...။



၁၂ ႏွစ္သားကာလအထိ ....

ေယရႈခရစ္ေတာ္ရဲ့ ငယ္စဥ္ဘ၀ကို ခရစ္၀င္က်မ္းေတြမွာ ျပည့္ျပည္စံုစံုဖတ္ရတဲ့အခါမွာလည္း အင္မတန္မွ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားႏိုင္ခဲ့တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ကိုယ္၀န္ေဆာင္စဥ္ကတည္းက ပေဟဋိဆန္ခဲ့တဲ့ ဘ၀တခုဟာ မိဘမ်ား ခရီးသြားရင္း ေမြးဖြားျခင္းခံရပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္ တေျမရပ္ျခားကို သြားျပီး ပုန္းရေသး၊ အသက္ေဘးကလည္း သိုးကာသီကာ လြတ္ရံုကေလး ေျပးရလႊားရ၊ သက္ေတာ္ ၁၂ႏ်စ္မွာ တကယ့္က်မ္းတတ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားနဲ႔ နင္လားငါလား တရားစကားေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာကို ဓမၼသစ္က်မ္းမွာ ေတြ႔ရပါတယ္။

အဲဒီေနာက္မွာ ...

သက္ေတာ္စဥ္ရဲ့ အခန္းက႑ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တဖန္ျပန္ေပၚလာတဲ့အခါ သက္ေတာ္ ၃၀ အရြယ္ရွိေနပါျပီ၊ ဒီၾကားထဲမွာ ၁၈ ႏွစ္တိုင္တိုင္ ဆိတ္ျငိမ္ေသာႏွစ္ကာလ Silent Years ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဓမၼသစ္က်မ္းမွာေတာ့ ...

ေယရႈသည္လည္း အစဥ္အတိုင္းၾကီး၍ ပညာတိုးပြားလ်က္ ဘုရားသခင္ေရွ႔၊ လူေရွ႔မွာ မ်က္ႏ်ာရေတာ္မူ၏ (လုကာ ၂း၅၂) လို႔ ေဖၚျပထားပါတယ္။ အဂၤလိပ္ဘာသာအားျဖင့္ ...
"Jesus went back with them to Nazareth, where he was obdient to them" 51.a
"Jesus grew both in body and in wisdom, gaining favor with God and men." (52)

ဟုတ္ပါတယ္။ ၁၈ ႏွစ္ကာလမွာ ခရစ္ေတာ္ ဘာလုပ္ေနသလဲ၊ ဘာျဖစ္ေနသလဲ၊ သို႔မဟုတ္ ဘယ္ကိုသြားေနသလဲ၊ H.E Dana ၏ A Life of Christ စာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၁၈ တြင္
"This experience, however, brought no expression of arrogance of ogotism on the parts of the boy Jesus. Here turned with Mary and Joseph to Nazareth subject to them as in the past. Of his experience from that time to the beginning his public ministry we know nothing in detail, but only in a general way that he led a normal but pure and benevolent life. It is generally believed that Joseph died in the early years of Jesus manhood and that Jesus then became the head of the Nazareth household .. ဟုေဖာ္ျပထားပါသည္။

၀င္းေမာ္ဦးစာေပမွထုတ္ေ၀ခဲ့ဖူးေသာ စာအုပ္တစ္အုပ္၌မူ အိႏိၷယႏိုင္ငံ၊ ဘံုေဘျမိဳ႔ အယ္လိဖင့္စတုန္းေကာလိပ္မွာ အဂၤလိပ္စာပါေမာကၡ ခရစ္ယာန္ဘုန္းေတာ္ၾကီး J Wilson MA Oxford University ၏ အေမးႏွင့္အေျဖက႑တြင္ သက္ေတာ္စဥ္၏ အပိုင္းအစ တခ်ိဳ႔ကို မွားယြင္းေကာက္ခ်က္ခ်ထားသည္ကိုေတြ႔ရသည္၊ ၁၈ ႏွစ္ကာလအတြင္း ေယရႈခရစ္ေတာ္သည္ တိဘက္ျပည္ကိုသြား၍ ... ဆိုေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ခ်ီကာကိုျမိဳ႔ ကမၻာေက်ာ္ခရီးလည့္လည္သူ သုေတသနပုဂၢိဳလ္ ဂိုးရစ္ခ္ ရဲ့ မွတ္တမ္းအရ .. ဟု ကိုးကားေဖၚျပခဲ့ပါတယ္။ ဂိုးရစ္ခ္၏ မွတ္တမ္းဆိုေသာ္လည္း စာအုပ္ထုတ္ေ၀မႈ ပံုႏွိပ္မွတ္တမ္း မီွျငမ္းျပဳသည့္ အခ်က္အလက္မပါပဲ ႏႈတ္စကားမွီျင္းသျဖင့္ ပညာရွင္မဆန္ပါ၊ ယံုၾကည္ေလာက္ဖြယ္ရာ အေထာက္အထား အားနည္းခဲ့ပါတယ္။


ပါေမကၡဂိုးရစ္ခ္က ...
ခရစ္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ ေဟျဗဲဘာသာနဲ႔ ေရးထားတဲ့ မွတ္စုကို ရရွိခဲျပီး ၁၉၂၅ ခုႏွစ္က ခရစ္ေတာ္မသိေသးေသာ သြန္သင္ေဟာေျပာခ်က္မ်ား ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ စာအုပ္ထုတ္ေ၀ခဲ့သတဲ့၊ ခရစ္ေတာ္ရဲ့ ၁၈ ႏွစ္ကာလ သက္ေသခံခ်က္ေတြကို စာရြက္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္မွာ ခရစ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ လက္ေရးနဲ႔ ေရးသားခဲ့တာလို႔ ဆိုပါတယ္။

အဲသလို စာေရးသားထုတ္ေ၀မႈေတြနဲ႔အတူ ေဟာေျပာသြန္သင္မႈေတြေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္ရဲ့ သက္ေတာ္စဥ္ဟာ ပိုျပီးရႈပ္ေထြးေနာက္က်ိ လာခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခါ ေရာမလူမ်ိဳး ဘုရင္ခံ ပြန္တီယပ္စ္ ပစ္ေလးရဲ့ စာတမ္းဆိုျပီး ကိုးကားမႈလုပ္ျပီး ေရးသားထုတ္ေ၀မႈေတြေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္ရဲ့ Silent Year ဟာ ပေဟဋိဆန္လာပါတယ္။ The Unknown Life of Christ ဆိုတဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္အတြက္နဲ႔ ယံုၾကည္မႈေရးရာမွာ အေတာ္ကေလး ကေသာင္းကနင္းႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ကေလာင္ကို ပြဲဆူဖို႔ သက္သက္အသံုးျပဳတဲ့အခါ အလြန္စိတ္ပ်က္စရာျဖစ္လာပါတယ္။ ေၾကာင္းက်ိဳးမခိုင္လံုပဲ ေရးသားခ်က္ေတြေၾကာင့္ အေပၚယံရွပ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ ဟုတ္တုတ္တုတ္ပါပဲ။



(၁၈) ႏွစ္ကာလအပိုင္းအစ...

ဒီမွာ သက္ေတာ္စဥ္ ေဖာ္ျပျခင္းရဲ့ အားနည္းမႈတစ္ခုကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ရွင္လုကာဟာ ခရစ္၀င္က်မ္းေရးသူေတြထဲမွာ ပညာအတတ္ဆံုး၊ အေသးစိတ္ဆံုး ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေရးခ်က္ေတြ သိပ္ေကာင္းတာကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခန္းၾကီး ၂ နဲ႔ ၃ အၾကားမွာေတာ့ (၁၈)ႏွစ္ ကာလကို တိတိက်က်ျဖက္ေတာက္ထားပါတယ္။

ရွင္လုကာ St. Luke ဟာ ဒီခရစ္၀င္က်မ္းကို အၾကားနဲ႔တင္ေရးတာမဟုတ္ဘူး၊ The Great Physician ဆိုတဲ့စာအုပ္မွာ လုကာန ရဲ့ အေၾကာင္းကို ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ သုေတသနျပဳခဲ့တဲ့ စာေရးဆရာ လုကာန ဟာ မယ္ေတာ္မာရိကို ေတြ႔ဆံုျပီး (ဗ်ဴး) ျပီးမွ ဒီခရစ္၀င္က်မ္းကို ေရးေၾကာင္း၊ ေတြ႔ဆံုတဲ့ေနရာ၊ ေမးခြန္းတခ်ိဳ႔နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ မွတ္တမ္းေတြရွိခဲ့သတဲ့၊ လုကာန ဟာ ခရစ္ေတာ္ရဲ့ Silent Year ကို မေမးပဲ မေနပါဘူး၊ မာရိကလည္း မေျပာပဲ မေနပါဘူး၊ သို႔ေသာ္ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီအေၾကာင္းအရာကို ခရစ္၀င္က်မ္းထဲ ထည့္မေရးခဲ့တာလဲ၊ ေရးရဲ့သားနဲ႔ ဓမၼသစ္က်မ္းစာကို သိဂၤါယနာတင္သူေတြက အက္ဒစ္ Edit ဆန္ဆန္ တည္းျဖက္လိုက္တာလား။ မဟုတ္ဘူး။ လုကာနကိုက မေရးခဲ့တာ္။



အားစမ္းဖို႔ေနရာ ...

သူမေရးခဲ့တာျပႆနာမဟုတ္ဘူး၊ (၁၈)ႏွစ္ကာလကို ၀ါက်တစ္ေၾကာင္းတည္းနဲ႔ သူက ပိုင္းျဖက္သြားခဲ့ေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ခရစ္ယာန္ဘာသာကို ဆန္႔က်င္သူေတြက ဒီေနရာကို အားစမ္းျပီး ျဖိဳဖို႔ ပစ္မွတ္ျဖစ္လာတယ္။ စာအုပ္စာေပေတြ ေရးသားထုတ္ေ၀ တိုက္ခိုက္လာတယ္။ ဒါကို ဖတ္မိတဲ့ အခ်ိဳ႔ပုဂိၢဳလ္ေတြဟာ ရင္ထဲမွာ ခံစာၾကရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အယ္ဒီတာလုပ္ေနတဲ့ဆီကို စာအခ်ိဳ႔ေရာက္လာတယ္။ ဒီျပႆနာနဲ႔ ပါတ္သက္လို႔ ေမးျမန္းၾကတယ္။ ခက္တာက ကြ်န္ေတာ္တို႔ကလည္း ကိုယ္လုပ္ႏိုင္သေလာက္ပဲ ဆိုတဲ့ အတိုင္းအတာက ရွိေနျပန္တယ္၊ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ဒီစာအုပ္မ်ားကို ဖတ္မိပါတယ္။ ယံုၾကည္ျခင္း ႏုနယ္သူအတြက္ေတာ့ လဲျပဳိေလာက္ပါတယ္။ ေအာက္ပါဥပမာကေလးမ်ားကို ဖတ္ၾကည့္ပါ။

ေမး။ ။ ဘယ္အရြယ္မွာ ခရစ္ေတာ္ဟာ ေရဟူဒီေက်ာင္းက ေပ်က္ကြယ္သြားပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ခရစ္ေတာ္ဟာ (၁၂) ႏွစ္အရြယ္မွာ ရဟူဒီလူမ်ိဳးေတြရဲ့ ဘုရားေက်ာင္းမွ ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါတယ္။

ေမး။ ။ ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘယ္အရြယ္ကစျပီး တရားေဟာခဲ့သလဲ။
ေျဖ။ ။ သက္ေတာ္ ၃၀က စတင္ေဟာခဲ့ပါတယ္။

ေမး။ ။ ဒါျဖင့္ အသက္ (၁၂)ႏွစ္က အသက္(၃၀)အထိ (၁၈)ႏွစ္လံုးလံုး ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘယ္သြားေနပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ သူ႔ရဲ့ ေမြးစားဖခင္ ရွင္ေယသပ္နဲပ အတူတကြ ေနထိုင္လ်က္ရွိပါတယ္။

ေမး။ ။ အဖိုတန္ (၁၈)ႏွစ္ လံုးလံုး ခရစ္ေတာ္ဘာမ်ားလုပ္နပါသလဲ။



တိဗက္ကို သြားမသြား ....

ပါေမာကၡဂိုးရစ္ခ္က ေယရႈခရစ္ေတာ္ဟာ သက္ေတာ္ (၁၂)ႏွစ္မွ (၃၀)ႏွစ္အတြင္း တိဗက္ျပည္ကိုသြားျပီ ဘာသာတစ္ခုကို ေလ့လာဆည္းပူးခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
R.W.F Wootoon ကေတာ့ သူ႔ရဲ့ Christian Worship စာအုပ္မွာ "But we do not know of any other visit in the first 30 years of His life (Pg-41)" လို႔ ေဖၚျပထားပါတယ္။

တကယ္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ေအဒီ-၃၀ ခုႏွစ္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ခရီးလမ္းပန္းဟာ ခက္ခဲလွပါတယ္။ တိဗက္နဲ႔ ပါလက္စတိုင္းဟာ မိုင္ေပါင္း ၄၀၀၀ မက ကြာေ၀းမယ္။ ေျခက်င္ခရီးကို (ဂိုးရစ္ခ္ရဲ့ အဆိုအရ ေလးလၾကာ ခရီးႏွင္ျပီး) သြားတယ္ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္စရာမရွိပါဘူး။ သူဘာအတြက္ သြားသလဲဆိုတာကလည္း ရွိေသးတယ္။ ဘာသာတရားတစ္ခုကို သြားေရာက္ဆည္းပူးတာလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂိုးရစ္ခ္ရဲ့ ျပႆနာကေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘာသာတရားဟာ တိဗက္ကို မေရာက္ေသးဘူးဆိုတာ မသိတဲ့ျပႆနာပဲ။ သမိုင္းက်မ္းအဆူဆူအရ ေယရႈခရစ္ေတာ္ သြားေရာက္ေလ့လာတဲ့ ဘာသာတရားဟာ တိဗက္ကို (A.D 645-650) ေလာက္မွ ေရာက္တာပါ။ ေယရႈခရစ္ေတာ္သြားခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ A.D (14-32) ကေတာ့ အဲဒီမွာ ဒီဘာသာတရားကို မျပန္႔ပြားေသးတာပါပဲ။ ရိုးရိုးစဥ္းစားရင္ကို အေျဖေပၚပါတယ္။ ဘာသာတရားကို မသင္ၾကား မေလ့လာခဲ့ပါဘူး။



Image: http://en.wikipedia.org/wiki/Timeline_of_Buddhism#Common_Era

ေနာက္တခုက ခရီးသြားမသြား ။
မႆဲ ၂း၂၃ မွာ ခရစ္ေတာ္ကို နာဇရက္လူဟု ေခၚၾကလတၱံဟူေသာ ပေရာဖက္တို႔၏ ႏႈတ္ထြက္ႏွင့္အညီ နာဇရက္အမည္ရွိေသာ ျမိဳ႔သို႔ ေရာက္၍ အျမဲေနေလ၏။
လု ၄း၁၆ တြင္မူ ၾကီးပြားေတာ္မူရာ နာဇရက္ျမိဳ႔သို႔ ေရာက္ေတာ္မူလွ်င္ ....
စသည့္ ခရစ္၀င္က်မ္းပါ စကားမ်ားသည္ ခရစ္ေတာ္ အဘယ္မွမသြားေၾကာင္းကို ေဖၚျပထားပါတယ္။ Rev.. သိမ္းအုပ္ဆရာကမူ ခရစ္ေတာ္ သြားခဲ့ရင္ မွတ္တမ္းရွိရမယ္၊ အနည္းဆံုး ဂ်ဴးသမိုင္းမွာ ပါကိုပါရမယ္ ဟု ဆိုပါတယ္။

ဘာလုပ္ေနပါလိမ့္ ...
နာဇရက္ျမိဳ႔မွာ (၁၈) ႏွစ္တိုင္တိုင္ ေနထိုင္ခဲ့ေသာ ခရစ္ေတာ္ ဘာလုပ္ေနသနည္း။ ဤေမးခြန္းမွာလည္း စိတ္၀င္စားစရာျဖစ္ပါတယ္။ Rev .သိမ္းအုပ္ ၏ (၁၈)ႏွစ္ ျပႆနာစာေစာင္ကေလးတြင္မူ (၁၈)ႏွစ္ကာလ သူဘာလုပ္ေနသည္ကို ဓေလ့ထံုးတမ္းအျမင္ Customary View မွ တင္ျပ Point out လုပ္ပါတယ္။ မာကု ၆း၃ မွာ သူသည္ လက္သမားသားမဟုတ္ေလာ၊ မာရိ၏သားမဟုတ္ေလာ။ ယာကုပ္၊ ေယာေသ၊ ရွိမုန္ ... တို႔၏ အစ္ကိုမဟုတ္ေလာ ဟု ေဖၚျပထားပါတယ္။ အခ်က္မ်ားမွ ..
ေယရႈသည္ လက္သမားသားျဖစ္သည္။ ယုဒထံုးစံ၌ သားသမီးတို႔တြင္ အၾကီးဆံုးေသာသားသည္ မိမိ၀ါသနာပါရ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ေရြးခ်ယ္၍မျပဳရ၊ ၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ ၀ါသနာပါသည္ျဖစ္ေစ၊ မပါသည္ျဖစ္ေစ၊ ဖခင္၏ လုပ္ငန္းကို ၀ိုင္းကူလုပ္ကိုင္ သက္ေမြးရသည္။ က်န္သားသမီးမ်ားက မိမိစိတ္ၾကိဳက္ ႏွစ္သက္ရာ၊၀ါသနာပါရာတို႔ကို လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္လုပ္ကိုင္ခြင့္ရၾကသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အသက္(၃၀)ႏွစ္မျပည့္မခ်င္း ဘာသာေရး၀င္ေရာက္ ဦးစီးေခါင္းေဆာင္ပါ၀င္လႈပ္ရွားခြင့္ျပဳရိုးထံုးစံမရွိ၊ သဘာ၀လည္းက်ပါသည္။ အသက္(၃၀)ရွိမွ အေတြ႔အၾကံဳရင့္က်က္မႈ၊ ဗဟုသုတစံုလင္မႈရွိျပီျဖစ္၍ ဘာသာေရးလုပ္ငန္းကို ၀င္ေရာက္လုပ္ခြင္ေပးျမဲျဖစ္သည္ကို လည္းေကာင္း....
ေကာက္ႏုတ္၍ (၁၈)ႏွစ္ကာလသည္ ခရစ္ေတာ္ နာဇရက္ျမိဳ႔မွာပဲ လက္သမားလုပ္ေနေၾကာင္း သက္ေသထူခဲ့ပါတယ္။ H.E Dana က ေယရႈခရစ္ေတာ္၏ ဖခင္ ေယာသပ္သည္ ငယ္ရြယ္စဥ္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္ဟု ဆိုသျဖင့္ မိခင္၊မုဆိုးမႏွင့္ ညီ၊ညီမငယ္တို႔အား (၁၈)ႏွစ္တိတိ လုပ္ကိုငေကြ်းေမြးျပဳစုခဲ့ေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္မွာ ယုတၱိတန္ေလသည္။
အကယ္၍ထိုအခ်ိန္တြင္ တိဗက္သို႔ ေယရႈခရစ္ေတာ္ေရာက္ေနပါက မုဆိုးမမိခင္အိုႏွင့္ ညီ၊ညီမငယ္မ်ားစြာတုိ႔ ဘယ္လိုမ်ား ၀ေအာင္စား၍၊ လွေအာင္ေနပါ့မလဲ၊ မိမိ မိသားစုအတြက္ အလ်င္ျငိမ္းေအးေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္ကို မယံုႏိုင္စရာမရွိပါ။

ခရစ္ေတာ္၏မွတ္တမ္းဟုတ္မဟုတ္...
တကယ္ေတာ့ ခရစ္ေတာ္ တိဗက္ကို မသြားပါဘူးဆိုတာနဲ႔ ျပီးျပတ္ပါျပီ၊ သို႔ေသာ္ စာရြက္ေပါင္း ၁၀၀ ေပၚမွာ (၁၈)ႏွစ္အတြင္း အေတြ႔အၾကံဳကို သက္ေသခံထားတယ္ဆိုတဲ့ စာအုပ္၊ ေဟျဗဲဘာသာနဲ႔ ေရးတဲ့မွတ္စု၊ ၁၉၂၅ခုႏွစ္မွာ ဂိုးရစ္ခ္ ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ထုတ္ေ၀ခဲ့တယ္ဆိုပဲ။ စာအုပ္ကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္မျမင္ဖူးပါဘူး၊ ရွိတယ္ဆိုတာပဲ ၾကားဖူးတာပါ။ သို႔ေသာ္ ဒီအေၾကာင္းဟာ မမွန္ႏိုင္ဘူးခင္ဗ်။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ စာရြက္မွ မေပၚေသးပဲကိုး၊ စာရြက္၁၀၀ကို (AD-30) ေလာက္မွာ ဘယ္ကိုသြားရွာမလဲ။ ကြ်န္ေတာ့္မွာ သမီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ စာက်က္တဲ့အခါ အလြန္ေအာ္က်က္တတ္တယ္။ တစ္ေန႔မွာ သူက်က္တဲ့ဆယ္တန္းစာတစ္ပိုဒ္မွာ
"Paper was invented in China at the begining of the second century A.D" တဲ့၊ တကယ္ေတာ့ ဂိုးရစ္ခ္ဟာ ပါေမာကၡတစ္ဦးလို႔ ဆိုတယ္။ ဘယ္လိုပါေမကၡမ်ိဳးလဲေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ မသိတာအမွန္ပါပဲ ...

မွားေနတာေတြ ...
တစ္ခါတစ္ခါလည္း ဒီျပႆနာေတြက အသံက်ယ္လာတတ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အဆံမပါပါဘူး၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ပိုင္းျခားစီစစ္ရင္ ျပီးေပ်ာက္သြားတာပါပဲ။ မွားေနတဲ့ ေမးခြန္းေတြ အမ်ားၾကီးမွ အမ်ားၾကီးပါ။ သို႔ေသာ္ ဒါေတြဟာ ခရစ္ေတာ္ရဲ့ ဘ၀အစိတ္အပိုင္းေတြကို ေရညွိတက္ေအာင္ ၾကိဳးစားခ်က္ကေလးမ်ားပဲ ..လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ထစ္ခ်ဳန္းတဲ့ မိုးၾကိဳးသံကေလးမ်ားပါပဲ။

တကယ္ေတာ့ ...
အျဖစ္အပ်က္အမွန္ကေတာ့ သမၼာက်မ္းထဲမွာ ပါျပီးသားပါ။ ေသေသခ်ာခ်ာေစ့ေစ့ငွငွ ဖတ္ရႈရင္ ျပီးျပည့္စံုေအာင္ သိႏိုင္မွာပါ။ သမၼာက်မ္းစာဟာ ျပီးျပည့္စံုတဲ့ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ဆိုတာကိုပဲ ယံုၾကည္ရပါလိမ့္မယ္။ တစ္လံုးတစ္ပါဒမွ မပိုစြန္းသလို၊ တစ္ပုဒ္တစ္ေလမွ မလိုလြန္းဘူး ိုတာကိုလည္း စိတ္ႏွလံုးမွတ္က်ံဳးရပါလိမ့္မယ္။
ေယရႈခရစ္ေတာ္ရဲ့ (၁၈)ႏွစ္ကာလကို ညိဳေသာင္းဆိုတဲ့ စာေရးဆရာ (ဘာသာတရားမ်ားစြာကို သုေတသနျပဳသူ) က .. "ေယရႈသည္ ဖခင္ေယာသပ္ကဲ့သို႔ လက္သမားလုပ္၍ ေနထိုင္ခဲ့သည္မွာ အသက္၃၀တိုင္ေအာင္ ၾကာေညာင္းခဲ့ေလသည္" .. ဟုေရးခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ယံုၾကည္သူေတြအေနနဲ႔ေကာ ဘယ္လိုေျပာမလဲ၊

က်မ္းစာထဲကအတိုင္းပဲေပါ့။



က်မ္းကိုးစာရင္း
1. Christian News from Isreal Vol.1 No.(34), 1878
2. Wy of Salvation Booklet.
3. A Life of Christ (H.H Darna) 1966.
4. Christian Worship (R.W.F. Wottom)
5. ခရစ္ေတာ္၏ သက္ေတာ္စဥ္ (သန္လ်င္ေဖသြင္)
6. Buddhism (Kenneth W. Morgan)
7. ျပႆနာမ်ား
8. သမၼာက်မ္းစာ (ယုဒႆန္)
9. ကမၻာကို ခ်ဳပ္ကိုင္မည့္သူ (ေဌးလႈိင္)
10. ကယ္တင္ရွင္ ေယရႈခရစ္ေတာ္ (ႏွစ္ျခင္းသာသနာစာေပ)
11. ဘာသာၾကီးေလးခုအႏွစ္သာရမ်ား (ညိဳေသာင္း)

MURANN မွတ္ခ်က္။ 2008 တြင္ထုတ္ေ၀ေသာ ထစ္ခ်ဳန္းေသာမိုၾကိဳးသံ စာအုပ္မွတဆင့္ေဖၚျပပါသည္။ ဆရာဆိုး၊ ၈၉၃(ခ)၊ ည/၁၁ရပ္ကြက္၊ ဘုရင့္ေနာင္လမ္းသြယ္(၃)၊ ေရႊျပည္သူျမိဳ႔နယ္၊ ရန္ကုန္တိုင္း cwhsoe@gmail.comThis e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it

Source...http://www.murann.com/ezine/index.php?option=com_content&view=article&id=105:2010-04-02-23-51-51&catid=2:knowledge&Itemid=3

(ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားသူ - ခရစ္ယာန္ဘုန္းႀကီး ေဂ်၊ ဝစ္(လ္)ဆင္၊ အမ္ေအ (ေအာက္စဖို႔တကၠသိုလ္) ဘံုဘုိင္ၿမိဳ႕ (၁)

by Ernesto Kee Ling on Wednesday, August 3, 2011 at 5:06am

ခရစ္ေတာ္၏ေဟာေျပာခ်က္မ်ားသည္ဗုဒၶ၏ေဟာေျပာခ်က္မ်ားႏွင့္အဘယ္ေၾကာင့္ဆင္တူေနသနည္း။ ခရစ္ေတာ္သည္ အရိမိေတၱယ်ဘုရားအေလာင္းေတာ္ျဖစ္သည္ ဟူေသာစကား မွန္ပါသေလာ။
(ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားသူ - ခရစ္ယာန္ဘုန္းႀကီး ေဂ်၊ ဝစ္(လ္)ဆင္၊ အမ္ေအ (ေအာက္စဖို႔တကၠသိုလ္) ဘံုဘုိင္ၿမိဳ႕၊ အက္လီဖင္စတံုးေကာလိပ္ေက်ာင္း၊ အဂၤလိပ္ဘာသာပါေမာကၡ၊ ေျဖဆိုသူ - ဆရာေတာ္ အရွင္အရိယဓမၼ။)


ဆရာေတာ္အရွင္အရိယဓမၼ။ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာစိတ္ထားရွိေရး၊ က႐ုဏာတရားပြားမ်ားေရး၊ သည္းခံေရး၊ အျပစ္မွခြင့္လႊတ္ ေရး စတဲ့ အေရးကိစၥတို႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ခရစ္ေတာ္ ေဟာေျပာထားတဲ့တရားမ်ားဟာ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကိုယ္တိုင္ ေဟာေျပာေတာ္မူခဲ့တဲ့တရားမ်ားနဲ႔ ဆင္တူပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို ဆင္တူသလိုလိုရွိတာနဲ႔ ခရစ္ေတာ္ဟာ အရိမိေတၱယ် အေလာင္းေတာ္ပဲျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားကေတာ့ အေၾကာင္းအက်ိဳးဆက္စပ္မႈသေဘာတရားနဲ႔ ကန္႔လန္႔ဆန္႔က်င္ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီအယူအဆကို ပယ္ရွားပစ္ဖို႔ရန္ ဦးပၪၨင္းက အေမးပုစၦာအခ်ိဳ႕ကို ေမးဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီ အေမးပုစၦာေတြကို ဒကာႀကီးက ေျဖဆိုေစလိုပါတယ္။
(ဤကဲ့သို႔ ဆရာေတာ္က မိန္႔ျမြက္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ေအာက္ပါေမးခြန္းကို စတင္ေမးပါသည္။)

ဆရာေတာ္။ ဘယ္အရြယ္မွာ ခရစ္ေတာ္ဟာ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးတို႔ရဲ႕ဘုရားေက်ာင္းမွထြက္ခြာၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါ သလဲ ဒကာႀကီး။
ဝစ္လဆင္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ (၁၂)ႏွစ္အရြယ္မွာ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးတို႔ရဲ႕ဘုရားေက်ာင္းမွထြက္ခြာၿပီး အမိအဘတို႔ကို စြန္႔ခြာသြားခဲ့ပါတယ္။
ဆရာေတာ္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘယ္အရြယ္ကစၿပီး တရားေဟာသလဲ။
ဝစ္လဆင္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ သူ႔ရဲ႕တရားဓမၼတို႔ကိုသက္ေတာ္ (၃၀)က စတင္ေဟာခဲ့ပါတယ္ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ဒါျဖင့္ရင္ အသက္ (၁၂)ႏွစ္က အသက္(၃၀)အထိ (၁၈)ႏွစ္လံုးလံုး ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘယ္သြား ေနပါသလဲ။

ဝစ္လဆင္။ ဒီ (၁၈)ႏွစ္လံုးလံုး ခရစ္ေတာ္ဟာ သူ႔ရဲ႕ေမြးစားဖခင္ သွ်င္ေယာသ (စိန္႔ဂ်ိဳးဇက္) နဲ႔အတူတကြ ေနထိုင္လ်က္ ရွိပါတယ္
ဆရာေတာ္။ ဒီ အဘိုးတန္တဲ့(၁၈)ႏွစ္လံုးလံုး ခရစ္ေတာ္ဟာ ဘာမ်ား လုပ္ေေနပါသလဲ။
ဝစ္လဆင္။ သူ႔ရဲ႕ေမြးစားဖခင္ သွ်င္ေယာသကို ကူညီၿပီး လက္သမားအလုပ္ကို လုပ္ေနဟန္တူပါတယ္ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ဒါျဖင့္ ခရစ္ေတာ္ဟာ လူသားတို႔အား အကုသိုလ္ကံတရားမွ တနည္းအားျဖင့္ ငရဲဘံုမွ ကယ္တင္ရန္ ေမြးဖြားလာျခင္းမဟုတ္ဘဲ သွ်င္ေယာသကို လက္သမားအလုပ္မွာ ဝင္ေရာက္ကူညီဖုိ႔ရန္ ေမြးဖြားလာရတယ္လို႔ ဆုိလို ပါသလား ဒကာႀကီး။
ဝစ္လဆင္။ ခရစ္ေတာ္ဟာ လူသားတို႔ကို အကုသိုလ္ကံတရားမွ တနည္းအားျဖင့္ ငရဲဘံုမွ ကယ္တင္ရန္ ဖြားျမင္လာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ၏တရားဓမၼတို႔ကို ေဟာေျပာရန္ ဖခင္ထာဝရဘုရားသခင္ရဲ႕အမိန္႔ေတာ္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား။
ဆရာေတာ္။ ဒါျဖင့္ ခရစ္ေတာ္ဟာ ဖခင္ထာဝရဘုရားသခင္ရဲ႕အမိန္႔ေတာ္ကိုေစာင့္ေနဆဲ (၁၈)ႏွစ္ကာလအတြင္း ေသၾကရတဲ့ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူေတြဟာ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းကိုပဲသြားသလား၊ ငရဲျပည္ကိုပဲ သြားၾကရသလား။

ဝစ္လဆင္။ ဒီ(၁၈)ႏွစ္ကာလအတြင္း ေသေၾကပ်က္စီးၾကရတဲ့ လူေတြဟာ အကုသိုလ္ကံထဲနစ္မြန္းၿပီး ငရဲဘံုသို႔ ေရာက္ကုန္ၾကရပါတယ္ ဆရာေတာ္။ ဘာျပဳလို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီလူသားေတြအတြက္ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းတံခါး မပြင့္ ေသးလို႔ပါ ဆရာေတာ္
ဆရာေတာ္။ ဒကာႀကီး ယခုေျပာတဲ့စကားအရဆုိရင္ ခရစ္ေတာ္ဟာ လူသားတရပ္လံုးကိုကယ္တင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ မဟုတ္ဘဲ သူ႔ကို လက္ဝါးကပ္တုိင္မွာ ကပ္ခ်ည္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ေသၾကရတဲ့လူေတြကိုသာ ကယ္တင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေပါ့။
ဝစ္လဆင္။ ဒီေမးခြန္းဟာ ခက္ခဲ႐ႈပ္ေထြးတဲ့ ေမးခြန္းျဖစ္တဲ့အတြက္ တပည့္ေတာ္ မေျဖတတ္ပါ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ဒကာႀကီး ဒါကို မေျဖႏိုင္ရင္ ဒကာႀကီးတုိ႔ရဲ႕ ဂိုဏ္းမႀကီးျဖစ္တဲ့ အဂၤလန္ျပည္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္က ေျဖႏိုင္ပါ့ မလား။
ဝစ္လဆင္။ ဒါဟာ နက္နဲ႐ႈပ္ေထြးတဲ့ျပႆနာတရပ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဂၤလန္ျပည္ ကင္တာဘာရီၿမိဳ႕က ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ႀကီးလည္း ေျဖႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ဆရာေတာ္။

ဆရာေတာ္။ "နက္နဲ႐ႈပ္ေထြးတဲ့" ဆိုတဲ့စကားရဲ့ အဓိပၸာယ္ဟာ ဘာလဲ ဒကာႀကီး။
ဝစ္လဆင္။ နက္နဲ႐ႈပ္ေထြးတယ္ဆုိတာဟာ သာမန္လူသားထက္ တတ္သိနားလည္တဲ့ နတ္ အစရွိတဲ့ သူတို႔ ကိုယ္တုိင္ မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားတဲ့အမွန္တရားပါပဲ ဆရာေတာ္။ ဒီတရားကို ထာဝရဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ ျမတ္ သာလွ်င္ ေျဖရွင္းႏိုင္ပါမယ္ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ဒါျဖင့္ ဒကာႀကီးတို႔ရဲ႕ ခရစ္ယာန္ဘာသာမွာ လွ်ိဳ႕ဝွက္တဲ့ အမွန္တရားမ်ားပါဝင္လ်က္ရွိတယ္ေပါ့။ ဒါျဖင့္ရင္ ခရစ္ယာန္ဘာသာတရားေတာ္ဟာမျပည့္စံုေသးဘူးလို႔ ဆုိရေပလိမ့္မယ္။ ယခုတိုင္ ခရစ္ယာန္ဘာသာတရား နဲ႔ ဆုိင္ရာ တရားအခ်ိဳ႕ဟာ ေမွာင္ထဲမွာပဲ ရွိေနေသးတယ္ေပါ့။ ဟုတ္သလား ဒကာႀကီး။
ဝစ္လဆင္။ တပည့္ေတာ္မွာ အျခားအေျဖေပးစရာမရွိေလေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္လို႔ပဲ ဝန္ခံရမွာပဲ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္။ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ဒီ(၁၈)ႏွစ္လံုးလံုး တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ေနတဲ႔ဘဝကို အေမရိကတုိက္ ခ်ီကာဂိုၿမိဳ႕က ကမၻာေက်ာ္ခရီးလွည့္လည္သူ သုေတသနပုဂၢိဳလ္ ပါေမာကၡ ဂိုးရစ္(ခ္)ရဲ့ မွတ္တမ္းအရ ဦးပၪၨင္း ယခု ရွင္းလင္းျပပါ့မယ္။ ဒကာႀကီး ဂ႐ုစိုက္ၿပီး နားေထာင္ေစခ်င္ပါတယ္။

ပါေမာကၡ ဂိုးရစ္(ခ္)ဟာ တိဘက္ျပည္ ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားမွ ခရစ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေဟၿဗဲဘာသာနဲ႔ ေရးသားထားတဲ့မွတ္စုကို ရခဲ့ၿပီး ၁၉၂၅ခုႏွစ္က "ခရစ္ေတာ္၏ မသိေသးေသာ သြန္သင္ေဟာေျပာခ်က္မ်ား" (The untold teachings of the Christ by Prof. Goldricke 1925) ဆုိတဲ့ နာမည္နဲ႔ စာအုပ္တအုပ္ကို ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့တယ္။ ခရစ္ယာန္ဘာသာကို အလြန္သက္ဝင္ယံုၾကည္တဲ့ ပါေမာကၡ ဂိုးရစ္(ခ္)ဟာ (၁၈)ႏွစ္လံုးလံုး ခရစ္ေတာ္ ဒီလိုနစ္ျမဳပ္ကြယ္ေပ်ာက္ေနတဲ့အေၾကာင္းကို အလြန္သိလိုလွလို႔ အေမရိက မွာရွိတဲ့ ခရစ္ယာန္ဘာသာဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ဂိုဏ္းအုပ္တို႔ကို ေမးျမန္းၾကည့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘယ္သူက မွ သူ႔ကိုရွင္းလင္းမေျပာႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူကိုယ္တုိင္ သုေတသနလုပ္ငန္း ထြက္လုပ္တယ္။ ဒီလို ဘယ္သလီဟန္၊ ေဂ်႐ုဆလင္၊ ကိုင္႐ို၊ တူရကီ၊ အိႏၵိယနဲ႔ တိဘက္ျပည္ေတြမွာ အားတက္သေရာ ႀကိဳးပမ္းၿပီး လိုက္လံ စံုစမ္းေတာ့ ေနာက္ဆံုး တိဘက္ျပည္ေတာင္ပိုင္းမြန္ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ မဟာေထရ္ျမတ္ ကို ခရစ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ စာရြက္ေပါင္း (၁၀၀)ေပၚမွာ သူကိုယ္တိုင္ ဒီ(၁၈)ႏွစ္အတြင္း ေတြ႔ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳ ေတြကို မွတ္တမ္းတင္ၿပီး ႀကိဳးနဲ႔ က်က်နန ခ်ည္ေႏွာင္ကာ သူ႔ကို တရားဓမၼမ်ား ေဟာေျပာသြန္သင္တဲ့အေနနဲ႔ ကန္ေတာ့ခဲ့တဲ့ မွတ္တမ္းကို ရခဲ့တယ္။ အဲဒီမွတ္တမ္းထဲမွာ ခရစ္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေရးသားထားတာ ကို ေတြ႔ရွိရတယ္လို႔ ဂိုးရစ္(ခ္)က ေရးသားျပတယ္။

"ကၽြႏု္ပ္အား အသက္(၁၂)ႏွစ္အရြယ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးတို႔၏ ထံုးတမ္းအစဥ္အလာအရ ေရဟူဒီဘုန္း ေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသို႔ ေႏြဦးရာသီပဲြေတာ္အတြင္း ေခၚသြားၾကပါသည္။ ထိုေရဟူဒီေက်ာင္း၌ ေရဟူဒီဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား သည္ ထာဝရဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းျခင္း၊ သူ၏က႐ုဏာ၊ သူ၏ေဒါသအမ်က္၊ သူ၏တရားမွန္ကန္ျခင္း စသည့္ တရား တုိ႔ကို ေဆြးေႏြးႏွီးေႏွာေနၾက၏။ ကၽြႏု္ပ္အဘိုး၏ အရွိန္အဝါျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ေရဟူဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားအား ကၽြႏု္ပ္ မသိနားမလည္သည့္ အခ်က္တုိ႔ကို ဝင္၍ ေမးျမန္းခြင့္ရရွိခဲ့၏။ ကၽြႏု္ပ္ ပထမဦးဆံုး ေမးျမန္းသည့္ ေမးခြန္းကား -
"ေယဟိုးဝါသည္ အခ်ိဳ႕ကို လူခ်မ္းသာ၊ အခ်ိဳ႕ကို လူဆင္းရဲ၊ အခ်ိဳ႕ကို ပညာရွိ၊ အခ်ိဳ႕ကို လူ႔အႏၶ၊ အခ်ိဳ႕ကို လူေကာင္း၊ အခ်ိဳ႕ကို လူယုတ္မာ၊ အခ်ိဳ႕ကို ႐ုပ္ရည္အလွအပ၊ အခ်ိဳ႕ကို အ႐ုပ္ဆိုးအၾကည့္တန္၊ အခ်ိဳ႕ကို အသက္ရွည္ရွည္၊ အခ်ိဳ႕ကို အသက္တုိတုိ၊ အခ်ိဳ႕ကို မ်က္စိအေကာင္း၊ အခ်ိဳ႕ကို မ်က္စိမျမင္၊ အခ်ိဳ႕ကို က်န္းက်န္းမာမာ၊ အခ်ိဳ႕ကို ေရာဂါသည္၊ အခ်ိဳ႕ကို အားအင္အေကာင္း၊ အခ်ိဳ႕ကို အားအင္အခ်ည့္အနဲ႔ အစရွိသည္ျဖင့္ လူအခ်င္းခ်င္း ကဲြျပား ျခားနားစြာ အဘယ္ေၾကာင့္ ဖန္ဆင္းထားပါသလဲ" ဟု ျဖစ္၏။
ထိုအခါ ေရဟူဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ပရိႆတ္အားလံုးသည္ အံ့အားသင့္သြားၾက၍ ကၽြႏု္ပ္၏ေမးခြန္းကို မေျဖႏိုင္ ၾကသျဖင့္ -
"အို သူငယ္၊ ဤအခ်က္ကို ေယဟိုးဝါသာလွ်င္ သိႏိုင္သည္" ဟု ေရဟူဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားက ျပန္ေျပာၾက၏။
တဖန္ ကၽြႏု္ပ္က -
"ေယဟိုးဝါသည္ အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္၊ အနာဂတ္ဟူ၍ သံုးပါးေသာကာလတို႔ကို သိပါလ်က္ႏွင့္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ငရဲဘံုကို ဖန္ဆင္းခဲ့ပါသနည္း" ဟု ေမးျမန္းပါသည္။

ထိုအခါ ေရဟူဒီဆရာေတာ္မ်ားက -
"ယုတ္မာညစ္ညမ္းသူတို႔ကို အျပစ္ဒဏ္ေပးရန္ ငရဲဘံုကို ဖန္ဆင္းခဲ့သည္" ဟု ျပန္ေျဖ၏။
ထိုေနာက္တဖန္ -
"ေယဟိုးဝါသည္ သူ၏ဖန္ဆင္းမႈဆိုင္ရာ အနာဂတ္ကာလ၏သေဘာကို သိျမင္ပါလ်က္ႏွင့္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ယုတ္မာ ညစ္ညမ္းသူတို႔ကို ဖန္ဆင္းရပါသနည္း" ဟု ကၽြႏု္ပ္က ထပ္၍ေမးလိုက္ျပန္သည္။ ထိုအခါ အားလံုးေသာ ေရဟူဒီဘုန္း ေတာ္ႀကီးမ်ားသည္ မည္သို႔မွ် မေျဖႏိုင္ၾကေတာ့ဘဲ ကၽြႏု္ပ္အား သူတို႔အားလံုး၏ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္အျဖစ္ ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ၾက၏။ ထုိ႔ေနာက္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ကၽြႏု္ပ္၏ ျမင့္ျမတ္သည့္ ရာထူးအရွိန္ကို အသံုးျပဳလ်က္ ႏွင္တံတေခ်ာင္းကို ယူကာ ဘုရားတန္ေဆာင္းထဲ၌ သူတို႔လုယက္တိုက္ခိုက္၍ရေသာ ပစၥည္းတို႔ကို ေရာင္းခ်ေနၾကသူမ်ားအား ႏွင္တံႏွင့္ ႐ိုက္ၿပီး -
"ဤေနရာကား ေယဟိုးဝါ ဘုရားတန္ေဆာင္းျဖစ္သည္။ အသင္တုိ႔အတြက္ ေစ်းေရာင္းစရာ ေနရာမဟုတ္" ဟုဆိုကာ ႏွင္ထုတ္ပစ္လိုက္၏။

ေယဟိုးဝါ၏တရားကား ရွက္ဖြယ္ျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ အေျခအျမစ္မရွိေၾကာင္းကို သိျမင္လာေသာ ကၽြႏု္ပ္သည္ အလြန္ျမင့္ ျမတ္သည့္ ဂုဏ္ထူး၊ ေနရာထူးတို႔ကို ရေနသည့္တုိင္ေအာင္ ဤမဟုတ္မမွန္ေသာစကားကိုရြံရွာမုန္းတီး၍ 'အမွန္တရား' ကို မေတြ႔ေတြ႔ေအာင္ရွာႀကံမည္ဟု သႏၷိ႒ာန္ခ်လိုက္၏။ ထိုေနာက္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းထဲမွထြက္၍ ၿမိဳ႕ေတာ္မွ ထြက္ခြာလာခဲ့၏။ ငါးမိုင္ ေျခာက္မိုင္ေက်ာ္ခန္႔လမ္းေလွ်ာက္မိေသာအခါ ခရီးသြားကုန္သည္တစုႏွင့္ေတြ႔၏။ သူတို႔၏ဝတ္စားဆင္ယင္ပံုမွာ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ကဲြျပားျခားနားလ်က္ရွိရာ သူတို႔သည္ တုိင္းတပါးမွ လာေရာက္ၾက သည့္ ကုန္သည္မ်ား ျဖစ္ရမည္ဟု သတိျပဳမိ၏။ သို႔ႏွင့္ သူတို႔အနီးသို႔ခ်ဥ္းကပ္လိုက္ရာ ကံအားေလ်ာ္စြာ သူတို႔ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ေတြ႔ၿပီး သူတို႔အား "မည္သည့္အရပ္မွ မည္သည့္ကိစၥျဖင့္ လာၾကသနည္း" ဟု ေမးျမန္းလိုက္ပါသည္။

ထိုအခါ ခရီးသြားကုန္သည္မ်ား၏ေခါင္းေဆာင္မ်ားက သူတို႔သည္ တိဘက္ျပည္မွျဖစ္ေၾကာင္း၊ တိဘက္ျပည္ သားေရ မ်ား၊ ဦးခ်ိဳမ်ားႏွင့္ ထူးဆန္းသည့္ပစၥည္းမ်ားကို ေဂ်႐ုဆလင္ၿမိဳ႕မွ ေရႊေငြ ေက်ာက္သံပတၱျမားႏွင့္ အျခားအဘိုးတန္ေဆးဝါးတို႔ႏွင့္ ဖလွယ္ရန္ လာၾကေၾကာင္း ေျပာျပ၏။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ေခါင္းေဆာင္၏ စိတ္ေနသေဘာ ထားကို သေဘာက်မိသျဖင့္ စကားေျပာရင္းဆုိရင္းႏွင့္ပင္ ေလာက၌ အခ်ိဳ႕လူတို႔က ဆင္းရဲ၊ အခ်ိဳ႕က ႐ုပ္ေခ်ာ၊ အခ်ိဳ႕က အက်ည္းတန္၊ အခ်ိဳ႕က က်န္းမာ၊ အခ်ိဳ႕က ခ်ည့္နဲ႔လ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ မညီမမွ်ေမြးဖြားၾကသနည္း ဟူေသာ ေရဟူဒီဘုန္းႀကီးမ်ားအား ပထမဆံုးေမးသည့္ ေမးခြန္းကို ေမးၾကည့္၏။
ထိုအခါ ကုန္သည္အဖဲြ႕ေခါင္းေဆာင္က -
"အို ခ်စ္လွစြာေသာသူငယ္၊ လူသားမ်ားအနက္ အခ်ိဳ႕က ဆင္းရဲ၊ အခ်ိဳ႕က ခ်မ္းသာ၊ အခ်ိဳ႕က ပညာရွိ၊ အခ်ိဳ႕က ပညာမဲ့၊ အခ်ိဳ႕က ႐ုပ္ေခ်ာ၊ အခ်ိဳ႕က အက်ည္းတန္၊ အခ်ိဳ႕က က်န္းက်န္းမာမာ၊ အခ်ိဳ႕က အင္အားခ်ည့္နဲ႔ အျဖစ္ျဖင့္ တဦးႏွင့္တဦး အသြင္မတူဘဲ ေမြးဖြားၾကရသည္မွာ အတိတ္ဘဝက ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မေနာကံတည္းဟူေသာ ကမၼ သတၱိတို႔ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ ႐ုပ္အဆင္းအားျဖင့္ လွပေခ်ာေမြ႔၍ လွပေသာ အဝတ္တန္ဆာတို႔ကို ဝတ္ဆင္ၿပီးလွ်င္ မွန္ ေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္ေသာအခါ လွပ၍က်က္သေရရွိေသာအသြင္သဏၭာန္သည္ ထင္လာကာ ႐ုပ္အဆင္းအားျဖင့္ ဆိုးဝါး ၍ စုတ္ျပတ္ေဟာင္းႏြမ္းေသာ အဝတ္တို႔ကို ဝတ္ဆင္ထားသူတေယာက္သည္ မွန္ေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္ေသာအခါ အ႐ုပ္ဆိုး၍ က်က္သေရယုတ္လွသည့္ အသြင္သဏၭာန္သည္ ထင္လာဘိသကဲ့သို႔ အခ်ိဳ႕လူသားတို႔သည္ အတိတ္ဘဝက ကမၼသတၱိေကာင္းၾကသျဖင့္ စည္းစိမ္ဥစၥာခ်မ္းသာၾက၏။ ႐ုပ္အဆင္းသဏၭာန္လွၾက၏။ ပညာဉာဏ္ ထက္ျမက္ၾက၏။ က်န္းမာသန္စြမ္းၾက၏။ ကိုယ္လက္အဂၤါ ျပည့္စံုၾက၏။ အသက္ရွည္ၾက၏။

အခ်ိဳ႕လူသားတုိ႔ကား အတိတ္ဘဝက ကမၼသတၱိ ညံ့ဖ်င္းၾကေသာေၾကာင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးၾက၏။ အ႐ုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္ၾက၏။ အသိဉာဏ္ ကင္းမဲ့ ထံုထိုင္းၾက၏။ အင္အားခ်ည့္နဲ႔ၾက၏။ ကိုယ္အဂၤါ မျပည့္မစံုခ်ိဳ႕တဲ့ၾက၏။ ဤကဲ့သို႔ လူသားအခ်င္းခ်င္း တဦးႏွင့္ တဦး ကဲြျပားျခားနားၾကရျခင္းမွာ အထက္ကေျပာခဲ့သကဲ့သို႔ အတိတ္ဘဝက ကမၼသတၱိ အဆိုးႏွင့္အေကာင္းအရသာ ျဖစ္၏။ မည္သည့္ ထာဝရဘုရား၊ သို႔မဟုတ္ ေယဟိုးဝါ၏ ဖန္ဆင္းမႈေၾကာင့္မွ် မဟုတ္ေခ်။ တနည္းအားျဖင့္ ဥပမာ ေပးရေသာ္ ဥယ်ာဥ္မွဴးတေယာက္သည္ ခ်ိဳေမႊးေသာအပင္ကို စိုက္လွ်င္ ခ်ိဳေမႊးေသာ အသီးကို စားရ၍ ခါးေသာအပင္ ကို စိုက္လွ်င္ ခါးေသာအသီးကို စားရဘိသကဲ့သို႔ ျဖစ္၏"
ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက ေျဖလိုက္သည့္အေျဖကို ၾကားလိုက္ေသာအခါ ကၽြႏု္ပ္သည္ အလြန္ဝမ္းသာအားရျဖစ္ ကာ သူ႔အား "မည္သူေဟာၾကားသည့္တရားတုိ႔ကို လိုက္နာပါသနည္း" ဟု ေမးမိ၏။
ထိုအခါ ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက - "အို ခ်စ္လွစြာေသာသူငယ္၊ ကၽြႏု္ပ္ကား ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ေဟာၾကား ေတာ္မူေသာ တရားကိုသာ လိုက္နာက်င့္သံုး၏။ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ေလာကသံုးပါးတြင္ ပညာအရွိ ဆံုး ျဖစ္သည္။ အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကို အၾကြင္းမဲ့သိေတာ္မူသည့္ သဗၺညဳတေရႊဉာဏ္ေတာ္ရွင္လည္း ျဖစ္သည္။ ဓမၼစၾကာတရားရွင္လည္း ျဖစ္သည္။ သစၥာေလးပါး တရားေတာ္ကိုလည္း ပိုင္းျခားထင္ထင္ သိျမင္ေတာ္မူသည္။ အနႏၱဉာဏ္ေတာ္၊ အနႏၱတန္ခိုးေတာ္ရွင္လည္း ျဖစ္ေတာ္မူသည္" ဟု ျပန္၍ ေျဖၾကား၏။ ထိုအခါ ကၽြႏု္ပ္သည္ ဗုဒၶ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ေဟာၾကားေတာ္မူသည့္ တရားေဒသနာတို႔ကို လိုက္နာက်င့္သံုးလိုလွသျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္၏မိတ္ေဆြသစ္ ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးအား ကၽြႏု္ပ္ကို တိဘက္ျပည္သုိ႔ ေခၚေဆာင္၍ ဆရာေတာ္ႀကီးတပါးထံ အပ္ႏွံေပးပါရန္ ေတာင္းပန္လိုက္၏။

ကၽြႏု္ပ္က ဤကဲ့သို႔ ေတာင္းပန္လိုက္ေသာအခါ ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက - "အို သူငယ္၊ ကၽြႏု္ပ္သည္ သင့္အား ကၽြႏု္ပ္တုိ႔တိဘက္ျပည္သို႔ ေခၚသြားလိုပါ၏။ သို႔ရာတြင္ သင္သည္ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ အလြန္ႏုနယ္၍ မိဘႏွစ္ပါးတို႔၏ အုပ္ထိန္းျခင္းမွ မကင္းလြတ္ေသးသျဖင့္ သင္၏မိဘမ်ားကိုယ္တိုင္ သင့္အား ကၽြႏု္ပ္၏ လက္တြင္းသို႔ မအပ္ႏွံသမွ် ကၽြႏု္ပ္သည္ သင့္အား တိဘက္ျပည္သို႔ ေခၚ၍မသြားႏိုင္ပါ" ဟု ျပန္၍ေျဖဆုိပါသည္။

ဤတြင္ ကၽြႏု္ပ္က -
"အို မိတ္ေဆြ ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး၊ ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ စိုးစဥ္းမွ် မစိုးရိမ္ပါလင့္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ အသက္ အရြယ္ အားျဖင့္ အလြန္ႏုနယ္လွေသာ္လည္း အသိပညာႏွင့္ပတ္သက္ေသာအခါ မႏုနယ္ပါ။ ရာထူးဌာနႏၲရအားျဖင့္ ျမင့္မားသူ တဦးျဖစ္ပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္၏ ခန္႔ညားထယ္ဝါလွသည့္ ဝတ္စံုႏွင့္ ဤအထိမ္းအမွတ္လက္စြပ္တုိ႔ကိုၾကည့္ပါ။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ဤၿမိဳ႕မွ ေရဟူဒီဘုန္းႀကီးမ်ားထဲတြင္ အခ်ဳပ္အျခာျဖစ္ပါသည္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ကၽြႏု္ပ္မသိမျမင္ခဲ့ဘူးသည့္ ေယဟိုးဝါ၏ မူမမွန္ေသာတရားတုိ႔ကို မုန္းတီးရြံရွာလွသျဖင့္ သစၥာတရားကို မရရေအာင္၊ မေတြ႔ေတြ႔ေအာင္ ရွာေဖြ ေလ့လာမည္ ဟူေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္၏ေက်ာင္းကို စြန္႔ခြာခဲ့သူ ျဖစ္၏။ အကယ္၍သာ ကၽြႏု္ပ္သည္ သင္ႏွင့္ ယခုကဲ့သို႔ မေတြ႔ခဲ့ပါက သစၥာတရားကိုရွာေဖြရန္ ေတာႀကီးမ်က္မည္းထဲသို႔ ေရာက္ေနမည္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္ သည္ သင္ႏွင့္ ေတြ႔သည္ျဖစ္ေစ၊ မေတြ႔သည္ျဖစ္ေစ၊ သင္က ေခၚသည္ျဖစ္ေစ၊ မေခၚသည္ျဖစ္ေစ၊ ဤၿမိဳ႕ ဤေဒသမွ အမွန္မုခ် ထြက္ခြာမည္ ျဖစ္သည္"

ကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးသည္ ကၽြႏု္ပ္၏ ရဲရင့္တိက်ေသာစကားႏွင့္ ျပင္းထန္ေသာဆံုးျဖတ္ခ်က္တို႔ကို ၾကားေသာ အခါ ကၽြႏု္ပ္အား တိဘက္ျပည္သုိ႔ ေခၚသြားရန္ႏွင့္ တိဘက္ျပည္သို႔ေရာက္ေသာအခါ သူ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္သည့္ ဆရာေတာ္ႀကီးထံ အပ္ႏွံေပးရန္ သေဘာတူေလ၏။
ကံေကာင္းေထာက္ပံ့သျဖင့္ ခရီးသြားကုန္သည္တုိ႔သည္ ထိုေန႔မွာပင္ တိဘက္ျပည္သို႔ ျပန္ၾကရန္ စီစဥ္ထားၾကေသာ ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူတို႔ႏွင့္အတူ တိဘက္ျပည္သုိ႔ လိုက္သြားခြင့္ရခဲ့၏။ (၄)လၾကာမွ် အလြန္ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ႏွင့္ ခရီးၾကမ္းႏွင္ခဲ့ၾကၿပီးေနာက္ ကၽြႏု္ပ္သည္ တိဘက္ျပည္ေတာင္ပိုင္း မြန္ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း၊ ေက်ာင္း ထိုင္ဆရာေတာ္ အရွင္အရိယပုတၱမဟာေထရ္ ထံသို႔ေရာက္ခဲ့၏။ ကၽြႏု္ပ္သည္ တိဘက္ဘာသာစကားကို မတတ္ကၽြမ္း ေသာ္လည္း ခရီးသြားကုန္သည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး၏ အကူအညီျဖင့္ အရွင္အရိယပုတၱမဟာေထရ္ျမတ္၏ ေျခေတာ္ရင္း တြင္ ခုိလံႈလိုေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားႏိုင္ခဲ့၏။

ဆရာေတာ္မဟာေထရ္ျမတ္သည္ ကၽြႏု္ပ္အား အစမ္းသေဘာျဖင့္ (၆)လတိတိ သူ၏ေျခေတာ္ရင္းတြင္ ပညာသင္ၾကား ေပးကာ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့၏။ ထိုအခ်ိန္ကာလအတြင္း ကၽြႏု္ပ္သည္ တိဘက္ဘာသာကို ေလ့လာခဲ့၏။ (၆)လေစ့ေသာ အခါ မဟာေထရ္ျမတ္သည္ ကၽြႏု္ပ္၏ ဆႏၵျပင္းျပမႈကို ယံုၾကည္စိတ္ခ်ကာ ကၽြႏု္ပ္အား သံဃာအပါး ၃၀ ေက်ာ္ႏွင့္ အလြန္ႀကီးမားလွသည့္ ပရိႆတ္ေရွ႕ေမွာက္၌ သာမေဏ ဇီဝကိရိတ ဟူေသာဘဲြ႕ (ေဟျဗဘာသာအရ "ေယ႐ႈ ခရစ္ေတာ္") ျဖင့္ ရွင္သာမေဏအျဖစ္ႏွင့္ သာသနာ့ေဘာင္အတြင္းသို႔ သြတ္သြင္းခ်ီးျမႇင့္ေတာ္ မူေလ၏။"
"တိမ္ျမဳပ္ေနေသာ ခရစ္ေတာ္၏ေဟာေျပာခ်က္မ်ား" ဟူေသာက်မ္းသည္ စာမ်က္ႏွာေပါင္း (၆၀၀)ေက်ာ္ရွိရာ ထို က်မ္းဂန္ တခုလံုးကို ကုန္ေအာင္ ဦးပၪၨင္းဟာ အႀကိမ္ (၂၀) ထက္မနည္း ေဟာရမယ္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်န္တဲ့ အပိုင္းကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ၿပီး ေဟာပါရေစ။

သာမေဏရ ဇီဝကိရိတ (သို႔မဟုတ္) ရွင္သာမေဏဟာ ၇ႏွစ္ႏွင့္၆လတုိင္တိုင္ ရွင္သာမေဏတို႔ လိုက္နာက်င့္သံုးရမည့္ က်င့္ဝတ္သိကၡာတို႔ကို က်က်နန ထိန္းသိမ္းခဲ့ေလေတာ့ ရွင္အရိယပုတၱမဟာေထရ္ျမတ္က အသက္ (၂၀) အရြယ္သို႔ ေရာက္တဲ့အခါမွာ ရဟန္းေတာ္အျဖစ္ ဥပသမၸဒါ ျပဳေပးေတာ္မူသတဲ့။
ရဟန္းေတာ္ ရွင္ကိရိတ ဟာ စိတ္အားလည္း ထက္သန္၊ ဗုဒၶရဲ႕တရားကိုလည္း အလြန္ယံုၾကည္ကိုးစားေတာ္မူတဲ့ အတြက္ စာေပပရိယတ္ကိုလည္း တဖက္က သင္အံက်က္မွတ္၊ တဖက္က သမထတရားတို႔ကို ေလ့လာအားထုတ္ေန ေတာ့ မၾကာမီအတြင္းမွာ စ်ာန္အဘိညာဥ္ေတြကိုရၿပီး တန္ခိုးေတြကို ျပႏိုင္လာသတဲ့။ သူ႔ရဲ႕ဆရာေတာ္ အရွင္အရိယ ပုတၱ ကလည္း ရဟႏၱာတပါး ျဖစ္ေလေတာ့ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ အနာဂတ္အေရးကို သိျမင္ေတာ္မူတယ္တဲ့။

ခရစ္ေတာ္ဟာ အလြန္ဆိုးဝါးတဲ့ ေသျခင္းတရားနဲ႔ ေတြ႕ႀကံဳရမယ့္ အေရးကို ျမင္ေတာ္မူသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ရဟန္းေတာ္ ဇီဝကိရိတ က သူ႔အရပ္ သူ႔ဌာနသို႔ ျပန္ရန္ အခြင့္ေတာင္းေတာ့ အခြင့္မျပဳဘဲ ျငင္းဆန္ေနသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ တႀကိမ္မွ် သာမဟုတ္ဘဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ အဖန္ဖန္ေလွ်ာက္ထား ေတာင္းပန္ေလေတာ့ -
"အို ခ်စ္သား ဇီဝကိရိတ၊ ခ်စ္သားဟာ ေအာက္ပါအခ်က္ေတြကို လိုက္နာက်င့္သံုးမယ္ဆုိရင္ ခ်စ္သားအား သြားခြင့္ျပဳ မယ္။ ဆရာေတာ္လိုလားတဲ့အခ်က္ေတြကေတာ့
(၁) အကယ္၍ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးမ်ား (သို႔မဟုတ္) ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားကသင့္အား တံေတြးမ်ားေထြး၍ ႐ံႈ႕ခ်ကဲ့ရဲ့ၾကသည့္ တုိင္ေအာင္၊ ခဲအုတ္မ်ားႏွင့္ ေပါက္သည့္တိုင္ေအာင္၊ ဆဲေရးတိုင္းထြာသည့္တိုင္ေအာင္ ခ်စ္သားက ခ်စ္သား၏ စ်ာန္ အဘိညာဥ္တန္ခိုးကို အသံုးျပဳ၍ မတံု႔ျပန္ပါႏွင့္။
(၂) အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက သင့္အား မဟုတ္မမွန္ မတရားသျဖင့္ စြပ္စဲြသည့္တုိင္ေအာင္ ခ်စ္သားက ပကတိ တည္ၿငိမ္ေသာသေဘာႏွင့္ သည္းခံရမည္ ျဖစ္၏။

(၃) အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက သင္၏မ်က္ေမွာက္မွာပင္ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကိုလည္းေကာင္း၊ တရား ေတာ္ျမတ္ကို လည္းေကာင္း၊ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ သြားပုပ္ေလလြင့္ မတရားသျဖင့္ ေျပာသည့္ တုိင္ေအာင္ နည္းပရိယာယ္ကို သံုးလ်က္ သူတို႔၏မိုက္မွားမႈကို သိျမင္လာေအာင္ ေဟာေျပာညႊန္ျပရမည္ ျဖစ္၏။ အေၾကာင္းေသာ္ကား သူတို႔သည္ ဘာမွ်မသိမျမင္ နားမလည္ၾက၍သာ ျပဳမူၾကျခင္းျဖစ္ရာ သူတို႔အား အျပစ္မွ အခြင့္ လႊတ္ရမည္ ျဖစ္၏။
(၄) အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက အထင္အျမင္လဲြမွားသည္ရွိေသာ္ နားလည္လာသည့္တိုင္ေအာင္ ဥပမာ ဥပေမယ် မ်ားကိုေဆာင္ကာ ေဟာေျပာရွင္းလင္းရမည္ျဖစ္၏။
(၅) မည္ကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္ေစ၊ သင့္အား ကန္႔လန္႔ဆန္႔က်င္ျပဳလုပ္ေနၾကသည့္ သင္၏ရန္သူမ်ားအား မုန္းတီးျခင္း၊ ေဒါသ ျဖစ္ျခင္း စသည့္ အရိပ္လကၡဏာတို႔ကို မျပပါႏွင့္။
(၆) သင္သည္ အခါမလပ္ မေမ့မေလ်ာ့ေသာစိတ္ဓါတ္ႏွင့္စ်ာန္အဘိညာဥ္တရားတို႔ကိုပြားမ်ားပါေလ။ ေမတၱာကမၼ႒ာန္း ကို ပြားမ်ားကာ ကမၻာေလာကႀကီးတဝွမ္းလံုးကို သင္၏ေမတၱာက႐ုဏာတရားျဖင့္ လႊမ္းမိုးပါေစ။

(၇) အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူ (သို႔မဟုတ္) လူတစုက သင့္အား႐ိုက္ႏွက္သတ္ျဖတ္ေစကာမူ ေသသည္အထိ အသိတရားကင္းမဲ့စြာ မိုက္မွားသူတို႔အေပၚတြင္ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာတရားမ်ား ပြားမ်ားကာ ေနာက္ဆံုးေသသည့္အခ်ိန္ အထိ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ ဂုဏ္ေတာ္တရားကို အခါမလပ္ ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့ပါေလ။ သုိ႔မွသာလွ်င္ သင္သည္ ေသ သည္၏အျခားမဲ့၌ အလြန္ခ်မ္းသာသုခႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ျဗဟၼာ့ဘံုသို႔ ေရာက္မည္ျဖစ္၏။

ခ်စ္သား၊ သင္သည္ ဤအခ်က္ (၇)ခ်က္ကို လိုက္နာက်င့္သံုးပါမည္ဟု ကတိေပးခဲ့လွ်င္ သင္သည္ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးမ်ား အား မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် မျပဳျပင္ မေျပာင္းလဲႏိုင္မွန္းကို သိလ်က္ႏွင့္ အခြင့္ေပးရေခ်မည္။ သင္သည္ ဣသေရလ လူမ်ိဳးမ်ားအား ျပဳျပင္ႏိုင္ေသာ္လည္း သူတို႔သည္ သင္၏တရားမ်ားကို အထင္အျမင္မွားကာ သင္ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ သင္ေဟာေျပာသည့္တရားတို႔ထဲမွ (၁) ခ်စ္ခင္ၾကင္နာျခင္း၊ (၂) က႐ုဏာပြားမ်ားျခင္း၊ (၃) ေလးစားျခင္း၊ (၄) ဥေပကၡာ ျပဳျခင္း၊ (၅) သည္းခံျခင္း၊ (၆) အျပစ္မွခြင့္လႊတ္ျခင္း (၇) ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ျခင္း စသည့္ အခ်က္အလက္တို႔ကိုသာ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္း၍ သင္၏နာမည္ျဖင့္ ဘာသာအယူဝါဒတရပ္ကိုထူေထာင္ၾကလိမ့္မည္" ဟူ၍ အမိန္႔ရွိကာ အရိယ ပုတၱ မေထရ္ျမတ္ဟာ ဇီဝကရိတ အား ျပန္ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္။ ဇီဝကရိတကလည္း သူ႔ရဲ႕ဆရာေတာ္ အမိန္႔ရွိေတာ္မူတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို ေသသည္အထိ လိုက္နာက်င့္သုံးပါ့မယ္လို႔ ကတိကဝတ္ျပဳကာ သူရဲ့ ေနရပ္ဌာနသုိ႔ ျပန္လာခဲ့ တယ္။

ဆက္ရန္...
Source...လူဗိုလ္ဟူသည္...

(ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားသူ - ခရစ္ယာန္ဘုန္းႀကီး ေဂ်၊ ဝစ္(လ္)ဆင္၊ အမ္ေအ (ေအာက္စဖို႔တကၠသိုလ္) ဘံုဘုိင္ၿမိဳ႕ (၂)

by Ernesto Kee Ling on Wednesday, August 3, 2011 at 5:17am
အဲဒီေနာက္ ယုဒယာၿမိဳ႕မွာ ခရစ္ေတာ္ ပထမဦးဆံုး တရားေဟာတဲ့အခါမွာ တရားနာသူေတြက ေယဟိုးဝါဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ရဲ့ တရားေတြမဟုတ္ဘဲ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ေဟာတဲ့တရားေတြသာ ျဖစ္တယ္လို႔ဆုိၿပီး သူ႔ကို ဝိုင္းၿပီး ပုတ္ခတ္ ေျပာဆိုၾကတယ္။ ေဂ်႐ုဆလင္နဲ႔ ဘသာလီဟန္ၿမိဳ႕ေတြမွာ ေဟာျပန္ေတာ့လည္း ဒီအတိုင္းဘဲ ျဖစ္ရျပန္တယ္။ သူတို႔က သူေဟာတဲ့တရားေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲေကာင္းေကာင္း တနည္းနည္းနဲ႔တိုက္ဖ်က္ကာ ႐ံႈ႕ခ်ပုတ္ခတ္ၾက သတဲ့။

ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္နဲ႔ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာ ခရစ္ေတာ္ဟာ သူ႔ရဲ႕ဆရာ အရိယပုတၱမေထရ္က သူ႔ကိုမွာလိုက္တဲ့ ပရိယာယ္ သံုးရမယ္ဆိုတဲ့စကားကို အမွတ္ရၿပီး သူေဟာတဲ့တရားဟာ ေယဟိုးဝါေဟာတဲ့ တရားမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူဟာ ေယဟိုးဝါရဲ့ သားေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္းျဖင့္ လွည့္စားၿပီး ေျပာလိုက္သတဲ့။ အမွန္ကေတာ့ သူဟာ ပရိယာယ္သံုးရမယ္ဆိုတဲ့ စကားကို အဓိပၸာယ္အေကာက္မွားၿပီး ယခုလိုလွည့္စားလိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒီလိုအလွည့္စား မွားလိုက္တဲ့အတြက္ ခရစ္ေတာ္ဟာ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာကပ္ၿပီး ေရဟူဒီဘုန္းႀကီးမ်ားနဲ႔ ေရာမလူမ်ိဳးတို႔ရဲ့ အသတ္ခံသြားရသတဲ့။
ခရစ္ေတာ္ဟာတန္ခိုးျပာဋိဟာေတြကိုျပႏိုင္ေပမယ့္ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ေရာမလူမ်ိဳးေတြရဲ့ ႏွိပ္စက္မႈေတြကို ေသသည္ အထိ တည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ပဲ ခံသြားရွာတယ္။ သူဟာ သူ႔ရဲ႕ဆရာက မွာလိုက္တဲ့အတိုင္း မည္သည့္ စ်ာန္အဘိညာဥ္ကိုမွ် မသံုးတဲ့ တကယ့္အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္ပီပီ ေသျခင္းတရားကို ရင္ဆိုင္သြားခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးေတြဟာ ခရစ္ ေတာ္လို သူေတာ္ေကာင္းတေယာက္ရဲ့အသက္ကို ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္မိၾကတဲ့အတြက္ ယေန႔အထိ ကိုယ့္ တိုင္းျပည္ရယ္လို႔ လက္ညိႇဳးထိုးျပစရာ တိုင္းျပည္မရွိဘာမရွိနဲ႔ ကေလကဝ ျဖစ္ေနၾကရတာေပါ့။

အဲဒီ ပါေမာကၡ မစၥတာဂိုးရစ္(ခ္)ေတြ႔ရွိထားတဲ့ မွတ္တမ္းအရ ခရစ္ေတာ္ဟာ ထာဝရဘုရားသခင္ရဲ့ သားေတာ္ မဟုတ္ ဘူး ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးလက္ခံႏိုင္ၿပီမဟုတ္လား။ ဒါေပမယ့္ သူက - "ကၽြႏု္ပ္ကား ထာဝရဘုရား သခင္ ေယဟိုးဝါ၏သားေတာ္ျဖစ္သည္" ဟူေသာ စကားကိုေျပာကာ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ ဣသေရလလူမ်ိဳးေတြကို သူ႔ တရားကို လုိက္နာၾကၿပီး သူ႔ေနာက္သို႔လုိက္လာေအာင္ ပရိယာယ္သံုးခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ဆရာေတာ္က နိမိတ္ ဖတ္ လိုက္တဲ့အတုိင္းပဲ သူ႔ရဲ႕ေနာက္လိုက္ေတြက သူ႔ရဲ႕ေဟာေျပာခ်က္ေတြကို တမ်ိဳးတဖံု သူတို႔လိုသလို ဆဲြသံုးၾကၿပီး ေယဟိုးဝါ ကိုေရာ၊ ခရစ္ေတာ္ကိုပါ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၾကတယ္။

"ကၽြႏု္ပ္သည္ ေယဟိုးဝါထာဝရဘုရားသခင္၏ ဓမၼေဟာင္းကို ပယ္ဖ်က္ၿပီး ဓမၼသစ္ကိုတီထြင္သည္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ ဘုရား တန္ေဆာင္းေဟာင္းကို ၿဖိဳဖ်က္၍ ဘုရားတန္ေဆာင္းသစ္ကို တည္ေဆာက္သည္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ အေရေတာ္ကို ျဖတ္လွီး၍ဘာသာအယူဝါဒေရးရာအရ ကင္ပြန္းတပ္သည့္ ထံုးတမ္းဓေလ့ကို တီထြင္သည္" ဟူေသာ ခရစ္ေတာ္ရဲ့ သံုး ခြန္းေသာ စကားတို႔ကို သူ႔ရ့ဲေနာက္လိုက္မ်ားက မွားယြင္းတဲ့ အနက္ အဓိပၸာယ္ျဖင့္ ေကာက္ယူခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီစကားေတြကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သူ႔ရဲ႕ ဘာသာအယူဝါဒဟာ ေယဟိုးဝါရဲ့ ဘာသာအယူဝါဒနဲ႔ လံုးဝမတူေၾကာင္းကို အထင္အရွား သိျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ေတြက ဒါကို နားမလည္ၾကေသးဘူး။ သေဘာ မေပါက္ ၾကေသးဘူး။ ခရစ္ေတာ္ရဲ့ သြန္သင္ေဟာေျပာခ်က္ေတြရဲ့ အနက္အဓိပၸာယ္ကိုနားမလည္ၾကေသးဘူး။

အထက္က ဦးပၪၨင္းေဟာေျပာခဲ့တဲ့ တကယ့္တိက်ဟုတ္မွန္တဲ့ သက္ေသသာဓကေတြအျပင္ ခရစ္ေတာ္ဟာ ထာဝရ ဘုရားသခင္ရဲ့ သားေတာ္ မဟုတ္ေၾကာင္းကို ေနာက္ထပ္ သက္ေသသာဓက ျပပါဦးမယ္။ ထာဝရဘုရားသခင္ရဲ့ တရား ေတြနဲ႔ ခရစ္ေတာ္ေဟာတဲ့ တရားေတြရဲ့ ျခားနားခ်က္ေတြကို တကယ္တမ္း စီစစ္ၾကည့္ရင္ ခရစ္ေတာ္ဟာ ထာဝရ ဘုရားသခင္ရဲ့ ရန္သူ၊ တနည္းအားျဖင့္ ဆန္႔က်င္သူျဖစ္ေၾကာင္းကို လြယ္လင့္တကူနဲ႔ သိျမင္ႏိုင္ပါတယ္။

ဓမၼေဟာင္းက်မ္းစာထဲမွာ ထာ၀ရဘုရားသခင္က အျဗဟမ္အား -
"အကယ္၍ သင္၏မ်က္လံုးကို တစံုတေယာက္ေသာသူက ထိုးေဖာက္၍ ယူသြားခဲ့သည္ရွိေသာ္ ထိုသူ၏ မ်က္လံုး ကိုလည္း သင္က ထိုးေဖာက္၍ ယူေလ။ အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက သင္၏ႏွာေခါင္းကို လွီးျဖတ္ပစ္သည္ ရွိေသာ္ ထိုသူ၏ ႏွာေခါင္းကို သင္ကလည္း လွီးျဖတ္ပစ္ပါေလ။ အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက သင္၏အသက္ ကို သတ္ရန္ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည္ရွိေသာ္ သင္ကလည္း ထိုသူ၏အသက္ကို သတ္ျဖတ္ပါေလ။ ငါကား ေဒါသတရားျဖင့္ ထံု အပ္သည့္ ထာဝရဘုရားသခင္တည္း။ ငါသည္သင့္အား လက္စားေခ်ေရးတရားအၿမိဳက္ေဆးကို တုိက္ေကၽြးေတာ္မူ၏" ဟု အေလးအနက္ ေဟာေျပာေတာ္မူခဲ့တယ္။

ဒါေပမယ့္ က႐ုဏာတရားပြားမ်ားလွတဲ့ ခရစ္ေတာ္ကေတာ့ -
"အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက သင္၏ၿခံဳေစာင္ကို ယူသြားခဲ့သည္ရွိေသာ္ ထိုသူအား သင္၏အက်ႌပါ ခၽြတ္၍ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းပါေလ။ အကယ္၍ တစံုတေယာက္ေသာသူက သင္၏လက်္ာဘက္ပါးကို ႐ိုက္ခဲ့သည္ရွိေသာ္ ထုိသူ အား သင္၏လက္ဝဲဘက္ပါးကိုပါ ႐ိုက္ပါေစ။ အစစကိုသည္းခံပါ။ သည္းခံျခင္းသည္သာလွ်င္ကုသိုလ္တရားကို ပြားမ်ား ေပးေစႏိုင္သည္။ သင္၏အိမ္နီးခ်င္းမ်ားကို သင့္ကိုယ္ကိုခ်စ္ခင္သကဲ့သို႔ ခ်စ္ခင္ပါ။ မည္သည့္သက္ရွိသတၱဝါကိုမွ် အႏၲရာယ္ မျပဳပါႏွင့္" လို႔ သူ႔ရဲ႕ေနာက္လိုက္ေတြကို ေဟာေျပာသြန္သင္ခဲ့တယ္။

ထာဝရဘုရား ေယဟိုးဝါနဲ႔ ခရစ္ေတာ္ေဟာတဲ့ဒီတရားႏွစ္ခုဟာ တခုနဲ႔တခုစပ္လို႔ဟပ္လို႔မရေအာင္ ကြာျခားေနတာကို ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္ဟာ ေယဟိုးဝါရဲ့ သားေတာ္မဟုတ္ဘဲ ထာဝရဘုရားေယဟိုးဝါရဲ့ ရန္သူျဖစ္ ေၾကာင္းကို အသိဉာဏ္ရွိတဲ့သူတိုင္းအထင္အရွားနားလည္သေဘာေပါက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ ခရစ္ေတာ္ဟာ ထာဝရ ဘုရား ေယဟိုးဝါရဲ့ ဓမၼေဟာင္းကို ခ်ိဳးေဖာက္ဖ်က္ဆီးႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေယဟိုးဝါရဲ့ ဘုရားတန္ေဆာင္းကို ဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္။ အေရျပားကို ျဖတ္လွီးၿပီး ဘာသာအယူဝါဒဆုိင္ရာ ကင္ပြန္းတပ္တဲ့ ထံုးတမ္းဓေလ့ကို ပယ္ဖ်က္ခဲ့တယ္။

ဒီေနရာမွာ အခြင့္သင့္လို႔ ခရစ္ေတာ္ ျပန္လည္ရွင္လာျခင္းဆိုတဲ့ ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဦးပၪၨင္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္သေဘာ နည္းနည္း ေဟာခ်င္ပါေသးတယ္။ ခရစ္ေတာ္ေသၿပီး တတိယေျမာက္ေန႔မွာ ျပန္လည္ရွင္သန္လာတယ္ဆိုတဲ့ အျဖစ္ အပ်က္ ကေလးကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကေလး ဦးေႏွာက္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ တီထြင္လိုက္တဲ့ ဇာတ္လမ္းကေလးတပုဒ္ ျဖစ္တယ္။ ဒီဇာတ္လမ္းကို တီထြင္လုိက္တဲ့သူကေတာ့ ျပည့္တန္ဆာလုပ္စားတဲ့ ျပစ္မႈနဲ႔ ေရဟူဒီတရား႐ံုးက အမိန္႔အရ ေရဟူဒီေတြက ခဲေတြနဲ႔ ဝိုင္းေပါက္ျခင္းခံရတဲ့ ေမရီမက္(ဂ)ဒါလီနာ (Mary Magdalene) ဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီး တေယာက္ျဖစ္တယ္။

ေယဟိုးဝါ သကၠရာဇ္ (၃၂၀၁) ခုႏွစ္မွာ ေရာမလူမ်ိဳးဘုရင္ခံ ပြန္တီယပ္(စ)ပစ္ေလးက "ခရစ္ေတာ္ကြယ္လြန္ျခင္းႏွင့္ လိမ္လည္လုပ္ႀကံထားေသာ ျပန္လည္ရွင္လာျခင္း" ဟူေသာ စာတမ္းတေစာင္ကို ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ ဒီစာတမ္း ကေတာ့ -
"ဘက္သလဟမ္ၿမိဳ႕မွ ေမရီ၏သား၊ အင္နာေယ႐ႈခရစ္၏ေျမးသည္ ေယဟိုးဝါ၏အယူဝါဒကို မထီမဲ့ျမင္ ေသးသိမ္ယုတ္ ညံ့ေအာင္ ျပဳလုပ္လ်က္ရွိသည္ဟူေသာ ေရဟူဒီဘုန္းႀကီးမ်ား၏ တရားစဲြဆိုခ်က္အရ ေရာမလူမ်ိဳးတို႔၏ဥပေဒအရ ၄င္း အား ရာဇဝတ္ေကာင္မ်ားကို ကားတင္၍ ကြပ္မ်က္ေနက်ျဖစ္သည့္ ဆီႏိုင္ေတာင္ထိပ္ေပၚမွ လက္ဝါးကပ္တုိင္၌ ကားတင္၍ ကြပ္မ်က္ပစ္လိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္တုိ႔အား ခရစ္ေတာ္၏အေလာင္းကို မည္သူမွ် တူး ေဖာ္ေရႊ႕ေျပာင္းျခင္း မျပဳရဟု အမိန္႔ထုတ္ဆင့္ထားေသာ္လည္း ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္တို႔က တူးေဖာ္ေရႊ႕ေျပာင္းပစ္ၾက လိမ့္မည္ဟူေသာ ေကာလဟလသတင္း ျဖစ္ပြားေနသျဖင့္ သူ၏အေလာင္းကို ေက်ာက္ဂူထဲတြင္ ျမႇဳပ္ၿပီး အလြန္ႀကီး မားေသာ ေက်ာက္တံုးႀကီးမ်ားကို တင္ထားေလ၏။ ၄င္းျပင္ ေရာမစစ္သည္ေတာ္(၅၀)ကို အေစာင့္ခ်ထားေလ၏။

ခရစ္ေတာ္သည္ တန္ခိုးျပာဋိဟာတို႔ကို ျပႏိုင္သူျဖစ္ရကား ေရာမလူမ်ိဳးဘုရင္သည္ သူတန္ျပန္၍ ရွင္လာမည္ကို စိုးရိမ္ လွသျဖင့္ အေစာင့္စစ္သားမ်ားအား အထူးဂ႐ုတစိုက္ ေစာင့္ၾကပ္ရန္ အမိန္႔ထုတ္ေလ၏။ ခရစ္ေတာ္ အသတ္ခံရၿပီး ဒုတိယည၌ ေမရီမက္(ဂ္)ဒါလီနာသည္ ကခ်သည္အဝတ္တို႔ကို ဝတ္ဆင္ၿပီး ေဆးစပ္ထားသည့္အရက္နီကို ဖန္တေကာင္း တခုတြင္ထည့္ကာ ခရစ္ေတာ္ျမႇဳပ္ရာ ေက်ာက္ဂူအနီးသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေလ၏။ ေရာမစစ္သည္ေတာ္တို႔က မက္(ဂ္)ဒါလီနာ သည္ ခရစ္ေတာ္အား တကယ္တမ္းၾကည္ညိဳသူတေယာက္ ျဖစ္သည့္အေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ခရစ္ေတာ္၏အေလာင္းကို လာေရာက္၍ ယူရန္လာသည့္ သူ၏အေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း မသိၾကေသာေၾကာင့္ သူ႔ အား သူတို႔ေရွ႕တြင္ ကခုန္သီဆိုခြင့္ ျပဳထားမိၾက၏။ သူသည္ ဆိုရ ကရ၍ ေမာလာေသာအခါ အရက္ ဖန္တေကာင္းကို ဖြင့္၍ ေသာက္ဟန္ျပဳေလ၏။ သဘာဝအေလ်ာက္ အရက္ကို တပ္မက္ၾကသည့္ စစ္သည္ေတာ္တို႔သည္ မက္(ဂ္)ဒါလီနာက သူတို႔အား အရက္တေကာင္းကိုေပးလွ်င္အားပါးတရ ေသာက္ၾကေလ၏။ စစ္သည္ေတာ္တိုင္း အလြန္ ျပင္းထန္သည့္ ေဆးမ်ားကို ခပ္ထားသည့္ မက္(ဂ္)ဒါလီနာ၏ အရက္ကို တဖန္ခြက္စီေသာက္ၾက၏။ မိနစ္ အနည္းငယ္ ၾကာေသာအခါ ေဆးခပ္ထားသည့္အရက္တန္ခိုးေၾကာင့္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ႀကီး အိပ္ေပ်ာ္ၾကရာ (၃)ရက္ ၾကာမွ ႏိုးၾက၏။

ေရာမစစ္သည္ေတာ္မ်ား အိပ္ေပ်ာ္ေနစဥ္အတြင္း မက္(ဂ္)ဒါလီနာသည္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္တို႔ကို စုကာ ခရစ္ေတာ္၏အေလာင္း ျမႇဳပ္ႏွံထားသည့္ ဂူေပၚမွ ေက်ာက္စိုင္ေက်ာက္တံုးႀကီးမ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္ၾက၍ အေလာင္းကို တူးေဖာ္ယူကာ အစိုးရအာဏာပိုင္မ်ား မသိသည့္ေနရာသို႔ တိတ္တဆိတ္ေျပာင္းေရႊ႕ျမႇဳပ္ႏွံလိုက္၏။ ေနာက္ေန႔ နံနက္ေစာေစာအခ်ိန္တြင္ ေမရီမက္(ဂ္)ဒါလီနာသည္ နန္းေတာ္၊ တရားလႊတ္ေတာ္၊ ေစ်းႏွင့္ ဇာတ္႐ံုမ်ားဆီ သို႔ သြားရာ လမ္းေလးခြ၌ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္မ်ားစြာတို႔ကို စု႐ံုးၿပီး "အို ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ ေယ႐ႈသခင္အား သက္ဝင္ ယံုၾကည္ ၾကသူ အခ်င္းတို႔၊ ၾကည့္ၾကကုန္ေလာ။ ေယ႐ႈကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ က်က္သေရရွိလွစြာေသာ ႐ုပ္သဏၭာန္ေတာ္ ကို ဖူးေမွ်ာ္ၾကေလာ့။ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကား ေကာင္းကင္ဘံုနန္းသို႔ ၾကြျမန္းေတာ္မူလ်က္ရွိသည္ကို ၾကည့္ၾကကုန္ေလာ့့" ဟု ဟစ္ေအာ္ ေၾကြးေၾကာ္ၾကေလသည္။
ေရဟူဒီမ်ား၊ ေရာမလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ အျခားဘာသာမ်ားကို သက္ဝင္ယံုၾကည္ၾကသူတို႔က -
"သင္၏ ခရစ္ေတာ္ကား အဘယ္မွာနည္း။ ခရစ္ေတာ္သည္ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းသို႔ ၾကြျမန္းလ်က္ရွိသည္ဟု သင္တုိ႔က မည္မွ်ပင္ ဟစ္ေအာ္ၾကြားဝါေနၾကေသာ္လည္း ငါတို႔သည္ မျမင္ေခ်တကား။ သင္တို႔သည္ လိမ္လည္ေနျခင္းသာျဖစ္၏" ဟု ျပန္၍ ေျပာၾက၏။
ထိုအခါ ေမရီမက္(ဂ္)ဒါလီနာက -
"ခရစ္ေတာ္အား ယံုၾကည္ကိုးကြယ္၍ အေရျပားကို ျဖတ္သည့္ ထံုးတမ္းဓေလ့ကို မလိုက္နာ မက်င့္သံုးသူတို႔သာလွ်င္ ခရစ္ေတာ္ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းသုိ႔ ၾကြျမန္းေတာ္မူသည္ကို ျမင္ၾကရေခ်မည္။ သခင္ေယ႐ႈကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကို သက္ဝင္ ယံုၾကည္မႈ မရွိဘဲ သတ္ျဖတ္လုပ္ႀကံၾကသည့္ သင္တို႔ဒိ႒ိမ်ားကား ခရစ္ေတာ္ကို ျမင္ၾကရမည္မဟုတ္ေခ်။ သင္တို႔ အကယ္၍ မယံုၾကည္က ဆီႏိုင္ေတာင္ထိပ္ေပၚသို႔တက္၍ၾကည့္ၾကေလာ့။ ထာဝရဘုရားသခင္၏ တမန္ေတာ္က သူ၏ ဂူေပၚတြင္ တင္ထားသည့္ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူမ်ားအားႏွင့္မွ ေရႊ႕ႏုိင္ေသာ ေက်ာက္တံုးႀကီးကို ေရႊ႕ၿပီးလွ်င္ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ခဲြပစ္သည္ကို ေတြ႔ၾကရမည္။ ၄င္းျပင္ ေရာမစစ္သည္ေတာ္ (၅၀)ကို တမန္ေတာ္က မူးေမ့ေန ေအာင္ ႐ိုက္ႏွက္ထုေထာင္းထားခဲ့သည္ကိုလည္း ၾကည့္ၾကဦးေလာ့" ဟု ဆုိျပန္၏။
ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္တုိ႔က မည္မွ်ပင္ ဟစ္ေအာ္ေၾကြးေၾကာ္ေနၾကေသာ္လည္း ခရစ္ေတာ္ ေကာင္းကင္ဘံုနန္းသို႔ ၾကြ ျမန္းသည္ကို မျမင္ရသည့္ အစိုးရအဖဲြ႕အာဏာပိုင္မ်ား၊ ေရဟူဒီလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ေရာမလူမ်ိဳးတို႔သည္ ဆီႏိုင္ေတာင္ထိပ္ ေပၚသို႔ တက္ၾကည့္ၾကရာ ခရစ္ေတာ္၏ဂူေပၚတြင္ တင္ထားသည့္ ေက်ာက္တံုးႀကီးႏွင့္ ခရစ္ေတာ္၏ အေလာင္းတို႔ကို မေတြ႔ၾကရေတာ့ေခ်။ ၄င္းျပင္ ေရာမစစ္သည္ေတာ္တို႔ မူးေမ့ေနၾကသည္ကို ေတြ႔ျမင္ၾကေလ၏။

ဤအျဖစ္အပ်က္ကို ဘာတခုမွ် မသိလိုက္ၾကေသာ ေရာမစစ္သည္ေတာ္တို႔အား ေရာမအာဏာပိုင္တို႔က ေထာင္ထဲသို႔ ပို႔ၾက၏။ သုိ႔ရာတြင္ တတိယေန႔၌ ေရာမစစ္သည္ေတာ္တို႔သည္ သတိရလာၾက၍ မက္(ဂ္)ဒါလီနာက သူတို႔ကို အက အဆိုျဖင့္ ေျဖေဖ်ာ္ၿပီးေနာက္ ေဆးခပ္ထားသည့္အရက္ကိုတိုက္ေၾကာင္း၊ ထို႔ေနာက္ သူတို႔ သတိလစ္သြားၾကေၾကာင္း ျပန္ေျဖၾကေလ၏။ ဤကဲ့သို႔ အျဖစ္အပ်က္မွန္ကို သိၾကေသာအခါ ေရာမအာဏာပိုင္တို႔သည္ မက္(ဂ္)ဒါလီနာႏွင့္တကြ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ေရဟူဒီမ်ားႏွင့္ ဣသေရလလူမ်ိဳးေပါင္း (၁၀၀၀)ေက်ာ္တို႔ကို ဖမ္းဆီး၍ ေခါင္းျဖတ္ပစ္လိုက္ ၾက၏။

ဒါဟာ တန္ခိုးျပာဋိဟာေတြ ျပႏိုင္တာေတာ့ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူကိုယ္တိုင္က အသက္ေသသြားၿပီးျဖစ္ေတာ့ ဒီ တန္ခိုးျပာဋိဟာေတြကလည္း ဘာမွ အသံုးမဝင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ခရစ္ေတာ္ဟာလည္း အျခားသတၱဝါေတြလိုပဲ ေသၿပီးတဲ့ ေနာက္ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ျပန္မရွင္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။
ဝစ္လဆင္။ တပည့္ေတာ္တို႔ တခါမွ် မၾကားဖူးတဲ့ အခုဆရာေတာ္ ေဟာေျပာေတာ္မူတဲ့ ေရာမဘုရင္ခံ ပစ္ေလး ရဲ့မွတ္တမ္းကို ၾကားရမွပဲ ခရစ္ေတာ္ဟာ တိဘက္ျပည္က ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္တပါးရဲ့ တပည့္သာဝက ျဖစ္တဲ့ အတြက္ သူေျပာျပတဲ့တရားေတြနဲ႔ ဗုဒၶရဲ့ တရားမ်ားနဲ႔ တူေနေၾကာင္းကို သိရပါတယ္။ ေနာက္တခုကေတာ့ သူဟာ အရိမိေတၱယ် ဘုရားအေလာင္းေတာ္မဟုတ္ဘဲ ဆရာေတာ္တို႔လို ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္တပါးျဖစ္ေၾကာင္း၊ စ်ာန္ အဘိညာဥ္ရေၾကာင္း တုိ႔ကိုလည္း တပည့္ေတာ္ လက္ခံပါတယ္။

သူလည္းပဲ ပထဝီ၊ ေတေဇာ၊ ဝါေယာ၊ အာေပါ ဆုိတဲ့ ဓာတ္ေလးပါး အေဆာက္အဦျဖစ္တဲ့အတြက္ အသက္ေသၿပီးတဲ့ေနာက္ ျပန္ၿပီး တဖန္မထႏိုင္ေတာ့ဘူး ဆုိတာလဲ တပည့္ေတာ္ ယံုၾကည္ပါၿပီ ဆရာေတာ္။
ဆရာေတာ္ဟာ ဘာသာအရပ္ရပ္ႏွင့္တကြ သိပၸံပညာကိုပါ ႏွံ႕ႏွံ႕စပ္စပ္ အသိအျမင္ မ်ားတဲ့အတြက္ တပည့္ေတာ္က ဆရာေတာ္ကို ၾကည္ညိဳပါတယ္။ ယခု ဆရာေတာ္ ေဟာျပတဲ့ အခ်က္အလက္တို႔ကိုလည္း တပည့္ေတာ္ ယံုၾကည္ပါ တယ္ ဆရာေတာ္။ ဤတြင္ ပရိႆတ္က သာဓုအႏုေမာဒနာ ေခၚၾကေလသည္။

ေထရဝါဒတိုင္းၿပည္ဆိုဒ္မွ မွ်ေ၀ပါသည္...

http://forverfriends.ning.com/profiles/blog/show?id=2863689%3ABlogPost%3A5204800&xgs=1&xg_source=msg_share_post
Source..လူဗိုယ္ဟူသည္..

Back to Top